Sinds de dochter de schoonzoon kent en ze samen in de zomer op vakantie gaan, is het hier altijd standby modus in de zin van “ en wat nu?”
Het is altijd met een gemengd gevoel dat ik hun SMSjes lees want dikwijls is het geen goed nieuws. Je kijkt altijd uit naar een berichtje als de kinderen op reis zijn om te horen of ze goed aankwamen en of alles ok is. Die krijgen we uiteraard ook maar elk jaar wordt die vreugde na een paar dagen verstoord. Soms zijn het maar kleine praktische zaken zoals een nieuwe slaapzak die bij het opblazen al een gat had en ze op de grond moesten slapen tot de auto die defect staat ergens op een verloren strand en dat ze wachten op assistentie om terug naar hun locatie te kunnen maar niemand kunnen bereiken. Ze houden ervan om de rust en stilte op te zoeken en belanden zo vaak in het hol van Pluto zoals wij zeggen dat was toen ook zo.
Een andere keer waren ze met een opblaasbaar bootje de zee opgegaan , beiden in slaap gevallen en afgedreven. De schoonzoon had een zonnesteek en de dochter kon de zee in duiken en met een touw rond haar midden met de boot terug naar het strand zwemmen. Gelukkig heeft ze het brevet van redder en kan ze goed zwemmen.
Het jaar erop werd ze gestoken door een zee-egel en moest ze dringend naar een ziekenhuis.
Toen de kids er waren, werd het er niet beter op zoals die keer dat ons kleindochtertje aan het zwembad gevallen was en moest genaaid worden aan de kin. En zo kan ik maar doorgaan.
Op hun feest vorige maand had ik het er nog over dat een sms van hen altijd spanning is zo in de aard van.. goed nieuws of slecht nieuws? Gisterenavond kregen we terug een sms vanuit Frankrijk waar ze sinds vorige week een huisje huren.. Terwijl ze even weg waren, hadden dieven de deur van het huisje geforceerd en alles meegenomen dat enigszins van waarde was.. laptop, IPhone , tablet en nog wat spullen.. De politie werd erbij gehaald maar ik vrees dat ze naar hun hebbedingetjes mogen fluiten. En dan maar gaan slapen met een geforceerde deur.. "Ach, die mannen keren nooit geen tweede keer terug naar dezelfde plaats", wist de agent te vertellen.. Een schamele troost! Ik hoop voor hen dat ze het nu weer gehad hebben en de rest van de vakantie “ normaal” verloopt..
Grappige nota hierbij. Hun hondje een 13j oude Jack Russel was thuis gebleven omdat ze niet lang wegbleven en hij had blijkbaar de dieven niet afgeschrikt. Dus als waakhond is die ook al niet geslaagd! Ik durf er op te wedden dat hij nog zal gekwispelstaart hebben toen hij volk zag, zo’n sociaal beestje als hij is.
Wij houden hier onze vingers weer gekruist tot ze thuis zijn…
|