Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Toen ik vanochtend m'n mailbox opentrok vond ik er eentje bij met de opdracht verder te gaan met m'n jeugdherinneringen... BEFEHL IST BEFEHL... dus ik zal m'n hersenpan nog eens geweld aandoen om er het een en ander uit te persen... aiai... dat doet pijn zo vroeg op de dag en dan nog met een licht katertje van gisteren... ja we zijn gisteren nog eens bijeengekomen met de vroegere fietsvrienden... glaasje... babbeltje... glaasje... toen kregen we honger... ik had eigenlijk het een en ander in de frigo liggen voor het avondeten maar... geboren plakkers dat we zijn... lieten we ons overhalen te blijven... het eten was heel genietbaar maar de wijn was nog véél beter... daarna nog een Irish coffee en Myette was niet meer te stuiten... vandaag is het poetsdag... zojuist onze hulp bij de buren binnengelaten want die zijn gisteren vertrokken op een cruise en dan moeten wij de honneurs waarnemen... nu neem ik even tijd om blogje bij te werken... had dat eigenlijk deze avond willen doen maar Bojakoke zit me op de hielen te trappen en daar wordt ik nerveus van...
Daar zat ik dus op de Handelsschool... was me dàt aanpassen... in plaats van nonnen allemaal mannen in alle maten en gewichten... vooraan natuurlijk de leraren die allemaal een bijnaam hadden... de Knoop... een klein vierkant kereltje die zich altijd opblies als een kikker en zichzelf "meneer" noemde... zijn geliefde uitspraak was "en wat heeft Meneer gezegd" ik zie hem nog altijd zitten achter zijn lessenaar... het ene been over het andere geslagen terwijl hij rithmisch zijn "jarretellen" liet knallen... een bron van onuitputtelijk vermaak voor ons blagen... op die leeftijd heb je niet veel nodig om in een deuk te liggen... hij was er ook op gebrand ons meisjes na te laten blijven en probeerde ons dan steeds in een hoek te manoeuvreren... het intrigeert me nu soms nog dat ik nooit te weten ben gekomen wat hij zou gedaan hebben als het hem was gelukt... want wij werden er heel bedreven in steeds een bank of stoel tussen ons in te houden... en dan die ogen van hem... hij had er zichtbaar een hels plezier in ons op te jagen... misschien heel onschuldig allemaal... ik ben er dus nooit achtergekomen... dan hadden we Pinochio... een magere kerel met een ontplofbaar temperament... als het hem niet beviel gooide hij met alles wat er onder zijn handen kwam... op een dag gooide hij een agenda zo hoog en driftig dat die de lamp raakte... een zware ouwerwetse bollamp... ze begon te slingeren en viel met een knal pal tussen twee rijen in... gelukkig... ik zie het nóg gebeuren... de jongen die bijna het doelwit was geworden sprong van het schrikken recht op de schoot van zijn bankmaat... en Pinochio keek eens met een neerbuigend glimlachje naar de smeerboel en beval : "veeg dat op" en dat was het... maar de man was ook heel intelligent en een hele goede leraar... hij gaf Duits en zijn geliefde uitspraak was : "dass ist Matrözendeutsch"... tja we leven tenslotte in een havenstad he... dat laat zijn sporen na... toen we in het tweede leerjaar zaten is hij getrouwd met een van onze medeleerlingen... een bolleboos die steeds om hem heen draaide en hem allerlei "intelligente" vragen stelde... wij zagen het gebeuren en waren dan ook niet verrast door dat huwelijk... het heeft echter geen stand gehouden... misschien dat hij thuis ook met alles gooide... de enige getrouwde man was De Vos... een dikke gemoedelijke kerel die steevast winter en zomer een dikkke gebreide sjaal rond zijn hals had hangen... die gebruikte hij voortdurend voor allerlei nevenzaken... veegde er zijn zweet mee af... droogde er het bord mee af... misschien gebruikte hij hem ook als zakdoek maar daar heb ik hem nooit op kunnen betrappen... hij gaf boekhouden... steno en handelsrecht... we hadden één lerares... een nog jonge en knappe juffrouw... had geen bijnaam... alleen Herbosch... ze werd door de jongens gepest omdat ze een watje was... de sukkel kon tegen hen gewoon niet op... dan waren er ook nog wat losse invallers die ons meetkunde en scheikunde moesten bijbrengen... leraren van de ernaastgelegen vakschool die duidelijk niet wisten hoe ze met ons meisjes moesten omgaan... wat me ook nog is bijgebleven is het wekelijkse turnuurtje... bij gebrek aan de nodige ruimte moesten we die marteling ondergaan op de speelplaats... die lag duidelijk in het blikveld van de vakschool... dus als wij turnden verdrongen de vakschoolblagen zich aan de vensters om toch maar niets te missen van de gratis voorstelling... en de leraren ze maar proberen binnen te drijven... en die gasten maar joelen en fluiten... toen was dat nog schering en inslag... ze waren dan ook nog niet zoveel gewend als onze huidige jeugd... een blote knie was al genoeg om ze op te winden... je kunt je voorstellen hoe opgelaten wij ons dan voelden... wij de meisjes werden bekeken en getaxeerd... en onze klasmaten... de jongens... voelden zich ook niet zo goed met al die concurrentie... in die tijd werden er ook nog briefjes doorgesmokkeld met :"ik vraag het aan"... schattig nietwaar... zou dat nog zo zijn of???
Dit was het even voor vandaag... ik ga nu mijn dweil en zeemvel uitwringen... tot de volgende... doei!!!
Reacties op bericht (9)
09-03-2007
bezoekje uit zarren
Myette, nu het zonnetje hier tussen de wolken wil verschijnen wens ik je een mooi, zonnig en gezellig weekend. Groetjes en tot nog eens. Franske
09-03-2007 om 16:25
geschreven door Franske
..
Weet je wat ik zo goed vond Myette ,ik vraag het aan met briefkes ,Oh Lord ,zàààlige tijd ,en of het nu nog bestaat? hahaha,das een goei!(al zal je het zo wel bedoeld hebben natuurlijk,Prettig weekend Myette ,dikke kus van Lipske!
09-03-2007 om 12:05
geschreven door hotlips
destijds
Ooit ook econmische gevolgd? Toevallig ik ook. Bij ons was het indertijd ook verplicht Frans te spreken tijdens de speeltijden, met als voortdurende dreiging dat een andere leerling je op Vlaams spreken betrapte. Dan kreeg je van de "spion" die met zo'n klikdoosje zat (waar kleine zwarte hoestdropjes hadden ingezeten - 'k ben de naam van dat snoepje vergeten) HET zwarte doosje. In dat doosje zat dan een briefje en een stompje potlood. Je was verplicht om er je naam op te schrijven en het dan verder, als spion, door te geven aan aan andere "flamingant". 'k Heb dat doosje ettelijke keren in een rioolputje gedumpt. Maar vemits het spoor dan bij mij dood liep ook ettelijke keren straf gekregen. Maar nooit spijt van gehad. Het waren andere tijden. Maar dat zeiden onze ouders ook.
09-03-2007 om 00:56
geschreven door madame
08-03-2007
school wat was dat weer?
Dag myette,ben toch wat jaloers op je geheugen,dat je alles zo nog tot in de puntjes kunt herinneren.ik ben naar de R.M.S. gegaan hier in Wilrijk,toffe school,en nu nog maar het hoger onderwijs is er afgeschaft.Herinner me nog een paar namen; Den bloknagel (leraar geschiedenis,weet verdorie meestal niet waar ze vandaan kwamen die bijnamen,gewoon overgenomen van vroegere leerlingen) Den beer op sloffen ,naderde je stilletjes van achter en kneep dan in je nek.Balthazar leeraar metaal,Pietje vergif,leraar hout (had ik niet graag,was mijn favoriete leraar,er waren weinig die hout volgden,meestal metaal) Rozenstruik,leraar biologie.En verder kan ik er voorlopig niet opkomen.Toch erg genoten van uw stukje,doe zo maar voort myette,groetjes P.B.
08-03-2007 om 18:49
geschreven door peeters robert
braaf
Wat zijn jullie toch brave meisjes geweest in je school tijd zo braaf dat ik er geen bal van geloof, ha ha ha
08-03-2007 om 18:45
geschreven door wijsneusje
*
Normaal zou mijn poetshulp vandaag ook gekomen zijn, maar ze is nog maar eens op vakantie, dus kan ik het weer allemaal zelf doen, en daar protesteert mijn rug fel tegen, maar soit het is nu niet anders.
Bedank bojako even voor mij Myetteke, want ik ben blij dat ze achter jouw veren zit, ik geniet ook zo hèèl erg van jouw jeugdherinneringen. Mijn schooljaren waren door omstandigheden niet zo leuk, maar door bij jou te lezen komen er toch ook enkele leuke herinneringen tevoorschijn. Zoals onze leeraar plastische kunst die we 'De lat' noemden omdat hij wel twee meter lang was, en onze turnlerares die we 'De knook' noemden omdat ze zo graatmager was, of onze haartooi lerares, die noemden we 'Javel' omdat alles van kop tot teen aan haar wit was. Dus het was weeral genieten hier. Kussss van
08-03-2007 om 16:03
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Komt me allemaal bekend voor. Natuurlijk langs jongenskant bekeken. De bijnamen enzovoort. Ben ook naar de handelschool geweest in de Van Aertstraat. Helemaal in't Noord. Er waren daar twee extra jaren bij, een zevende en achtste, waar je verder kon specialiseren. Daar waren voor de eerste maal gemengde klassen. We waren toen ook al jonge heren en dames. Het was wel even wennen.
08-03-2007 om 12:46
geschreven door Ludovikus
lol
blij dat je naar me geluisterd hebt want ik heb hier weer even zitten genieten. Vooral het turnen: moesten jullie ook turnen in een soort mannenoverall waar de onderbenen afgeknipt waren? Knopke toe tot onder de kin en de pijpen moesten onder de knie blijven, heel erg moeilijk want als je armen omhoog gingen, dan gingen de pijpen mee omhoog, de stof was niet rekbaar....ongelooflijk idioot vonden wij dat pak. Baai de wee lief kind, ik kijk met bewondering naar je links - 'links' goed gelukt hé? Ik ga er nu op eentje drukken om te zien of ze werken. dikke kus...
08-03-2007 om 10:40
geschreven door bojako
jeugdsentiment
wat leuk myette om die herinneringen weer op te halen... het maakt zoveel los bij een mens, toen niet wetend dat je ooit met het ouder worden nog wel eens zou verlangen naar die school met al zijn onhebbelijkheden, zijn onverdraagzame leerkrachten maar vooral de strenge... heel strenge spupervisior 'Masoeur Justine' die het liefst alle meisjes in het klooster zag gaan.. waar is de tijd dat ik met bibberende knieën voor dat mens moest verschijnen en moest uitleggen waarom ik die dag 5 min. te laat was... Hoe heel anders gaat het nu, mijn jongste dochter staat in het onderwijs en wat ik daar allemaal hoor... ongelooflijk, wij zouden dit moeten geprobeerd hebben
