Het is stilaan koud en nat aan het worden buiten maar gisteren gelukkig niet te koud. Je kan aan alles merken dat de winter in aantocht is. In de straat kunnen we weer ijverig de toevloed van herfstbladeren ruimen.
We maakten een wandeling en genoten van het milde weer, van de kruidige geur die onder de bomen hangt en van een dun herfstzonnetje dat de herfstkleuren warmer maakte. Het was stil in de straat, de vogels kwetterden niet meer zoals in de lente en de zomer, de kinderen genoten van een vrije dag naar aanleiding van 11 /11. We waren niet de enigen die nog snel even van wat herfstweer genoten. We zagen een eenzame, oudere man zitten op een bank in een prieeltje op de hoek van het bos. Eén enkele jonge moeder haastte zich en duwde driftig een kinderwagen over de ruwe straat. Ze had kennelijk haast. Het deed mij aan vroeger denken.. ik had ook altijd haast.. Nu als seniorendame probeer ik op mijn dooie gemakse door het bos te wandelen. Onze kinderen hebben een eigen leven en ik sta aan de kant en kijk toe, zoveel mogelijk zwijgend, al is dat af en toe moeilijk. Ik zie hoe ze worstelen met dezelfde problemen die wij hadden toen we zo jong waren en ik zou niet graag meer in hun schoenen staan, want het is er niet gemakkelijker op geworden. Het lijkt me dat het leven vroeger toch iets rustiger was zonder al die moderne communicatiemiddelen. Dat wil niet zeggen dat ik er ook niet van geniet. Televisie kijken doe ik graag en ik pik af en toe een interessant programma mee. De GSM, tsja dat heeft zo zijn voordelen hé maar ook zijn nadelen. Het is zoals met alles en iedereen: aan alles zijn twee kanten. Zo ook met het ouder worden. Het is niet altijd leuk om stilaan te merken dat je lichaam verandert, dat de jaren sporen nalaten, dat die prachtige machine die ons lichaam toch is hier en daar mankementen vertoont. Ook de uiterlijke zintuigen zijn stilaan wat minder van kwaliteit geworden, maar de innerlijke werken nog op volle toeren.. Geuren en kleuren worden mooier met de jaren en het mijmeren... menslief ik kan gewoon door de tuin wandelen en luisteren naar de geluiden rondom mij en kijken naar een groep ganzen of vogels die in V- vorm naar warmere landen trekken en naar een eerste spin die haar glanzend web in de zon hangt te drogen...wat een luxe!
|