"Wat een luxe en wat een comfort hebben we nu" ... dat is het wat je hoort als je vertelt hoe de communicatie vroeger verliep.. Geen GSM, geen mail , geen fax .. gewoon een brief of praten met elkaar. Maar hoe snel hebben we ons al niet aangepast aan al die moderne " snufjes" ? Dat ondervond ik gisteren.
Mailen dat is hier een alledaags gebeuren en normaal verloopt dat zonder probemen tot gisterennamiddag. Ik had een mail opgesteld , wilde hem zoals altijd versturen toen ik tot de ontdekking kwam dat mijn werkbalk en menubalk verdwenen waren en ik de mail op geen enkele manier kon versturen. Ik heb van alles uitgeprobeerd en uitgezocht of ik per toeval één of ander vinkje weggedaan had, maar zonder succes. Gelukkig heb ik hier iemand met meer geduld en kennis ter zaken maar mijn slaapgenoot is toch ook meer dan een uur bezig geweest met zoeken en uitproberen voor hij de oplossing vond! Een diepe zucht van opluchting bij mij en ook bij mijn slaapgenoot en alles werkt weer correct . Alleen weet ik nog steeds niet wat ik fout gedaan heb of waar ik per ongeluk op geklikt heb waardoor het probleem ontstond!
Jaja, leve de techniek en toch kunnen we niet meer zonder want bepaalde instanties werken enkel nog via internet ... Wat een " senior" lijden kan .
Het was net geen 9 uur toen er werd aangebeld. Toen ik opendeed stonden er twee vrouwen voor de deur waarvan er meteen ene een stap vooruit deed zodat ze met één voet op de dorpel stond.
"Wij komen eens spreken met de mensen over wat er in de bijbel staat", zei ze met een zachte stem. Getuigen van Jehova ging er door mijn hoofd! En ik die dacht dat ze het uiteindelijk opgegeven hadden om hier aan te bellen!! Om de één of andere reden krijg ik steeds de neiging om meteen de deur dich te gooien als ze voor de zoveelste keer aanbelen. Heel onbeleefd natuurlijk en ik doe het dan ook niet. Zelfs als ik het echt had gewild, zou het niet mogelijk geweest zijn want die ene voet stond in de weg.
"Nee...dank u geen interesse", floepte ik eruit terwijl ik me weer afvroeg waarom mensen persé hun geloof willen verkondigen bij wildvreemden. Wie getuige wil worden zal zijn eigen wel aanmelden zeker?
"Mag ik hier een foldertje achterlaten", vroeg ze met een vastberaden glimlach. Voor eventjes had ik echt genoeg van foldertjes. Er vallen hier zoveel foldertjes in de brievenbus dat ik er bijna een folderallergie aan overhoud. Ik heb al eens een sticker " geen reclame" op de bus gehagen maar veel haalt dat niet uit.
"Neen...dank u", zei ik nogmaals terwijl ik voorzichtig de deur begon dicht te doen (een hele opluchting dat ze meteen haar voet achteruit zette). Net voor de deur helemaal dicht was zei ze nog iets maar ik had alleen het woord 'bijbel' verstaan. Het maakte niets uit, ik had geen interesse. Ga in vrede, mompelde ik in gedachten. Ik heb respect voor eenieder die gelovig is, wat voor geloof dan ook, maar ik wil niet in mijn eigen huis (en nergens) iets opgedrongen worden met de bedoeling mij te bekeren.
Heerlijk toch hé als het weer zich stilaan van zijn betere kant laat zien. Warm is het nog niet maar bij die eerste zonnestralen is het heerlijk om de tuin eens goed onder handen te nemen zodat er over enkele weken kleur in mij tuin verschijnt.
Na de winter liggen de terrassen voor en achter het huis er altijd wat triestig bij . Ik heb zo maar eventjes 8 bussen van 5 l javel gebruikt om ze een eerste beurt te geven. Gewoon je neus volgen en je komt zo bij ons terecht !! Neen het valt echt nog mee. Over een tweetal weken zal ik met de drukspuit het jobke afwerken en dan kunnen we er weer tegen.
Op Paasdag zelf kwamen hier een paar kinderhandjes chocolade eitjes rapen. Gelukkig was het die dag zonnig zodat de klokken hun eitjes in de tuin lieten vallen. Het was genieten voor groot en klein!
Op tweede Paasdag was er onze jaarlijks bijeenkomst van de klasgenoten van het jaar 1963… Zo lang al en nog steeds zijn we met een 15 tal die trouw aanwezig zijn en .. wat het tateren betreft hebben we nog niets verleerd!!
Vandaag heb ik de lavendelplanten eens goed gesnoeid! Hopelijk heb ik lavendel deze zomer want ik heb precies nogal goed de snoeischaar erin gezet!!
Tussendoor zijn er natuurlijk ook nog de huiselijke taken en boodschappen en zo en af en toe ook nog het “ ventje” verwennen…
Dat was in een notendop wat er hier de laatste week gebeurd is en waarom ik niet veel op de blogs verschijn… druk lieve mensen druk!!
Gisteren een echte winderige dag gehad bij amper 10 gr.. Geen moment om je vast te houden aan de takken van de bomen en de lente laat nog even op zich wachten....
‘Op 1 april zend je de zotten waar je wil’, oftewel een lichtgelovige op pad sturen met een onmogelijke opdracht. Maar waar komt dit gebruik vandaan, om iemand van het kastje naar de muur te sturen wat in het Vlaams ook wel genoemd wordt: ‘Van Caïphas naar Pilatus'?
Voor het antwoord wordt verwezen naar de lijdensgeschiedenis van Jezus Christus. Hij werd eerst van hogepriester Annas naar Kajafas gezonden en van Kajafas naar Pilatus, om vervolgens door Pilatus naar Herodes te worden gestuurd en tenslotte van Herodes naar Pilatus. Het ‘poisson d’avril’ zou hiermee ook herleid kunnen worden tot ‘passion d’avril’ of ‘aprilpassie’.
En of we er weg mee wisten om mensen voor de zot te houden, hier een paar voorbeelden. Interessant is te zien hoe spitsvondig de mensen zijn om elkaar bij de neus te nemen.
Het meest klassieke grapje is een persoon om aprilzaad te sturen.
Nog een paar voorbeelden zijn
Naar een metselaar om een kasseischaar of een mortelvork.
Naar een kleermaker om knoopsgaten.
Naar een gareelmaker om een muizengareel of om een muizenbril.
Naar een schilder om verfzaad.
Naar een apotheker om olie van muizenbenen of om gestampte muggenteentjes. Naar de apotheker om 'een flesje van 't zelfde'. Meestal gaf men dan de naïeveling een gestopte fles mee, waarin men een wind had gelaten. Het resultaat bij de apotheker laat zich gemakkelijk raden.
Naar het café om de 'wrange' van de biljart of om zweet van de achterdeur.
Naar de boer om een palingschaar, om een patattenzeef of om borstelzaad, nagelzaad, blokzaad, pollepelzaad of kasseizaad.
Naar de kruidenier om vierkante 'rondetjes'.
Ook nu blijven de 1-aprilgrappen in gebruik. Ieder jaar wordt geprobeerd een zo geloofwaardige reden aan de man of vrouw te brengen en de lichtgelovige op pad te sturen. Ook de media draagt zijn steentje bij en hoewel niet alles meer klakkeloos wordt aangenomen op deze dag, brengen zij nog steeds mensen in verwarring. 1 april, kikker in je bil!
Komende zondag, 29 maart, is het weer tijd om de klok een uurtje door te draaien. Wintertijd gaat dan over in zomertijd. Minder lang slapen dus, want 2 uur wordt dan 3 uur.
Wil de lente nog niet komen dan kan een lach deugd doen..
Er is een ploeg van het elektriciteitsbedrijf bezig hoogspanningskabels te spannen in het weiland, als er een dom blondje langs komt. Zij kijkt omhoog en begint keihard te lachen. Nog geen 5 minuten later gebeurt hetzelfde, één van de medewerkers begint zich eraan te ergeren en denkt bij zich zelf als dit nog eens gebeurt ga ik verhaal halen. En ja hoor nog geen kwartier later komt er weer een dom blondje voorbij en die komt niet meer bij van het lachen. Hij klimt naar beneden en vraagt: "Je bent al de derde die niet meer bij komt van het lachen, waar lachen jullie om?" Zegt het domme blondje:
"Ach man, de koeien kunnen toch zo onder dat hek doorlopen."
Ik had het al op mijn FB gepost maar wil het hier ook eens kwijt...
Ken je dat ook?
Je ligt lekker warm in de armen van Morpheus of te luieren onder de Spaanse of andere zon en dan is het daar dat moment van inspiratie, dat moment waarop alle woorden en zinnen mooi in elkaar passen en je gedachten en ideeën eruit willen barsten .. Dan zou je dat moment toch moeten kunnen vastleggen en niet wachten tot je uit de luiheid van dat topmoment stapt want dan is de link al lang vervlogen en blijven de woorden en zinnen terug gevangen in hun beperkte ruimte daar ergens waar je grijze massa woont.
Op zo’n moment denk ik dan moest een mens over een USB poort beschikken waar je enkel door het inpluggen van een stick in lui genot kan downloaden wat je later wil neerzetten… Maar wie ben ik om aan de creatie van de “Schepper” te twijfelen of te sleutelen.. ? Ik ben niemand gewoon één van de miljarden die hier rondlopen op deze blauwe knikker, wat zou ik dan met een teletijd machine terug willen naar die zesde dag in het scheppingsverhaal om aan de “Goddelijke creator” te zeggen dat er iets beter kan aan zijn meesterwerk! Hij moet toch zelf ook geweten hebben dat zijn Neanderthalerversie af en toe zou moeten gemodifieerd worden? Neen , met Eva en haar appelhistorie in het achterhoofd bedank ik om miljoenen en miljoenen jaren later ook met het verwijt belast te worden omdat die USB poort de reden was van verdrijving uit het aards paradijs .Vergeet het! . Ik voel nog steeds mee met die arme Eval!!
Ik zal dan maar verder doen zoals ik bezig ben zeker en klinkt het niet dan botst het maar. Doch zeg nu zelf… zou het niet een fantastisch extraatje zijn? Maar ik ben er zeker van dat in de verre toekomst dit geen utopie blijft want ooit , ooit zal een veel wijzere man of vrouw dan ik die gedachte mogelijk maken.
En nu allemaal stemmen waar dat poortje zich het best en esthetisch zou moeten bevinden…
Mijn suggestie....Zeg nu zelf , ziet er niet slecht uit hé zo'n hoedje!!
Het is hier misschien wat stilletjes de laatste tijd maar als het kan of past dan kom ik toch regelmatig kijken of lezen alleen beoekjes brengen lukt niet zo goed momenteel maar dat wil niet zeggen dat ik jullie vergeet. Op tijd en stond geef ik wel wat meer uitleg, geen zorgen alles ok hier! Een dikke knuffel voor elke bezoeker!
Bijna elke dag worden we geconfronteerd met het één of ander dramatisch gebeuren waarbij jongeren betrokken zijn.. pesten op school met zelfmoord tot gevolg… drugs en alcohol die vaak tot drama’s leiden , hangjongeren die geen respect hebben voor de waarden in de maatschappij , joy riding die fataal afloopt.. moet ik nog doorgaan? En dan stel je je de vraag .. wat bezielt sommige jongeren de dag van vandaag?
Daarnaast hoor je ook dat de regering de ouderen langer aan het werk wil houden ten koste van wat dan ook.. en dan stel ik me ook de vraag.. zouden we niet beter die jongeren aan werk helpen, hen een doel geven in het leven, een plaats in de maatschappij… straks brengen sommige jongeren nog de oude werknemers om om toch maar aan een job te geraken.. Dat is misschien wel ver gezocht maar toch… jongeren moeten werk vinden en krijgen… ouderen moeten op een bepaald moment een stapje terug kunnen zetten..
Als dat dan toch een probleem is waarom de ouderen geen kans geven om op een bepaalde leeftijd deeltijds te werken met naast hen een jongere die veel kan opsteken van die oudere? Overdracht van kennis en ervaring? Maar neen, vakbonden en regering blijven maar bekvechten en intussen draait de economie maar vierkanter en vierkanter….Ik benijd onze kleinkinderen niet want als het zo blijft doorgaan dan komen ze in een heel rare maatschappij terecht!!
Het belang van onderwijs Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld.
De internationale Vrouwendag is in de twintigste eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht. Vrouwen vormen 50% van de wereldbevolking.
Vrouwen doen 66% van al het werk.
Vrouwen verdienen 10% van het wereldinkomen.
Vrouwen hebben 1% van alle bezittingen.
Van alle regeringsleiders op de wereld is 5% vrouw.
Van alle armen op de wereld is 75% vrouw.
Van alle analfabeten op de wereld is 66% vrouw.
Van alle vluchtelingen op de wereld is 75% vrouw.
Onderwijs speelt een cruciale rol in het helpen van vrouwen en meisjes om gelijkheid te bereiken. Het is dus logisch dat dit jaar dit als één van de thema's voor de Internationale Vrouwendag werd gekozen.
Een jonge vrouw, die een jaar voor haar werk naar Australië was gegaan, heeft een brief van haar vriend die thuis gebleven was gekregen.
De brief ging als volgt:
Lieve Mary, Ik kan niet langer doorgaan met onze relatie. De afstand tussen ons is gewoon te groot. En ik moet toegeven dat ik enkele keren ben vreemdgegaan sinds je weg bent. Het spijt me. Kun je me alsjeblieft mijn foto terugsturen die ik jou meegegeven heb? Liefs, John.
Mary, met een gebroken hart, was flink kwaad. Maar ze bedacht het volgende: Ze vroeg aan haar collega`s om foto's van hun vriendjes, broers, neven enz. Mary deed de foto`s van de mannen bij de brief samen met de foto van John. Er zaten 83 foto`s in de envelop... met dit briefje erbij:
Lieve John, Het spijt me, maar ik kan me niet meer herinneren wie je ook alweer was. Neem alsjeblieft jouw foto van de stapel en stuur de rest terug naar mij. Hou je haaks, Mary.
Ik neem de teugels ( euh het stuur) zelf in handen
Zoals ik hier nu al uitgebreid uitlegde, stapte ik onlangs op trammetje zeven maar om zeker te spelen heb ik me maar zelf aan het stuur gezet.. je weet nooit hé?
Ik bleef ze maar aankrijgen (langs andere wegen ) wensen en virtuele bloemen en ben er dankbaar om!
Ik probeer zoveel mogelijk te genieten. We reizen vaak, ik heb veel contact met vrienden, ik geniet van lekker eten. Vroeger deed ik dat wat minder omdat ik op mijn lijn wilde letten. Mijn leeftijd kan ik aanvaarden. Al is zeventig wel anders dan vijftig of zestig.
Maar een vrouw die haar leeftijd verzwijgt vlakt het verleden uit, zegt Bernard Shaw. En ik heb een leuk verleden, dus dat wil ik niet. Als ik zie hoeveel mensen er al niet meer zijn, weet ik dat ik niet moet klagen.. en wordt er al eens een grapje gemaakt over de leeftijd.. ach dat hoort er bij zeker?