|
Met gemengde gevoelens deel ik jullie mee dat ons Polleke, de schildpad, gisteren plots verward in de tuin zat rond te kijken... zo van "dat komt me hier ietwat bekend voor"... ik zeg gemengde gevoelens want enerzijds ben ik blij dat het beestje al dat winternat overleefde maar anderzijds denk ik aan de bevoorrading want datzelfde beestje heeft wel elke dag zijn portie verse groenten nodig... ik denk niet dat ik hem blikgroenten kan voeren... ik vrees toch maar de hulp van dochter en buurvrouw te moeten aannemen... ik benijd mensen die zonder schuldgevoelens iedereen zomaar voor hun kar kunnen spannen... mij is het niet gegeven.
't Manneke had al enkele dagen een kuchske zonder andere symptonen tot hij plots gisteren een blafhoest MET resultaat kreeg... ik vroeg hem de kleur van dat resultaat te beschrijven en dat was een uitputtingsslag om hem dat aan het verstand te brengen... ik ben vannacht maar weer naar de andere kamer getrokken en zit nu weer met gemengde gevoelens... of liever twijfel... aangezien hij buiten die hoest geen andere klachten heeft moet je dan de dokter bellen... toen ik die gisteren belde om een voorschrift voor onze medicatie kreeg ik een andere aan de lijn... de onze is ziek... je moet wel bijna dood zijn voor er iemand wil komen... zal maar weer afwachten hoe het evolueert.
Wat doe je zo een hele dag... aangezien de poetshulp voorlopig niet te verwachten is heb ik me voorgenomen elke dag iets te poetsen... kwestie van niet in ons eigen vuil te verdrinken... gisteren het terras geschuurd en dat was geen sinecure... 't manneke heeft namelijk een "febbe" voor duiven en geeft ze elke dag graantjes te eten... terwijl hij dan nijdig op wacht gaat staan om de kraaien en eksters te verjagen want die eten het graan van ZIJN duiven op... die lieve duifkes komen dan uit dankbaarheid een cadeau op ons terras deponeren terwijl de kraaien en eksters dat ook doen uit wraak... het resultaat mag na een lange winter wel gezien worden... na die poetsbeurt had ik wel een heel uur nodig om terug mens te worden.
Je hebt ook nog de TV maar als je dan verlekkerd een film wil opnemen om later eens te bekijken kom je tot de ontdekking dat die film werd vervangen door weer een of ander gebazel over een of ander onderwerp... gewoon lijk politiek of corona... dan druip je maar tandenknarsend af naar je boek... het TV blad waarop we al jaren geabonneerd zijn klopt van geen kanten meer en is een bron van ergernis geworden.
Wat ook een bron van ergernis is is sennet... dit is al de derde poging en elke keer floept mijn tekst gewoon weg... ik stop nu voor het weer gebeurt want mijn geduld is op.
|
