Ik kreeg vanavond een pps toegestuurd rond het gedicht Avondliedeke van Alice Nahon. Hoe oud dit gedicht ook is, het blijft een pareltje en altijd actueel want ook in onze tijd blijft het van toepassing. Ik vond het de moeite om even op mijn blog te zetten .
't Is goed in 't eigen hert te kijken Nog even vóór het slapen gaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan
Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.
En vind ik in het huis mijns herten, Dat ik één droefenis genas, Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd, dat eenzaam was...;
Dan voel ik op mijn jonge lippen, Die goedheid lijk een avondzoen... 't Is goed in 't eigen hert te kijken En zó z'n ogen toe te doen. ( Alice Nahon)
Dat vraagt geen afsluiter. Dus voor vandaag: oogskes toe en snaveltjes dicht en morgen gezond weer op!
Reacties op bericht (2)
07-04-2008
..
Ik ken het ook van t begin tot het einde(staat trouwens ook al lang op mijn blog,want het is mijn lievelingsgedicht) Als alle mensen dit trouwens moesten naleven...zou het al een betere wereld worden ,niet?
een fijn begin van de week! en kijk niet pips, je krijgt een kus van Tante Lips
07-04-2008 om 11:41
geschreven door hotlips
*
Telkens ik dat gedichtje ergens tegenkom, zit ik meteen weer in de schoolbanken van de lagere klas. Wat hebben we onze hersens gepijnigd om dat gedicht van buiten te leren, strofe achter strofe, tot we het zonder haperen voor de klas konden opzeggen. Van buiten leren was toen nog een must in de school. Of je het nu begreep, of niet, als je het zonder haperen kon opzeggen kreeg je dikke punten. Pas later begon ik het echt te begrijpen en te waarderen. Maar het pluspunt van van buiten leren is dat ik het nu nog bijna zonder haperen kan opzeggen.
Sweet dreams en tot wakkers.
07-04-2008 om 01:20
geschreven door huismusje/troubadoerke
)
