In de jaren zestig was de pc nog niet in gebruik, gsm bestond niet en niet ieder huishouden beschikte over een telefoon. Het enige wat toen erg in trek was, was brieven schrijven. Het was een rage. Zo ook op school. Velen waren op zoek naar jonge mensen in het buitenland die wilden corresponderen in die of deze taal.
Omdat talen mij altijd geboeid hebben en nog, had ik mij ook opgegeven op zoek naar een correspondent(e). Zo kreeg ik contact met Michael een jongen uit Libanon en Ann Mari een Zweedse. Omdat ik nog op internaat zat, werden de brieven naar huis gestuurd, want de nonnen konden het niet laten om onze post te openen ook al waren we de 18 reeds voorbij. :twisted:
Michael was een jongen van 19, de zoon van een legerkolonel. Ik vond het een uitdaging om in het Engels te schrijven en het zou mijn studies ook ten goede komen. Hij had een mooi handschrift en de brieven waren daardoor ook goed leesbaar. We hebben lange filosofische brieven geschreven over het verschil in onze levensopvatting en geloof . Niettegenstaande onze grote verschillen in opvatting en levenswijze klikte het tussen ons ,er was wederzijds respect en aanvaarding ,toen leek dat nog mogelijk..Twee jaar heeft die briefwisseling geduurd tot Michael ook naar het leger ging en ik op een paar maanden tijd niets meer van hem hoorde. Na alles wat er later bekend geraakt is over het Midden Oosten heb ik mij dikwijls de vraag gesteld of er iets ernstigs met hem gebeurd was of mocht hij niet meer met een Westers meisje schrijven?
Op hetzelfde moment had ik ook een Zweedse correspondent Ann Mari Het werd een totaal andere maar héél hartelijke briefwisseling die jaren heeft geduurd tot zelfs na de jaren buitenland . De briefwisseling werd aan weerszijden wel wat minder, gezin, kinderen ,werk ...maar toch stond in die jaarlijkse lange brief met nieuwjaar telkens weer de belofte om elkaar toch eens te zien. Eén keer lukte het bijna zon goeie 10 jaar terug . We zouden de volgende vakantie afspreken maar dan werd het stil tot ik opeens een brief kreeg van haar man dat Ann Mari gestorven was aan kanker. Omdat het zo snel fout uitdraaide voor haar heb ik het mezelf heel erg kwalijk genomen dat er altijd iets belangrijker leek dan onze ontmoeting. We waren er beiden zo van overtuigd dat het wel eens zou lukken als we beiden de tijd hadden en op pensioen waren .
Waarom ik daar nu aan denk? Omdat ik op zolder de brieven vond die mijn schoonmoeder en ons ma ons in al die jaren buitenland geschreven hebben en ik mij nu afvraag waar die brieven van Michael en Ann Mari gebleven zijn ? Ik weet heel zeker dat ik die nooit heb weggedaan. Ik ben dan maar op zoek gegaan, botste op die blikken doos met de brieven uit de tijd dat mijn halfbedde en ik nog vrijden ( waar we maar niet te lang bij zullen stilstaan :wink:) maar die andere brieven? Ik vrees dat die in mijn ouderlijke thuis gebleven zijn maar die thuis bestaat niet meer sinds ons ma gestorven is en daarom ben ik die brieven kwijt en blijft enkel nostalgie over!
Reacties op bericht (12)
21-04-2012
uit die rugzak !
Toch weer iets opgediept uit die rugzak, dacht ik toen ik je logje las. Maar ook ik heb getapt uit hetzelfde vaatje voor morgen, raar maar waar. Ik stootte op een bijna vergeten foto op mijn externe harde schijf. Daar was ik op zoek gegaan naar bloemen die ik ooit staan had in mijn tuintje en later hier op mijn terras. De bloemen vond ik niet maar wel twee foto's van vroeger toen ik nog hard aan het werk was ! Nog fijne dagen en een mooie week voor iedereen van je blogmaatje.
21-04-2012 om 17:15
geschreven door Chrisje
20-04-2012
Nachtgroetjes
Tussen twee aprilse grillen in kom ik met veel zin allen een fijn weekend wensen. Las even een pauze in tot maandag. Lieve groetjes van..
.
Bompa Harry
20-04-2012 om 23:59
geschreven door bompa Harry
Jammer
Jammer Natoken, heel erg jammer : ik kan je mooi verhaal moeilijk aanvullen of bevestigen want ik heb zelf nooit een echte correspondent of correspondente gehad... Tijdens mijn legerdienst (als enige vlaming in een waalse eenheid...) schreef ik dagelijks aan mijn lief waarmee ik later ook trouwde... Gelukkig zijn die brieven niet bewaard gebleven... Stel je even voor dat ze mij die nu nog onder de neus zou kunnen schuiven... Dat zou pas narigheid geven ! Alhoewel : alle beloftes ben ik nagekomen... Dus die brieven zouden helemaal geen zin meer hebben ! En het nageslacht ? Die zijn zo geëvolueerd dat ze aan die antieke romantiek waarschijnlijk geen boodschap meer zouden hebben... Groetjes !!! Doeiiiii!!! Folion (die zich gelukkig prijst dat hij twee (!!!) verschillende smileys in zijn tekst heeft kunnen verwerken .. Oef..)
20-04-2012 om 18:56
geschreven door folion
..
Ook ik was een verwoede schrijfster vroeger, maar mijn pen-pals waren allemaal familieleden, nichten of neven. Op reis schreef ik elke dag een brief naar moeder en vroeg ik aan haar om die bij te houden, zo had ik altijd een dagboek van mijn reis, twee vliegen in ene klap. Ik heb alles nog in classeurs opgeborgen, dit altijd met de bedoeling om die later (haha) in mijn oude dag nog terug te lezen.... 't is nu mijn oude dag en ik heb amper tijd om mijn boek uit te lezen of op mijn blog te schrijven. Zoals Mus schrijft heb ik al verschillende vriendinnen van vroeger teruggevonden via FB en op die manier blijven we nu op de hoogte van elkaars reilen en zeilen. Dikke kus en warme knuffel brrrr... 't nodig bij dit weer.
20-04-2012 om 13:34
geschreven door bojako
Goedemiddag Natoken.Amaai,hier heeft het zopas weer bakken geregend.
We zijn vandaag vrijdag 20 april.Het weekend is nu niet ver meer af.Hopelijk wordt het beter en droger dan hetgene wat we deze week te verwerken kregen.Ik wens Jullie een mooie en hopelijk een vrijdagnamiddag met wat zon toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
20-04-2012 om 13:24
geschreven door Jos Vande Ghinste
Groeten van Fjak@
Ik had jaren twee schrijvers uit La douce France. Spijtig ik heb ook hun brieven meer. Maar ik had ook een vriendin op internaat haar ouders rijk genoeg maar het arme kind mocht maar eenmaal per maand afkomen, soms wel twee maand. Ik vroeg thuis aan ons ma of ik ze mocht meebrengen in 't weekend en ja dat mocht met wederzijdse toestemming van de ouders en de school. Dus zo was er elke week een chiromeisje meer bij. Na onze studies op internaat , zij was van Bredene , kwam ik haar tegen in Mechelen aan het station met een jonge man en een pak valiezen. Ze waren gehuwd en trokken zo jong toen naar het Belgisch Congo. Ok ze ging me schrijven en dat hebben we jaren gedaan tot al die miserie daar in Zaire uitbrak, juist een kaartje brief volgt. Nooit geen brief meer ontvangen.. Zeker 30 jaar later op de trein zei een vriend V. ik moet je dadelijk spreken over men reis voor het ministerie waar hij werkte, hij was dus ook een jonge uit onze parochie. We gingen samen zitten en hij vertelde me dat hij uit Kenia juist treugkwam en dat ze daar door Belgische mensen werden uitgenodigd. Op een moment vroeg de dame en van welke streek ben jij ! oh zei hij dat is een onbekend dorpje te Weerde. haar mond viel open omdaarna niet meer te stoppen, ze vroeg of ze V en familie kende en dan vele chiromeisjes en natuurlijk hebben die twee de ganse avond over niks anders meer gesproken . Hij haalde uit zijn vestzak een brief voor mij van haar. Wat was ik gelukkig Natoken na zoveel jaren woonde ze dus in Kenia. Maar helaas ook daar braken onlusten uit en ik weet weer niet waar ze is . De man die haar voor zijn werk (trouwens ook een goede vriend van ons ) is ondertussen overleden aan K. Ik heb op Facebook er al achter gezocht zowel naar haar als haar echtgenoot, niks meer gehoord, maar wie weet ik heb nog altijd hoop. Dat had ze altijd gezegd naar Europa terugkeren dat nooit. Dikke knuffel van Fjak@ die nog altijd niet stevig op haar benen staat
20-04-2012 om 13:08
geschreven door Fjak@
ach JIJ !! jij mag de heledag komen ( smile )
goh , ik zag daarnet dat er een ander reactie systeem bij mij staat , en .. ik heb echt niets veranderd ! 'tja , die computers hebben hun eigen leven ( soms ) hier werkt er ook iets tegen , ik heb al voor de vierde keer ( zeggen ze ) een foute code gebruikt maar over die brieven , heerlijk als je die nog hebt ! bewaren zou ik zeggen , voor 't nageslacht , dat ze weten hoe wij dachten !! geniet van je rest van de dag , hier is 't ook weer regen , dus weer niet buiten al loop ik nog op wattebenen
20-04-2012 om 12:22
geschreven door ani
Mooie vrijdag gewenst mateke
Zet 'm op !
In jezelf geloven is pas moedig en dat kan niemand je leren...
Fijne vrijdag gewenst.
LIEFS MIA
20-04-2012 om 11:08
geschreven door Mia
Wat je aanpakt, valt mee. Wat je uitstelt, weegt zwaar... en dus ? De weg van later loopt naar het plein van nooit Natoken; jammer hé dat je je vriendin niet meer kon zien
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf beter !
20-04-2012 om 08:35
geschreven door Amor Fati
ben er nog eens
ik kon niet kribbelen zoals ik wou ...al is dat nu ook niet mijn ding...ik wou dat ik dat een beetje meer had... maar men kan niet alles hebben he...ik zal strakjes men vingertjes wel voor iets anders gebruiken ...we zijn gisteren effekes naar een tuincentrum geweest ...en er zat weeral wat in koffertje...nadien zal ik wat javel nodig hebben
20-04-2012 om 07:00
geschreven door Jeske
Piepelou ...dat is spijtig dat ze verloren zijn Nanneke !
Mijn wens voor voor deze vrijdag zet ik hier nu hier voor jou een fijne dag vol geluk en veel plezier Dikke knuff,liefs Een jonge vrouw komt bij de politie aan de balie. Veur wat est, madammeken? Ik ben verkracht!!! Verkracht ? En hebde soms een idee of aanwijzingen die naar de dader kunnen leiden? 't Is zéker ene die aan de gemeente werkt. En waarom denkt ge dat? Ik heb alles zelf moeten doen !
20-04-2012 om 06:56
geschreven door Jeske
*
En daarom vind ik Facebook nu zo leuk! Ik correspondeer al jaren met Belgische vriendin die in Canada woont (Quebec/Lachine). Toen het voor mij te moeilijk werd om te lezen zochten we elkaar op op FB. En nu wisselen we om de haverklap nieuwtjes uit. Voor je pennevriendin is het helaas te laat, maar je pennevriend kun je daar misschien nog terug vinden. 't Is maar een ideetje he. Dikke kus x2
20-04-2012 om 01:53
geschreven door Huismusje/Petra
)
En het nageslacht ? Die zijn zo geëvolueerd dat ze aan die antieke romantiek waarschijnlijk geen boodschap meer zouden hebben...
al loop ik nog op wattebenen 
