Mijn hele schoolse vorming kreeg ik op een katholieke school. Op zo’n school kom je natuurlijk onvermijdelijk in contact met 'vasten', 'biechten', 'zonden' zeker in mijn kindertijd. Niet dat ik er veel van begreep.
Biechten, wat deed ik dan allemaal fout?
Ah, daarvoor moest ik bij de zonden zijn en mocht ik niet boos worden wanneer dat irritant meisje uit de klas van pesten een hobby maakte. Was het zonde dat ik haar een duw gaf? En een leugentje om bestwil…..wie zonder die zonde is , werpe de eerste steen!! En een blik in het slipje van een ander....meestal onze enige sexuele voorlichting , helaas drie keer helaas dat was doodzonde en daarvoor ging je naar de hel!!
En dan die vasten waar je veertig dagen lang geen lekkernijen mocht eten. Wat, hoezo, wanneer, waarom? Paniek!
Als elk kind leek het me absoluut niet zinvol jezelf zo lang lekkere dingen te ontzeggen. Zo lang, veel te lang werd het leven voorgesteld als een strijd met een vage hemel als beloning . 'Pluk de dag', waarom stond dat niet ergens in de Bijbel, bij Lucas, hoofdstuk 4, vers ......?
Vasten betekende steevast jezelf leren iets te ontzeggen zoals die vrijdagen in de vasten waar vlees eten taboe was….Neen erger nog ,zonde was het als je vlees at! Dan heb ik meer begrip voor de huidige visie zoals iets doen tegen die winderige runderen die de aardbol mee naar de Filistijnen helpen en de koteletten die velen graag dagelijks op het bord zien verschijnen want dat vraagt wat van Moeder Aarde.zoals 'liters water, hectaren tropisch woud voor de teelt van veevoeder en kilo-watt-uren energie'.
Een bewustmakingscampagne zoals Dagen Zonder Vlees is dan ook zinvoller en juich ik toe met alle roze pompons die ik heb. Alleen, ik doe zelf niet mee. Toch niet actief. Maar...Ik zaai bloemen voor de bijtjes, ik kies voor bio en fairtrade wanneer ik kan en ik zet de verwarming niet te hoog. Het toilet heeft een spaarknop, ik fiets en ik stap als het kan en dat for the love of Mother Earth.
Ik ben geen echte carnivoor maar ook geen vegetariër. Ik kook spontaan zoals het me uitkomt en ik word niet agressief als ik een paar dagen geen rood vlees aan mijn vork heb gespietst. Mijn vleesconsumptie en hoefafdruk zijn dus beperkt. Maar ik vind het ook geen zonde om nu en dan mijn tanden te zetten in een mooie, sappige, rosé gebakken lamskroon, afgewerkt met een kruidenkorst van peterselie, knoflook en rozemarijn. Ook tijdens die 40 dagen van “vasten” . Niet te veel, nu en dan.
Pluk de Dag, Lucas, hoofdstuk 4, vers .......
|