Een zaterdag als vele andere... de gewone huishoudelijke zaken afhandelen... naar de supermarkt een voorraadje voer inslaan zodat we volgende week weer door komen... eens denken wat er voor 's avonds op het menu moet komen... het zal weer prut worden want kauwen gaat niet zo goed... elke dag andere prut maar het blijft behelpen... man wordt elke dag door een lieve verpleegster verbonden en zijn wonden zijn goed aan 't genezen... de gekneusde ribben doen ook al minder pijn zodat ik 's nachts niet meer mijn bed wordt uitgegild... tel je zegeningen zeg ik maar... wat mijn tanden betreft... dat is een regelrechte ramp... ik heb heel moedig... al zeg ik het zelf... de hele week dat ding getorst en er zelfs mee gegeten... eten was niet bepaald een genoegen... meer een corvee waar ik telkens tegenop zag... zeg dus niet dat ik mijn best niet heb gedaan maar genoeg is genoeg... volgende week bel ik naar de tandarts voor een afspraak. dat ding moet aangepast worden voor ik erin stik... ook een zegen is dat ik elke avond na het avondeten met een diepe zucht van voorpret de badkamer induik om dat onding eruit te gooien... wat de pret ietwat drukt is dat ik dan in de spiegel plots mijn bobonne zie opduiken... ik vlucht dan rap de kamer uit om me in een boek te verdiepen of wat TV te kijken naar een of andere herhaling van een herhaling... dan zegt 't manneke steevast dat hij dit nog nooit gezien heeft alhoewel wij het samen al ettelijke malen bekeken... voor hem is alles weer nieuw... soms benijd ik hem want ik zou ook eens iets nieuws willen zien of beleven.

Deze avond komt zoon even langs met Kiko... hij vroeg me verleden week wanneer hij nog eens mocht langs komen want de hond miste bomma en bompa.. hoe kan je je kleinkind nu zoiets weigeren dus... heb al wat vlees uit de vriezer gezet en zal straks de bak water ook klaar zetten... het zal een bezoekje worden met masker op en op afstand... d.w.z. van zoon dan toch want die hond duldt geen afstand en moet en zal aangehaald worden... als je ook maar een ogenblik hem even niet aanraakt duwt hij zijn snuit met kracht tegen je aan... wat zeg ik duwen... het is meer stoten en dan weet je het wel... een echte flodder dat beest maar zo lief.

De lieve bib dame komt volgende week mijn boeken halen en nieuwe voorraad brengen... de ramenwasser komt... en de pedicure komt ook... tussenin dagelijks de verpleegster... man man dat wordt een drukke week... ik hoop dat ik er niet van over mijn toeren ga geraken want ben geen drukte meer gewend... waar is de tijd dat we van de ene gelegenheid naar de andere renden... alleen eraan denken vermoeit me al... als je jong bent kun je je dat niet voorstellen... dat je na een doodgewone dag 's avonds al tegen 9 u zit te dromen van je bed... ik die maar eerst tegen 10 u op volle toeren begon te werken... oftewel 22 u... men noemde me eens een nachtvlinder... ach vlinderen doe ik al lang niet meer... tegenwoordig is het meer rupsgedoe.

20-11-2020 om 16:26 geschreven door Dirk

20-11-2020 om 10:00 geschreven door sim

17-11-2020 om 17:41 geschreven door Dirk

15-11-2020 om 16:46 geschreven door Natoken

15-11-2020 om 10:13 geschreven door 't Voken