Ik beken het... weliswaar met het schaamrood op m'n kaken... dat ik hoe langer hoe minder geduld kan opbrengen met dat zielig gedoe... wat betreft de pijngrens... dat is één ding... dat schommelt van persoon tot persoon... la mamma bvb heeft een zeer hoge pijndrempel... schoonmoeder gilde al als ze op haar lip beet... idem haar zoon... als ze dan eens ècht pijn hebben heb je zo al dadelijk je bedenkingen... maar om in paniek te raken van een beetje koorts en wat gekuch... daar kan ik me echt over opwinden... gisteren ging hij naar de dokter en die schreef hem panadol voor en van die poeders om de slijmen op te lossen... neem ik al jàren als ik weer een allergie aanval heb... na welgeteld 1 zakje is hij al ongerust dat zijn hoest niet weg is... de bijsluiters leest hij alsof het de bijbel is en raakt dan in paniek over alle bijverschijnselen die hij ervan zou kunnen krijgen... als ik hem kan overhalen het toch maar te nemen krijgt hij die gegarandeerd allemaal met nog enkele nieuwe erbij... en wie krijgt de schuld... je mag 3 x raden... deze ochtend liep hij al rond te stampen om 6 u... was radeloos... wanhopig... leeg... uitgeput... omdat hij de hele nacht geen oog had dichtgedaan... ik heb hem in de living in de relax geïnstalleerd met een kussen en een plaid... ben naar boven gegaan om me aan te kleden... toen ik gestommel hoorde zag ik onze ruitenwasser met zijn ladders bezig... die man maakt behoorlijk wat lawaai als hij met die ladders tegen de gevel bonkt... en man ligt vlak aan dat venster... toen ik ging kijken lag hij vredig te slapen... nu jullie... en wedden dat hij ontkent geslapen te hebben!!!

02-04-2008 om 15:31 geschreven door paz

01-04-2008 om 19:57 geschreven door natoken

01-04-2008 om 16:08 geschreven door bojako

Man, man, man! 't Is niet te geloven! En helaas toch waar, hè. 'k Zou een stressballetje sturen, maar dat zal niet veel helpen, zeker?

01-04-2008 om 13:18 geschreven door madame

01-04-2008 om 10:07 geschreven door Greta

Nu moet ik eerlijkshalve toegeven dat knuffel niet echt flauw doet als hij ziek is, integendeel. Toen hij zijn hartinfarct deed moest ik hem dwingen om naar het ziekenhuis te gaan, en we waren dan ook maar juist bijtijds om erger te voorkomen.

Ik zend je hierbij een magnum pot geduld, een medaille voor moed en  geduld, een oorkonde voor volharding en een dikke kus,  dat laatste gewoon zomaar, hahaha.

01-04-2008 om 09:42 geschreven door huismusje/troubadoerke