Niets gaat boven het gevoel van 's morgensvroeg in pyjama even tussen de bloemen te lopen ongestoord en hier en daar een verwelkte bloem of een takje onkruid te verwijderen... Dan loopt mij hart over van een gevoel dat ik heb telkens als ik door mijn bloementuin wandel.. rust, verwondering, dankbaarheid en zoveel meer waar ik niet direct een naam kan op plakken...
Maar vandaag trokken mijn twee struiken aronskelken hier dicht tegen het terras mijn aandacht. Het eerste wat me te binnen schoot bij de aanblik van die pracht was ‘cool’.
Prachtig gevormde kelken rijzen sereen en onverstoorbaar op uit zacht groene lancetvormige bladen. Neen, deze plant is geen showgirl met franje, maar een zelfverzekerde stijlvolle dame die aan alle kanten charme uitstraalt en dan denk ik dat een aronskelk regelrecht uit een sprookje zou kunnen komen. Uit de grote bol ontwikkelt zich een grote plant met een spectaculaire bloem. Een echt in het oog springende plant die op haar plaats is in elke tuin.
De aronskelk wordt ook wel een grafbloem genoemd omdat ze veel verwerkt wordt in kransen.
Persoonlijk vind ik het een mooie, lieflijke en statige bloem. De karakteristieke witte bloemen van de aronskelk verschijnen in de periode juni-juli en staan op lange stelen. De hoogte van de witte aronskelk bedraagt tussen de 120 en 150 cm.
Dit jaar dragen mijn twee struiken samen 87 bloemen…een schoonheid waar ik elke dag met ver(be)wondering naar sta te kijken!.. Tot daar mijn kennis over de plant. Als je meer over die of andere planten wil weten dan moet je bij blogmaatje Jeske gaan kijken ( link staat links op mijn blog) niemand die meer over planten en bloemen weet dan zij!
Bij mij vind je eerder de “ poëtische” benadering van die pracht .. dat is meer mijn ding. Wat zouden we zijn zonder die prachtige natuur vraag ik me dan ook af en hoop dat onze nazaten daar over 50 jaar ook nog zo over denken….
Een andere keer heb ik het over de rozen in mijn tuin, die staan nu ook overal in volle pracht te bloeien en te geuren. Als ik dan 's morgens nog voor ik aangekleed ben even door mijn tuin wandel, dan zwelgt mijn hart en ben ik blij dat ik hier nog mag genieten van mijn " stekkie " en dan duw ik de gedachte dat ik ooit tussen de kilte van betonnen muren kan terechtkomen ver van me af....
Als ik mag kiezen.. laat me dan maar gaan van hieruit!
En ik was niet de enige die genoot van die prachtige plant.. een bij dronk er gulzighaar ontbijt….
|