Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Zojuist even een blogronde gemaakt langs m'n favorietjes... heb niet overal een reactie neergepoot want ik zit momenteel ook droog... geen inspiratie... nada... niks te vertellen... in tegenstelling tot Mus die zo te horen uitgeput en leeggewrongen is... is het bij mij gewoon een teveel aan rust... dat nekt me... ik heb actie nodig... nu ook niet 24 op 24 uur hoor... heb wel wat slaap nodig tussen de actie door... maar mijn leven moet in beweging blijven of ik dut in.
Het Paasweekend... wat moet ik daarover vertellen... zoals ik bij Ludo schreef zou ik geld geven om nog eens klein grut paaseieren in onze tuin te zien rapen... helaas het enige dat in de hof beweegt zijn de katten... de schildpad en de puit... over die puit gesproken... dat beest wordt met de dag vranker... vroeger zagen we hem bijna nooit... zat steeds onder de struiken weggedoken... en de laatste tijd trappen we er bijna op... komt midden in het gazon zitten... dat is nu al het derde jaar dat dat beest bij ons woont... god weet hoe hij daar geraakt is... kan ook een "zij" zijn... dat bracht me op het idee dat ik niet wist hoe oud zo'n pad kan worden... ik dus naar Google... was me dat schrikken zeg... die man vertelde me dat padden tot 40 jaar kunnen worden... dus Paddy en Polleke zullen ooit met ons huis mee moeten verkocht worden... of we moesten een bereidwillige ziel vinden die ze wil adopteren... geen liefhebbers hier... hola in de rij gaan staan a.u.b. en niet dringen!!!
Terug naar Pasen... geen klokken en eieren voor ons maar wèl minigolfcompetitie zondag en maandag... het weer was prachtig... het gezelschap ook... en mijn "spel" redelijk... dus mij hoor je niet klagen... na de match naar huis en wat zonnen... al met al geen erg opwindend weekend maar wel rustig... zo rustig dat ik er suf van werd en nog ben... gisteren weer golf maar dan met enkele vrienden... het was er geweldig druk en dan speel ik niet goed... teveel afleiding.
Mijn klasje "Nederlands" breidt uit... er kwam weer een kandidaat opdagen... ditmaal een Koerd... woont al 5 jaar in Leuven... na de gebruikelijke introductie gezellig wat gepraat... zo te zien zit heel de Arabische wereld op Skype.
Vandaag ben ik m'n dag begonnen met een wenskaart te maken voor een vriendin die pas een borstamputatie achter de rug heeft... bangelijk hoeveel vrouwen ik al ken die hetzelfde hebben meegemaakt en dan begin je je af te vragen hoe je zelf zou reageren als je het verdict te horen krijgt... volgende maand moet ik weer op jaarlijkse controle en dat is altijd bang afwachten wat de uitslag zal zijn... enkele jaren terug zat ik na het scannen te wachten in de cabine tot ik werd afgemeld en de verpleegster kwam zeggen dat ik even terug moest... ik moet bekennen dat ik lichtjes in paniek was... wat er dan allemaal door je heen gaat... gelukkig was het vals alarm... foto niet goed "gepakt"... ik kan alleen maar herademen als ik na 14 dagen geen bericht heb gehad... ik begin alvast te duimen voor de volgende sessie.
Reacties op bericht (8)
13-04-2007
sorry
Dag Myette, ik had al veel eens iets van me moeten laten horen maar allerlei redenen hebben me tegengehouden. Ik ga nu dadelijk eerst eens off line om je blogs eens wat grondiger te bekijken en kom op korte termijnj zeker terug. Hieronder vind je alvast mijn "button" c(als het lukt); dankzij Bojako weet ik nu hoe dat moet (zou moeten, want ik blijf een kluns...) Groetjes, <FORM NAME="toptools"><INPUT TYPE="BUTTON" VALUE="kommaneuker" onClick="self.location.href=('http://blog.seniorennet.be/kommaneuker/')"></FORM>
13-04-2007 om 15:18
geschreven door kommaneuker
Ik kom je een fijne vrijdag wensen zonder muizenissen!
Ik ben mij net toch rotgeschrokken, er zat een kleine grijze muis, precies tussen mijn afwasblokken, hij voelde zich helemaal thuis. Hij trippelde zo tussen mijn vingers door.
Oke, ik heb dan wel een kat, maar die is een beetje raar. Zij kijkt je aan en denkt, miauw, pak jij die muizen maar.
Groetjes van mitty ps:geen"puit" maar een muis hier!
13-04-2007 om 15:08
geschreven door supermitty
*
Bedankt voor de research Myetteke, en heb een heel fijn weekend. Dikke smak van
13-04-2007 om 14:27
geschreven door huismusje/troubadoerke
11-04-2007
Puit of Pad, Myette?
Een puit is in het Aalsters synoniem voor kikker, kikker is helemaal geen pad hoor! Ook wij hebben met de aankoop van ons huis in 1970 ons Josephientje meegekocht. Wij verhuisd in december en hops eind maart het jaar daarop zagen wij voor het eerst mamsel in de tuin. We schrokken ons rot en het beest evenzeer. De vorige huurders gingen op een appartementje. Twee jaar hebben ze in ons huis gewoond en stel je voor, Myette,nooit hebben ze de schildpad opgemerkt, de tuin was imers een grote wildernis.Het huis werd in 1965 volledig gerenoveerd aleen de zijmuren bleven intakt. Of Josephientje er toen ook al was kan niemand ons vertellen. De oudjes die haar misschien gekend heben zijn er niet meer maar Mamsel trekt nog steds haar streng. Gelukkig maar. Titi
11-04-2007 om 20:50
geschreven door titipoes
..
hebt ge nog niet overwogen om die pad een kusje te geven Myette - wie weet wat een mooie prins het wordt? en wat betreft die paaseikes: ons moeder legde die voor ons nog altijd tot we kinderen kregen. Moesten we er geen gekregen hebben (kinderen) dan was ze nog altijd blijven leggen voor ons. We moesten ook nog altijd in de tuin gaan zoeken, echt waar hoor, en dat menske had er zo'n deugd van dat wij het bleven doen om haar een plezier te doen. 't strafste was dat we geen van allen chocolade lusten
11-04-2007 om 19:28
geschreven door bojako
bwah
Jamaar Lou... ik hoor je al afkomen... kikkerbillekes à volonté... padden worden niet gegeten... zelfs de katten blijven eraf... ze eten wel veel insekten en slakken en dat is mooi meegenomen.. in elk geval onze puit ziet er heel welvarend uit... dik buikske... blinkende oogskes... kennelijk een gelukkig beest... denk dat het een vrouwtje is... geen mannen die haar lastig vallen... de tuin voor haar alleen... alle dagen escargots eten!!!
11-04-2007 om 17:12
geschreven door Myette
*
Tja, die jaarlijkse controles maken je in feite ongerust voor niks. Enfin in 99% van de gevallen dan toch, en laat dat ook zo blijven aub. Veertien dagen bang afwachten en drie dagen het gevoel dat men je borsten door de mangel heeft gewrongen.
Wanneer ik over borstkanker lees dan vraag ik mij af of het wel nut heeft dat men dit jaarlijks laat doen want in een jaar tijd kan heel veel gebeuren met nefaste gevolgen. Zelfonderzoek? Ok, maar ik voel altijd wel een knobbeltje of iets dat ik denk dat niet thuishoort in mijn borsten. Beter zou het om het halfjaar zijn, maar dat zal wellicht wel te kostelijk worden voor het ziekenfonds.
Hoe je gaat reageren bij een slechte diagnose, dat is iets dat je niet kan voorspellen. Toen ik te horen kreeg dat ik baarmoederhalskanker had, toen reageerde ik heel gelaten, in feite blij dat eindelijk na jaren miserie met mijn maandstonden en pijn, de oplossing nabij was. Pas achteraf kon ik alles verwerken en drong de ernst ervan echt tot mij door.
Enfin, genoeg nu over nare zaken, ik wens je veel plezier met je leerlingen nederlands. En als we ooit in het Arabisch moeten uitleggen dat wij heel brave onschuldige burgers zijn, dan weten we alvast dat we bij jou terecht kunnen, jij tolkt dan wel voor ons via skype he Myetteke.
Kusssss
11-04-2007 om 16:43
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Ik heb me laten vertellen dat puiten of padden bij gebrek aan een partner, zich zelf bevruchten, hermafrodiet worden dus. Goeie moed he! Ze leggen een paar honderd eitjes tegelijk. Enkele pannen vol puitenbillen. Dikke smak.
en wat betreft die paaseikes: ons moeder legde die voor ons nog altijd tot we kinderen kregen. Moesten we er geen gekregen hebben (kinderen) dan was ze nog altijd blijven leggen voor ons. We moesten ook nog altijd in de tuin gaan zoeken, echt waar hoor, en dat menske had er zo'n deugd van dat wij het bleven doen om haar een plezier te doen. 't strafste was dat we geen van allen chocolade lusten 
