|
Ik wil even mijn hart luchten over ritsen. Nee, niet over die dingen die op de meest onmogelijke momenten klem zitten en omhoog noch omlaag willen, maar over het fenomeen waarbij je een automobilist in de file laat tussenschuiven.
Terwijl ik rijd , luister ik meestal naar de radio . Onlangs belandde ik midden in een verhaal over ritsen, dat met die auto's dus. Wie de "weet-mens-van-dienst" was, weet ik niet, maar hij vond dat een chauffeur optimaal van de ruimte gebruik moest maken. Dat heet dan doorstoten tot helemaal vooraan in de file, tot net voor de plek waar de chauffeur die al een half uur aanschuift eindelijk denkt dat hij aan de beurt is, om zich dan ritsend in de file te nestelen. Dat wordt hoffelijkheid genoemd.
Ik noem dat profitariaat en ik was heel content toen ik de presentatrice hoorde zeggen dat ze vond dat het eens tijd werd dat dergelijke wegpiraten aangepakt werden.
Nee, hoor, zei de "weet-mens" , dat is juist heel onjuist. Trouwens, je moet er altijd van uit gaan dat een chauffeur eigenlijk niet weet dat hij naar een wegversmalling komt. En hij pikte in op het voorbeeld van de presentatrice, over een splitsing ergens van een autosnelweg, waarbij de dikke nekken maar blijven doorrijden op het lege vak en dan vlak voor de afslag toch nog vlug, hup, tussen de aanschuivende chauffeurs, in het goede vak springen.
Terwijl ik op mijn stukje snelweg reed, zag ik in gedachten de "weet-mens" na het programma in zijn dure wagen van het werk of dergelijke meer springen en de weg opstuiven. Er zal altijd wel eentje zo vriendelijk zijn om hem te laten ritsen. Een "weet-mens" laat je immers niet wachten.
En neen die ergernis neem ik niet mee met de Kerstdagen .. het moest me gewoon even van het hart omdat gisteren weer zo'n " engerd" mij bijna de neus afsneed toen ik de parking van een supermarkt wilde verlaten.. Zeg nu zelf .. Natoken zonder neus.. dat staat niet hé? 
|
)
