Ik werd deze ochtend wakker. Tegen mij aan voelde ik het warme lijf van mijn bedgenoot die nog heerlijk lag te slapen. Terwijl ik mijn ogen opende, was daar meteen de realiteit van de dag. Misschien ken je dat gevoel tussen waken en slapen waarin de wereld van buiten nog niet binnengedrongen is in je droomwereld
Ondanks de warmte van het bed met mijn lieve vechtgenoot tegen mij aan, ondanks dat was mijn gevoel grijs en wilde ik het liefst weer slapen en teruggaan naar mijn droomwereld achter mijn gesloten ogen.. Ik had de nacht doorgebracht bij mams, een heerlijke moment dat helaas alleen nog in mijn dromen kan .
Maar de dag was al begonnen en vooraleer ik weer in mijn bed zou liggen en misschien zou verder dromen, zouden nog vele uren verstrijken, vele uren in de werkelijke realiteit van elke dag. Dus stapte ik uit mijn bed en liep naar de douche. Eigenlijk had ik mij nadien frisser moeten voelen, maar al mijn handelingen leken vandaag op automatische piloot te staan. Ik ben uiteindelijk toch op een normale wijze de dag doorgekomen door te zoeken naar wat mij allemaal kon helpen om " te aanvaarden dat er geen weg terug is, dat er alleen maar herinneringen aan mams overblijven.
Zo is tot nu toe - sinds die zondag 2 nov- bijna elke zondag een moeilijke dag en met de eindejaarsfeesten in het vooruitzicht een eerste Kerst , een eerste nieuwjaarsdag zonder ma- wordt het er niet eenvoudiger op.
En toch wil ik eindigen met een positieve noot : Een blije glimlach
kan kleur leggen op de grijze dag
dus....schilder je mee?
Reacties op bericht (12)
09-12-2009
geweldig mooie droom
wat een mooie droom weet waar je over praat ben ook nog niet zo lang geleden ma kwijt blijft moeilijk maar er zijn ook nog mooie dingen ooit zien we ze terug gr.mieke veel sterkte
09-12-2009 om 07:36
geschreven door mieke
09-12-2008
..
Welke kleur wil je hebben Natoken...je zegt het maar Ja die dromen he....bittersweet memories
dikke knuffel van Lipske &Co
09-12-2008 om 14:50
geschreven door hotlips
liefs,
ben met plezier op je blog geweest en kom zeker regelmatig terug michka
09-12-2008 om 13:47
geschreven door michka
*
We hadden het er vrijdag nog over he! Een woord, een lied, een boek of een foto, het werpt je meteen terug in de tijd dat je geliefde moeder er nog was. En dan nu komen die dagen die het gemis zo mogelijk nog heviger maken. Wat meer kan ik je dan wensen dan mooie dromen. Lieve knuffels
09-12-2008 om 01:09
geschreven door huismusje
Ik herken
dit en het zal nog lang duren vooraleer die ontwenningsverschijnselen, want zo noem ik dat, overgaan en alles een normale rustige en minder emotionele plaats in je leven krijgt.
Ik zou trouwens op je blog kunnen blijven plakken en alleen maar naar die mooie muziek luisteren, die je hier staan hebt.Zonder meer prachtig.
Stuur je een warme knuf.
Michelly
09-12-2008 om 00:44
geschreven door Michelly
08-12-2008
dit zijn zo van die dagen die een mens zo overkomen .... als we maar positief blijven....
..............
Het leven is een pikdonkere kelder waarin wij op de tast dingen ontdekken, maar niet vermoeden wat er nog overblijft<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De dood is als het doven van een kaars. Als de ochtend is aangebroken schuilt achter de tranen van verdriet de glimlach van de herinnering....
( en in deze laatste kan je je denk ik wel terugvinden.....)
08-12-2008 om 23:33
geschreven door Amor Fati
Liefs
Lieve Natoken,
Ik weet hoe het voelt, al is het lang geleden dat mijn moeder overleed. Ik koester ook de momenten dat ze in die halfdromen dichtbij is.Wanneer ik met m'n zus samen ben hebben we het vaak over mama zoals ze was met haar spontaniteit, hebbelijk- èn onhebbelijkheden. Maar ook vooral over dat ene belangrijkste... de liefde die ze voor ons en wij voor haar voelen. Dat blijft altijd! Liefs,
Hetty
08-12-2008 om 20:43
geschreven door Hetty
als....
als kleuren konden helpen , dan kleurde ik de wereld vol met helle kleuren om al mijn geliefden zo bij mij te hebben , ik zou geen seconde stoppen , want positief of negatief , je blijft ze missen , je hele leven lang ....
08-12-2008 om 19:43
geschreven door ani
Pijnlijk ontwaken
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
al huilt
buiten de noordenwind
en is het haast ondraaglijk kou
in je droom is het gezellig warm
loop je met jouw make om je arm
je wilt
niet wakker worden
want
zij was een droom van een vrouw
Groetjes, Uilenspiegel
08-12-2008 om 18:43
geschreven door Uilenspiegel.
..
We kennen die moeilijke momenten hier ook. Moeder is de dag na Kerstmis heengegaan, nu dus bijna een jaar geleden. In gedachten is ze nog erg tegenwoordig. Zal ook altijd zo blijven rond deze tijd van't jaar. Met liefde terug denken aan hen die dit jaar niet meer mee aan tafel zitten. Groetjes.
08-12-2008 om 14:28
geschreven door Ludovikus
..
Ik heb ook geleerd om zulke dromen positief te bekijken. Het zijn heerlijke momenten om weer van je moeder te genieten, al is het maar in een droom Natoken. Het is in die dromen dat je elkaar altijd weer zult onmoeten en op een bepaald ogenblik beslis je zelf of je daar een goede of een nare ervaring van maakt. Ik heb voor het eerste gekozen en ik vind die ogenblikken met mijn ouders heerlijk al zijn ze niet echt. Daarom geniet ik nu ook zo bij het bekijken van de DVD die Paz voor me heeft gemaakt. Even terug die stem horen, die ogen zien ... sommigen zullen het pijnlijk vinden, maar ik geniet van elk ogenblik.
Heel dikke warme knuffel,
08-12-2008 om 09:53
geschreven door bojako
...
Het is zoals je zegt Natoken ... positiviteit kleurt je dagen en het blijft belangrijk om je eigen dagen te kleuren zoveel het kan. Ik doe met je mee en pak mijn hele doos kleurpotloden te voorschijn!
)
Ja die dromen he....bittersweet memories
