Zoals ik al vertelde zijn wij nu eindelijk ook bij de grote mensen aangekomen t.t.z. wat TV betreft toch... maar jongens toch het is een hele bedoening  hoor... we zitten ook nog met Brussel op gewone antenne en om een van de kanalen te bereiken moeten we een hele weg afleggen... eerst TV aan... uiteraard... dan naar Ext switchen... dan de video aanzetten en op AU-2 zetten... dan de satelliet aan... en dan in omgekeerde richting terug... deze ochtend geprobeerd een film te programmeren op video... was op den duur alles kwijt... ook het noorden... heb enkele haren uitgetrokken van frustratie... zit nu met spanning af te wachten of m'n experiment gelukt is.

Zoon  kwam gisteren binnengewaaid om te zeggen dat hij vandaag op sollicitatiegesprek moet... is op zijn scooter naar Herentals... zo'n 30 km van hier... en met die wind en regen... bbrrr... moeke hier zit met alle vingers en tenen gekruist voor de goede afloop.

Toen ik dan eindelijk bij den Buddy aankwam lag daar een mailtje van dochter te wachten met het ontstellende nieuws dat haar eerste jeugdliefde... waar ze 5 jaar mee samenwoonde... plotseling overleden is... ik heb er al eens over geschreven... die jongen was drugsverslaafd en dochter heeft die 5 lange jaren getracht hem te helpen... tot haar laatste cent heeft ze in die hopeloze taak gestoken... zij heeft een goede betrekking maar hij verloor eerst zijn baan en toen maakte hij overal schulden die zij dan ging betalen... tot de maat vol was... na een kleine erfenis van mijn tante verdeelde ik het geld in drie... een part voor zoon die zijn wagen ermee afbetaalde... een part voor mij om ons huis te laten schilderen... een part voor dochter die toen maar eerst bekende dat ze met dat geld ging verhuizen want daarvoor kon ze het zich niet veroorloven... haar laatste spaargeld was op... ze heeft toen met hem gebroken maar ik kan jullie verzekeren dat het een pijnlijke dag was... voor haar... voor hem en ook voor ons... want uiteindelijk ken je die jongen al zo lang... en nu dood... zoiets was eigenlijk wel te verwachten maar toch komt het hard aan... 38 jaar... een heel verknoeid leven.

Om af te sluiten efkes wat plezanters... zondag werden we uitgenodigd door vrienden voor een brunch in een ietwat chique gelegenheid... ik ga nu geen reclame maken hier want dat mag niet... alleen Pascalleke mag dat... hehe... maar het was schitterend... we begonnen met champagne... dan voorgerechtenbuffet met alle mogelijke lekkere hapjes... ben tweemaal gaan aanschuiven... dan een visgerecht... daarna vleesgerecht... en een dessertenbuffet om van achterover te vallen... deed het ook bijna... mijn maag stak zover vooruit dat ik achterover moest hellen... was precies 7 maanden zwanger... dat alles overgoten met witte en rode wijn à volonté... en genuttigd bij de klanken van een tweemans live orkestje met als gitarist De Nest... we hebben zelfs nog een voorzichtig dansje gepleegd... jawel voorzichtig want 't manneke zat met een zere knie en ik met een ballonmaag... maar het is de intentie die telt he!

16-01-2008 om 00:22 geschreven door Ludovikus

15-01-2008 om 16:21 geschreven door huismusje/troubadoerke

15-01-2008 om 12:35 geschreven door bojako