Zondagochtend... ben vannacht enkele keren wakker geworden en heb liggen woelen als een woelmuis... te warm... die peer die ik gisteren even voor het slapengaan had binnengespeeld wilde blijkbaar m'n maag niet uit en lag mee te woelen... toen... zoals dat gewoonlijk gaat... viel ik uiteindelijk toch in slaap en werd ietwat te laat met een schok wakker... zondag minigolfdag... dan moet ik er vroeg uit om m'n haar te wassen... de rest van m'n body natuurlijk ook... toen ik dan gelaarsd en gespoord klaar stond om het belgische kampioenschat te gaan winnen begon het te miezeren... ik miezerde solidair mee... ohohoh die onzekerheid... die besluiteloosheid... ga ik of ga ik niet... dat vreet aan je :-?... na een honderdtal keren de living te hebben doorgeijsbeerd besloot ik maar thuis te blijven... ik ben namelijk niet waterproof... en hier zit ik nu... zo kom ik nog eens op de blogs want dat schiet er de laatste tijd nogal eens over... ben tevens eens op zoek gegaan naar nieuw leesvoer op die blogs... iets dat ik vroeger regelmatig deed maar de laatste tijd niet... en het viel me weer eens op dat ogenschijnlijk... in mijn ogen althans... het niet de meest interessante blogs zijn die bovendrijven... niet allemaal wel te verstaan... maar het is zoals overal in het leven... wie het hardste roept wordt aanhoord en opgemerkt... het is mij nog altijd een raadsel wat de kick is om bovenaan te mogen staan in de rij... geloof me... ikzelf mocht als kind altijd op de eerste rij zitten in de klas en ik heb blijkbaar heel wat pret gemist... dat "mogen" is niet helemaal correct... het was meer van "moeten" omdat ik altijd en overal de kleinste van de groep was... ik weet niet of men nu op school nog dezelfde maatstaven heeft maar in mijn tijd was het zo en niet anders... ik ben dus noodgedwongen altijd een heel braaf kind geweest... zoiets noemen ze tegenwoordig een "seut"... alhoewel ik ook moet zeggen dat de meest rebelse meisjes in mijn klas me steeds uitpikten als vriendin... god weet waarom... en ik voelde me ook door hen aangetrokken... misschien omdat ikzelf niets durfde maar er diep in mij een rebel school... door m'n opvoeding en omgeving steeds in toom gehouden... daarom ook m'n voorliefde voor jongensboeken zoals Dik Trom en Pietje Bell... later Jules Verne... nu nog ben ik verzot op SF en griezelverhalen... om duimen en vingers van af te likken!!!

Wat ik de rest van de dag ga doen weet ik nog niet... wat rondlummelen zeker... wat lezen... sudokukes invullen... den Buddy gezelschap houden... ik keek even naar buiten en zie nog steeds dezelfde grauwe lucht... ik heb precies goed gegokt... gisteren gaan petanquen... we zijn droog gebleven maar ik heb gespeeld als een rund... was helemaal niet tevreden over mezelf... was er ook niet bij met m'n gedachten... die dwaalden steeds maar af naar allerlei dingen die ik best zou vergeten... ik wens soms dat er een knop bestond om je gedachten "aan" en "uit" te zetten... wat me brengt op la mamma die meer en meer in haar eigen kleine wereldje opgesloten zit... mij lijkt het niet zo'n aanlokkelijk idee om altijd maar in datzelfde kringetje te moeten meedraaien maar zij voelt zich er blijkbaar goed in... ook al een troost.

Morgen ga ik nog eens op stap... nu maar hopen dat het niet giet... schatten altegaar ik ga nu de kat buitenlaten want die zit aan m'n been te frutselen... tot hiertoe met ingetrokken nageltjes maar hoe lang tot ze haar geduld verliest???

Zo luidt de vraag in mijn liedje van vandaag.
Wie het antwoord wil kennen is steeds welkom om te komen luisteren op

12-07-2009 om 19:48 geschreven door Petra

12-07-2009 om 12:28 geschreven door Natokenn

12-07-2009 om 10:45 geschreven door emma