Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Monique
	Klaproosje
	Eddy Meuris
	Monica
	Vifke

Categorieën

Humor (573)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (68)

poëzie (166)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

28-01-2009

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Venezuela 4

Gisteren vertelde ik jullie dat we een bezoekje brachten aan Colonia Tovar. We zijn er later nog een paar keer naartoe geweest, alleen en ook met de ouders van T toen ze hier op bezoek waren na de geboorte van de zoon. Daarom maak ik een samenvatting van al die trips naar dat typische dorpje.

Wat is Colonia Tovar?

Het is een heel verrassende en onverwachte plaats in Venezuela. Het is een typisch Duits dorpje dat doet denken aan het Duitse Schwarzwald. Het ligt zon 60 km ten W. van Caracas, verborgen in de bergen van de staat Aragua, op zo'n 2000 m boven zeeniveau. Daardoor kent het een heel typisch klimaat met een gemiddelde temperatuur van 16° C.
De hoge ligging zorgt voor spectaculaire landschappen en zichten.

Hoe is colonia Tovar ontstaan?

In 1843 kwamen een groep immigranten, 145 mannen, 96 vrouwen en 117 kinderen van de Duitse steden Wyhl, Edingen en Oberbergen over de Atlantische oceaan naar Venezuela als deel van een kolonisatiepackt dat opgezet was door Agustin Codazzi. Het was op vraag van de Venezolaanse regering dat die immigratie gebeurde om het tekort aan arbeid, dat ontstaan was door de onafhankelijkheidssoorlog, op te vullen en zo de economie terug een zetje te geven.
Tijdens de overtocht stierven 70 mensen aan smallpox.
Toen ze aanmeerden in La Guaria hield de Venezolaanse regering hen 40 dagen aan boord in quarantaine. Daarna lieten ze hen aan land komen zonder enige steun. Daarom trokken de eerste immigranten de bergen in naar het stuk land dat Codazzi voor hen gekozen had en zetten ze er een kopie van hun eigen land neer.

Juist omdat het dorp zo'n 100 j lang afgesloten bleef van de buitenwereld, waren de bewoners in staat om hun eigen typische gewoonten en tradities jarenlang in stand te houden. Zo behielden ze bv hun eigen taal ( een dialect uit Baden) hun eet - en drinkgewoontes, hun kledij en hun typische dansen.
Dat is niet het enige restant van hun afkomst. Ook hun gebouwen zijn typisch Duits met die steil afhellende daken, een noodzaak in het thuisland om de sneeuw van de daken te houden maar natuurlijk helemaal niet nodig hier in de tropen waar sneeuwval niet bestond. Het houtwerk en de felle kleuren geven ook dat typisch Duitse accent aan het dorp.
Men vraagt zich nog steeds af of de eerste Duitsers die typische bouwstijl toepasten uit pure nostalgie of omdat het de enige manier van bouwen was die ze kenden?.

Het duurde tot 1940 vooraleer het Spaans geïntroduceerd werd in Colonia Tovar.

Ik zei reeds dat het dorp van een uitzonderlijk klimaat geniet. Overdag is het fris, zo'n 16° C omwille van zijn hoogteligging. Dat uitzonderlijk klimaat voor Venezuela zorgt ervoor dat hier veel typisch Europese gewassen kunnen geoogst worden.We kochten daarom heerlijke aardbeien... een onverwacht"snoepje" hier in de tropen....
De straten in CT zijn steil maar ze geven een uniek zicht op de omgeving.

Op de Plaza Municipal staat de oude kerk in een replica van een Duitse kerk.
Achter de kerk staat nog steeds de eerste molen die in het dorp gebouwd werd.
Maar wat zeker het bezoeken waard is , is het museum.
Het werd opgericht door Professor Nestor Rojas en daarin wordt voor een groot stuk de geschiedenis van het ontstaan en de evolutie van CT uitgebeeld.

Op de slideshow zien jullie in volgorde:
De eerste kerk in die typische Duitse stijl; de eerste molen waarmee in de kolonie koffie gemalen werd; het museumgebouw; overblijfselen uit de eerste kapel in CT; de oorspronkelijke gebruiksvoorwerpen van een smid in die koloniale tijd; een archeologische tekening van de eerste bewoners uit die zone en daarna drie zichten op de omgeving met o.a een zicht op het kerkhof ( in de verte).
Dit is een kleine greep uit wat we daar allemaal konden bewonderen. Niets dus dat ons eraan doet denken dat we tussen Z Amerikanen leven want we vinden er geen enkel restant van de indiaanse cultuur!
Dat bewijst nog maar eens te meer dat we hier met een unicum te maken hebben in die tropische omgeving.

Go to ImageShack® to Create your own Slideshow

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (6)

28-01-2009

zo zijn we al goed vertrokken.....

Als je daar dan zo in een vreemd land voor de eerste keer terecht gekomen bent en dan ga je naar zo een plaats als Colonia Tovar kan ik me indenken dat je nog niet ver van huis weg bent Natoken.

De redenen waarom het er zo uitziet zijn overduidelijk volgens je uitleg hoe het komt dat het daar nu zo eruit ziet. Heden ten dage is het wellicht een toeristisch oord geworden.

28-01-2009 om 20:16 geschreven door Amor Fati

hallo

Dank zij jou reis ik ook nog eens... je hebt wel een boeiend leven geleid... die duitsers gaan zich zo ver nestelen maar brengen hun eigen wereldje mee... typisch toch.
Mooie muziek hier meisje...
Kus van me

28-01-2009 om 20:03 geschreven door Myette

Dag Natoken om je week te halveren kom ik ook graag mijn woensdaggroetjes op jou prachtig blogje deponeren

Het winterkoninkje zenuwachtig in elke tuin,
op zoek naar vriendjes, zet zijn kopje schuin,
zijn staartje omhoog het voelt zich in zijn sas,
het laaft zijn dorst met druppels uit een plas.

<== Klik op mijn neus om te lezen of te schrijven in mijn gedichtenbundel.
Ook in boekvorm met de titel EVEN TUSSENDOOR onder het ISBN-nummer 978-90-79033-13-3.
Meer informatie hierover kan U lezen in de lichtkrant op mijn blog. Mail me via mijn blog voor nog meer info. ==>

Knuffelgroetjes, Herman

28-01-2009 om 19:44 geschreven door Herman Coppens

...

Vooral de plaatjes vind ik heerlijk om te kijken. Ja, ik ben er zeker van dat ik daar van mijn leven niet zal komen, dus via de plaatjes en jouw verhaal breng ik er nu toch een bezoekje.

28-01-2009 om 16:23 geschreven door thea

't is weer boeiend geschreven Natoken, net zoals de vorige keer. Ook interessant hoe je beschrijft dat die Duitsers daar hun eigen wereldje hadden gemaakt.

Waarschijnlijk zijn ook de Quakers, Amish en Mormonen zich om dezelfde redenen in Amerika gaan vestigen.

Lieve groetjes,

('t moet weer heel snel gaan want seffens komen de twee grootsten )

28-01-2009 om 11:55 geschreven door bojako

Nooit te oud om bij te leren

Dag Natoken,
mooi geschreven,weet nu aardig wat meer
over Venezuela,
en de slideshouw maakt het zeker boeiend,
mijn complementen.
Ook het grote deel over Mexico gelezen,
was de moeite even in de tijd terug te gaan.
Groeten e knuffels van P.B.
En nog een toemaatje van Venezuela