Wraak kan soms zoet zijn maar heel je bestaan op wraak richten kan je fel opbreken... zo ook met die stakingen nu... ja zeker het is politiek gericht... ik noem geen namen maar de partij die de laatste 25 jaar het steeds voor het zeggen had kan gewoon niet verkroppen dat ze niet meer mogen meespelen en nu gedragen ze zich zoals kinderen doen die door de groep niet geaccepteerd worden... door steeds dwars te gaan liggen en de anderen uit te dagen... arme mensen die dit niet doorhebben en zich laten meeslepen.
Vandaag moet ik naar de kine in de namiddag... elke keer op een ander uur maar ik ben al dankbaar dat ze mij erbij wilde nemen want ze zit volgeboekt... al die oude en nog oudere mensen die hun krakemikkig lijf nog iets of wat in shape willen houden lopen er de deur plat... zo ook ik... man brengt me met de wagen en ik kom op eigen kracht terug... deels met de tram... misschien te voet... alhoewel dat te voet zal wel in 't water vallen... letterlijk... heb me vast voorgenomen meer beweging te nemen... dit om mijn uitdijende vormen in bedwang te houden... en ja al dat binnen zitten heeft me weer tot snoepen gebracht... foei Myette.
Kerst vieren we bij de zoon dit jaar... lekker gemakkelijk voor moeke hier die al dat gefeest van haar rug heeft geschud... moesten er nu kleinkinderen zijn dan zou moeke haar oude knoken wel in de strijd gooien om het feestelijk te maken maar nee... geen kleinkinderen en moeke doet geen moeite meer... genoeg gedaan vroeger want dan was de decembermaand een vreselijk drukke en stresserende periode omdat al dat gevier altijd ten huize van was... oud worden is afscheid nemen en daar ben ik mee bezig... overbodige rommel weggooien of -geven... zogenaamde vrienden waar je nooit iets van hoort uit je adresboekje schrappen... waar ik toen ik jong was vreselijk sentimenteel was en geweldig moeilijk van iets of iemand kon scheiden doet het me nu niet veel meer... ik draai gewoon een pagina om en denk... weer een hoofdstuk voorbij... ik fixeer me liever op de mensen die wèl iets voor me betekenen.
Mijn nieuw speeltje (smartphone) begint stilaan zijn geheimen voor mij te ontbloten... dit wel met de hulp van zoonlief die zaterdag zich tot taak stelde allerlei games op te vissen zodat moeke zich kan bezighouden met spelen als ze in januari diverse dokterscontroles moet ondergaan... januari wordt een drukke maand... gyne... ogen (moet een nieuwe lens hebben en we gaan dan de datum afspreken)... heup... tanden... de lijst wordt langer en langer naarmate de leeftijd... als dit zo verder gaat huur ik gewoon een kamer in de kliniek en ga alleen naar huis voor een verse onderbroek.
Ik denk dat het tijd wordt eens mijn luie derrière op te lichten en wat huishoudelijke taken te gaan opknappen... jammer genoeg zijn die er nog altijd... toedeloe en het ga U goe!
|