De voorbije nacht hebben ze het landschap van een wit vorst - en sneeuwlaagje voorzien.
De tuin ligt er bijna maagdelijk wit bij na deze eerste winterprik. De laurier staat met stijve blaadjes smaak te geven aan het winterlandschap en de tijm kruipt in bosjes bij elkaar.
De prei steekt met haar blauwgroene stekken uit de opgehoopte aarde.
De treurwilg heeft nog steeds zijn lach niet terug gevonden en enkele te vroege krokussen trekken geschrokken hun kopje ineen, dat is de enige kleur in een dode tuin.
De vijver ligt er bij buren deels bevroren bij en ik vermoed dat de vissen stil blijven liggen onder een dunne ijskap om zo weinig mogelijk energie te verbruiken.
Een ekster komt het brood stelen dat ik voor de kleine vogels uitgestrooid had en een eenzame mus zit op een vetbol aan het afdak van het tuinhuis.
En ik, ik sta voor het raam naar buiten te gluren.
Met mijn adem probeer ik het raam te bedampen (wat niet zo vlot gaat met die speciale beglazing, wat een verschil bij vroeger) om dan in een moment van wellicht "puberiaanse " opwelling een hartje te tekenen in de grijze damplaag.
Het raam is de grens tussen mij en de buitenwereld.
Wat een wereld van verschil!
Voor mij ligt het bevroren, koude land, terwijl achter mij in een pot orchideeën bloemen.
Een stil natuurcontrast.
Straks maak ik een stap in één van deze werelden.
Ik zal naar buiten moeten om de krant uit de bus te halen om het nieuws naar binnen te brengen.
Maar voor de rest blijf ik vandaag binnen.
Ik zal wellicht even voor mijn scherm kruipen om contact te zoeken met de buitenwereld, een wereld van letters en woorden.
Een wereld waar het ook warm en koud kan zijn.
Een wereld die we zelf gemaakt hebben.
Een wereld die we gebruiken als we ons opsluiten achter het scherm van de pc.
Er is zelfs de cyberwereld, waar een mens via zijn klavier de stap zet in een uitgestrekt landschap.
Een wereld waar niets is zoals het in onze gewone wereld is.
Maar waar men de wereld kan beschrijven zoals hij is of hoe men hem zou willen.
Een cyberwereld met cybermensen en cyberliefdes en toch zo dicht bij mijn kamer waar de orchideeën bloemen.
Bloemen die voor mij zoveel meer betekenen dan een gewone bloem.
Ze waren o.a de lievelingsbloemen van mijn ma. Ik verzorg ze, zoals mijn ma er zorg voor droeg.
Ik praat er tegen en wrijf over hun donkergroene bladeren.
Ik geniet van de kleur die ze aan mijn omgeving geven.
Het is toch raar hoe men soms bij koud weer een andere betekenis aan het leven gaat geven.
Of zie ik het anders en bekijk ik bij momenten de wereld door de ogen van mijn ma die er niet meer is?
Reacties op bericht (11)
01-02-2012
Goedemorgen Natoken.Gelukkig zijn we nog steeds van sneeuw gespaard gebleven.
We zijn vandaag woensdag 1 februari.De start van de kortste maand van het jaar.Buiten is het bibberen want de temperaturen zullen gans de dag met het vriespunt flirten.Gelukkig zal het zonnetje messchien een beetje soelaas brengen.Ik wens Jullie ALLEN een mooie en gezellige midweek toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
01-02-2012 om 09:51
geschreven door Jos Vande Ghinste
Vandaag nog een stukje kouder Nanneke ...ben vuts heb strakjes dienst ...
wie houd er wel eens van een spel een heus sneeuwballengevecht dat is natuurlijk alleen maar lol Want weet je, voor al die lastige keren mag die een dikke sneeuwbal tegen me aan smeren Het was fijn om hier te zijn met een warme groet en een dikke knuff wens ik je een mooie dag toe geniet ervan liefs ikke
01-02-2012 om 07:38
geschreven door Jeske
31-01-2012
Tja, euheum
Tja Natoke, tja. 't Was koud vanmorgen. Mooi vind ik het niet als ik die kleuren vergelijk met prille lente-, volle zomer- of rijpe herfstkleuren. En koud.Zo koud dat zelfs thermopane ruiten aandampen. En er zijn er die een hartje tekenen in bewasemde ruiten . (!) Ik ga er geen commentaar op geven. Gelukkig staat in ons cybertijdperk de webcam niet altijd aan anders zag je me nu zitten. Dan zou je zien hoe mijn hoofd daarbij schudt (Van links naar rechts want gewoon naar voor knikkend heeft een andere, instemmende betekenis. Als de wenkbrauwen daarbij gefronst worden, heeft het nog een andere betekenis...) Nou ja, ik ben de laatste om daarop commentaar te geven.. Ik hou van duurzaamheid : een eiken- of een beukenboom, graffitti op een betonnen muur, uitgehouwen in graniet,.... Tha, euheum.... Groetjes, Folion Weer drie smileys vergeten te plaatsen in bovenstaand tekstje...
31-01-2012 om 20:07
geschreven door folion
Lieve groetjes vanwege Nikki
Natoken hier bij ons hebben we geen sneeuw gezien,
ook ik blijf lekker binnen,
ik denk dat het dze nacht goed ga vriezn
Vrienden heb je nodig. Zonder vrienden ben je nergens. Als je vrienden hebt, moet je er zuinig op zijn. Doe je dat niet dan ben je ze snel kwijt. Met vrienden is het altijd leuker dan alleen. Met vrienden kun je lachen. Met vrienden ben je sterker, dan in je eentje. Nikki
31-01-2012 om 17:15
geschreven door nikki
wit
Bij ons was het maar een armtierig laagje zo van "kwil maar 'k kan ni" het is misschien maar een begin van de winter... jij bent toch een poëtische ziel hoor... als ik die sneeuw zie denk ik direct aan "kou en stookkosten" maar jij maakt er een hele roman rond... prachtig!!!
31-01-2012 om 17:15
geschreven door Myette
..
Dat laagje glinsterende witte sneeuw in een winterzonnetje maakt het natuurlijk weer iets mooier, maar heel wat kouder. Ook bij ons pikken de mussen en pimpelmeesjes aan de vetbollen die aan een ijzerdraadje onder het voederbord hangen. Ook de groenlingen en vinken vliegen op en aan. Het roodborstje wipt onder het doorzichtige plexie dakje, goed zichtbaar en blijft rustig graantjes pikken. Op de grond zijn het dan weer de tortels en houtduiven die elkaar verdringen, nu en dan zitten ze elkaar in de pluimen. Daar trekt het eggemusje zich niets van aan en eet zijn buikje vol. De zonnebloempitten hebben het meeste aantrek, het zijn meestal de meesjes die onder het afdakje snel eentje pikken om het dan in de budlea handig van de pel te ontdoen, en snel weer te keren. Zo gaat dat de hele dag door. Ik kan er uren naar kijken, maar hoeveel kilokes voeder er aan gaan durf ik niet te noemen. Tot vrijdag. Kuskes.
31-01-2012 om 17:02
geschreven door Ludovikus
Goedenamiddag Natoken.Hier zijn deze morgen een paar vlokjes gevallen.
We zijn vandaag dinsdag 31 januari.Het wordt terug bibberen doch een zonnestraaltje zal zeker welgekomen zijn.Ik wens Jullie op deze laatste dag van de nieuwjaarsmaand veel vreugde en gezelligheid toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
31-01-2012 om 16:52
geschreven door Jos Vande Ghinste
Dag Natoken,
Hier niks aan der hand, mijn ventje heeft het zonnetje gezien en is zijn 100km gaan fietsen, koud das een gedacht van mij zo zegt hij. Ik zit hier nog neusdruppels op te spuiten warme drankjes te drinken maar het gaat beter, dikke knuffel Fjak@
31-01-2012 om 14:43
geschreven door Fjak@
Hier ook een wit tapijtje Nanneke ....
wat waren de ijsbloemeke's toch mooi op de raam in de tijd van toen en de ijsjes die mijn moder maakte ... met ijs die men vader uit de gracht haalde en dan maar draaien ... Het is koud, ik kon moeilijk uit mijn bed, heb nergens zin in, Mijn bed is warm, het wilde mij niet kwijt, en ik wilde er niet uitgaan. dan toch maar gedaan om je met een warme groet en een dikke knuff een mooie dag toe te wensen, geniet ervan,liefs ikke
31-01-2012 om 13:37
geschreven door Jeske
..
ik zag vanmorgen ook onze (licht) besneeuwde tuin. Ik voel de winter meer aan mijn koude voeten terwijl ik hier stil zit te schrijven aan mijn PC boven. Maar het lijkt toch alsof de zon moeite doet om door te breken. Misschien straks toch goed ingeduffeld een wandeling maken met Molly
Hopelijk zie ik je gezond en wel vrijdag. We zullen allemaal jaloers zijn op je gezond bruin kleurtje.
Warme knuffel,
31-01-2012 om 12:19
geschreven door bojako
Hier geen maagdelijk wit gazon te zien.....zou er misschien centrale verwarming onder liggen
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
Als we de zo vurig verlangde rust eindelijk hebben, hebben we er niets meer aan !