Ja ons Bobonne dat was me er eentje... toen ze 80 was trippelde ze nog als een jong meisje de trappen op en af... ze was echt de matriarch van de familie en alle nonkels en tantes hadden heimelijk schrik van haar... voor mij had ze echter een zwak plekje... dat kwam ook omdat ik in haar huis geboren werd en er tot mijn 3 jaar heb gewoond... door de krisisjaren zat mijn pa zonder werk en speelde noodgedwongen in een jazzbandje... samen met vrienden opgericht... hij was toen veel van huis en daarom woonden hij en ma in bij Bobonne... toen ik op mijn 18 eindelijk de deur uitmocht om op zaterdag te gaan dansen stapte ik regelmatig bij haar binnen om mijn veroveringen met haar te bespreken... dan zat ze zo hard te lachen dat haar gebit uit haar mond vloog... wat ik dan weer hilarisch vond natuurlijk... ik zie ze nog zitten met zo'n enorm boekwerk voor haar op tafel... ik geloof iets van Conscience... dat zat ze dan woord voor woord uit te spellen met haar vinger de woorden volgend... ze had de naam een "harde tante" te zijn maar zij was het die tenslotte de hele familie overeind hield want den Bompa was een schotelvod... toen ze dan eindelijk van heel de bende verlost was werd ze ook een stuk rustiger en echt menselijk... zo heb ik haar natuurlijk het best gekend... wat ik me ook nog herinner was haar befaamde "winderigheid"... aangezien ze wat doof werd in haar oude dag hoorde ze haar kleine explosies zelf niet en dacht dat ze geruisloos door het leven liep...  terwijl ze naarstig voortdribbelde liet ze een paternoster van kleine plofjes achter haar aanslieren... heel genant voor de familie maar een bron van vermaak voor buitenstaanders... op Oudejaar werd de hele familie bij haar ontboden... dan zat ze de hele week haar koper en zilver te poetsen want de feesttafel moest onberispelijk zijn... wij konden haar dan ook boos maken als we haar zorgvuldig geschikte arrangementen in de war brachten... naargelang de maaltijd vorderde en de tafel er slordiger begon uit te zien ging haar kin meer en meer hangen... dan was het tijd om haar af te leiden... een van mijn nonkels was daar een expert in... die vroeg dan heel ernstig of ze nog eens wilde vertellen over haar eerste vrijers... dat lukte altijd... zo'n relaas is zelfs nog op band opgenomen... op een van de allereerste opnametoestellen... een Webster... werkte op draad... ik heb dat toestel hier nog staan en weet niet wat er mee aanvangen... op die oudejaarsfeestjes werden ook steeds al die liedjes gezongen waarvan Bobonne sommige "schunnig" vond... dat vuurde de nonkels alleen maar aan om hun repertoire uit te breiden... een van de nonkels had een verleden als variété artiest en die kende er wat van... nostalgie... terwijl ik dit schrijf zie ik ze nog allemaal voor mijn ogen... er schiet niemand meer van over nu... toen 't manneke en ik op huwelijksreis waren werd Bobonne ziek... ze was toen 83... toen we thuis kwamen ben ik ze gaan bezoeken en ze was herstellende maar... enkele dagen later viel ze plots dood neer... exit Bobonne.

05-05-2007 om 21:07 geschreven door Freddy en Patty

05-05-2007 om 21:02 geschreven door Johnny en Christiane

04-05-2007 om 02:52 geschreven door huismusje/troubadoerke

wat een heerlijke Bobonne...ik heb het nooit gekend.  Mijn engelse grootmoeder stierf toen ik vier was en mijn vlaamse heb ik amper gezien.  Ik vond haar een echte toverheks trouwens.  Misschien net daarom dat ik overcompenseer met het bomma zijn.  Ik wil dat mijn kleinkinderen er mooie herinneringen aan hebben.
Ik heb je mailtje ontvangen lieve schat, maar omdat ik vandaag al de hele dag bezoek heb gehad en seffens nog bezoek verwacht kan ik er nog niet op antwoorden.
Het is een onderwerp waar jij een heel blogstuk aan kan wijden, heb je daar nog niet over nagedacht?  
Ik antwoord je zodra ze me vijf minuten tijd gunnen.
Tot dan een heel dikke knuffel en kus.
(Je weet toch nog dat ik vrijdag niet kan komen omdat ik de twee oudste kindjes heb hé?)

02-05-2007 om 20:11 geschreven door bojako

02-05-2007 om 14:24 geschreven door Ludovikus

02-05-2007 om 10:49 geschreven door hotlips