|
De warme zonnestralen en de strakke bries hebben de wereld weer doen opdrogen na een paar hevige regenbuien. De bomen en het gras en zelfs de straten en huizen, ze ruiken nu weer lentefris na die stevige douches. De zotte wind blaast ineens ook een heerlijk bloemenparfum langst m'n neus.
Heb je dat soms ook, dat je iets ruikt dat je zeker kent, maar niet meteen kan thuisbrengen? Je kraakt je hersens en gaat op zoek in alle hoekjes en kantjes van je herinneringen naar die ene specifieke geur. Wel, zo gaat dat toch bij mij... Tijdens de wandeling viek het me op en plots wist ik het! Meiklokjes! Het was de onmiskenbare overweldigende geur van het lelietje-van-dalen.
Lang moest ik niet zoeken: ze stonden in de voortuinen, een beetje verborgen door een dichte groene haag. Ze stonden daar blinkend wit in de zon, hun klokjes bengelend in wind, heerlijk fris en overdadig vol lente geurend.
Thuisgekomen heb ik meteen m'n speciale flesje parfum uit de kast gehaald, het flesje "Eau de Toilette Muguet". Ik wilde die geur nu toch eens vergelijken... Je kan gerust een heel jaar door rozenaroma's dragen, vind ik, maar die heerlijke klokjesgeur is volledig gereserveerd voor mei! Als je de komende weken dus in mijn buurt vertoeft en er kriebelt een extra fleurig luchtje in je neusvleugels, dan is het best mogelijk dat die geur van mei afkomstig is van mij.
Volgen jullie nog?
|
)
