Lui - luier - lui(e)st

Ik schaam me diep... had toch zo'n goeie voornemens gemaakt voor het nieuwe jaar... zou elke dag een frisse neus gaan halen... ik woon op een boogscheut van het park en kom er haast nooit in... ofwel te koud of te nat of te winderig... vandaag gaat de minigolf terug open... gisteren was ik vast van plan te gaan... had zelfs m'n kleren netjes klaargehangen... ben deze ochtend vroeg opgestaan... haar gewassen... stond helemaal gelaarsd en gespoord... was toen zo stom naar de lucht te kijken en de moed zonk me in desbetreffende laarzen... heb 't manneke alleen weggestuurd... jaja heerlijk rustig is het wel den Buddy en ikke... gezellig met zijn tweetjes... maar toch schaam ik me, ik ben gewetensbezwaard... voilà nu kan ik dat woord ook eens gebruiken... LUI ben ik... ik wist dat al lang maar nu weten jullie het ook... en een slecht karakter heb ik ook... zit hier heimelijk te wensen dat het zou regenen zodat m'n thuisblijven gerechtvaardigd is... maar nee he... ik zet me al schrap tegen dat manlief thuiskomt want... die komt dan binnen en begint direct te roepen "DAT IK WEER WAT GEMIST HEB... dat overkomt me altijd zie... als ik er eens niet bij ben HEB IK ALTIJD WAT GEMIST... is dat bij jullie ook zo... dan zit ik de rest van de dag op m'n lip te bijten van de danige spijt over WAT IK ALLEMAAL WEERAL GEMIST HEB... en neem ik me vast voor de volgende keer op post te zijn... WANT IK ZOU EENS IETS KUNNEN MISSEN!!!

Woensdag kreeg ik me daar plots een aanval van buikkrampen met aanverwante artikelen... zo erg dat het koude zweet me uitbrak... ik hield m'n hart EN buik al vast want vrijdag waren we afgesproken voor een diner met de vrienden... dacht natuurlijk dadelijk aan die lelijke virus die hier op het blog rondwaart... heb een pijnstiller genomen en na enkele uren was alles voorbij... gone with the wind...
Vrijdag gaan eten bij Stella Maris... de hotelschool... het diner was heerlijk en de wijn zo mogelijk nog zaliger... natuurlijk teveel binnengespeeld maar dat is niets... ik teer daar dan nog enkele dagen op... is weeral geld gespaard... zaterdag was dus een sobere dag... water en brood was ons menu... nog even la mamma gaan opzoeken die ons vertelde dat ze denkt zeker 200 te kunnen worden... maar ik betwijfel het of ik dat zolang zal kunnen volhouden... elke week weer vertelt ze ons hoe goed ze zich voelt... dat ze nergens pijn heeft... terwijl ik daar dan zit te schuifelen op m'n stoel omdat m'n rug weer opspeelt... ik scheuten heb in al m'n gewrichten... m'n kop open en dichtslaat... m'n keel schuurt en m'n neus loopt... jaja... van welk materiaal dat mens gemaakt is weet ik niet maar na haar geboorte hebben ze het zeker wegggegooid... te duurzaam... brengt niet genoeg op... enfin ze is tevreden en ik prijs me gelukkig want ik hoor bij mijn vrienden andere verhalen over hun moeders en vaders die al langer hoe moedwilliger worden... als ik daar iets over zeg tegen 't manneke zegt die dat ik dat nu al heb... wat zeg je dan?

07-03-2008 om 00:40 geschreven door Natoken

07-03-2008 om 00:35 geschreven door Ludovikus

05-03-2008 om 14:23 geschreven door thea

03-03-2008 om 00:02 geschreven door huismusje/troubadoerke

02-03-2008 om 23:27 geschreven door bojako

02-03-2008 om 16:42 geschreven door madame

02-03-2008 om 14:12 geschreven door Ludovikus