Hallo blogvrienden... het is weer even geleden dat ik me liet horen omdat ik... ten eerste geen goesting had... ten tweede toen de goesting kwam mijn PC het liet afweten... ik werd bestookt met allerlei waarschuwingen en orders waarvan ik geen jota verstond... zoon om hulp vragen ging niet door zijn parasieten probleem... toen hij me dan belde dat hij dacht van het probleem af te zijn greep ik hem in de kraag en de schat kwam het oplossen... ikke blij mijn zoneke nog eens te kunnen knuffelen en natuurlijk ook de hond... ik was welgeteld 1 dag gelukkig want daarnet belde hij om te zeggen dat hij weer een nieuwe invasie had gekregen... hij is teneinde raad en ik ook natuurlijk... die beesten zijn precies niet uit te roeien en wat erger is... niemand gelooft hem en dat maakt hem mentaal kapot.
Ciara maakte wel erg van haar oren maar heeft ons huis en onze regio gespaard... geen omgewaaide bomen of afgerukte daken in onze buurt gezien... ook al iets om dankbaar voor te zijn... nu zitten we te wachten op haar vriendje den Dennis... die is momenteel ons aan 't plagen met van die windstoten maar nog niet heel erg... ach het is ook altijd wel iets om je zorgen over te maken.
Deze week kregen we een aangename verrassing... donderdag namiddag werd er gebeld en een oud collega van 't manneke stond voor de deur met zijn nieuwe vriendin... ze waren op hun wandeling in onze buurt plots in onze straat beland en er ging hem plots een licht op... zo van... tiens hier woont den H en ik ga eens kijken of hij nog leeft... dit na ongeveer 15 jaren... en ja we leefden nog en lieten hen binnen en hadden een gezellige babbel... en ik heb er 2 nieuwe vrienden bij op FB... die twee zijn allebei in een service flat gaan wonen als buren en zijn zo een stel geworden... allebei hun partner verloren aan kanker en dat schept meteen een band.
Voor de rest was mijn week eerder saai... behalve dat ik "mijne peire zag" met den Buddy oftewel mijn PC... die pestte me het bloed vanonder de nagels... wilde niet opstarten dan na lang proberen... dan kreeg ik hem niet meer uit... midden in een bewerking viel hij in slaap en was er geen beweging meer in te krijgen... ik begon 3 keren aan een log en telkens verdween mijn schrijfsel mysterieus... nergens meer te vinden... ik gaf mijn pogingen dan maar op... zoon heeft mijn PC moeten herprogrammeren en kwam tenslotte tot de ontdekking dat mijn scanner de deugniet was... dat ding gaf er de brui aan en blijkbaar stak hij den Buddy aan.
Vandaag stuurde een van mijn vroegere chatvrienden me een link op van een site met een schat aan muziek oldies... dat wordt genieten... aangezien ik meer zou moeten bewegen maar geen zin heb om rondjes te gaan lopen in mijn buurt zet ik elke dag een oldie op uit de jukebox en begin aan mijn 1000 stappen door de kamers boven... ja het is saai maar op muziek ietwat minder saai... na die 1000 stappen zet ik een ander muziekje op... een lekkere rock... en gooi de rest van mijn lijf los... niet lachen he... het is een schamele poging maar beter iets dan niets en... na afloop heb ik een voldaan gevoel... zo van "dat zit er weeral op voor vandaag" en kan ik lekker gaan zitten lezen zonder schuldgevoel... hihi... een kinderhand is gauw gevuld en een oude hand ook.
|