Vandaag even een dag die niet echt is zoals een andere . Waarom? Omdat ik door omstandigheden even aan " later" denk en dat niettegenstaande mijn " gezegende" 73 lentes!...
Al van in mijn kindertijd kreeg ik als antwoord op vragen die men het liefst ontweek " later " als je volwassen bent dan zal je het begrijpen. Ofwel was ik te jong of was het het verkeerde moment, of men had gewoon geen zin om mijn vraag te beantwoorden, maar steeds weer kwam het woord " later" terug.
Nu zoveel jaren "later", in de herfst van mijn leven stel ik me steeds meer en meer de vraag " is dit nu later..of ligt "later " nog verder verborgen in de toekomst, blijf ik zelfs nu nog met sommige vragen en gevoelens zitten, krijg ik nog steeds na zoveel jaren later geen antwoord op mijn vraag?
Eerlijk gezegd maakt "later" me nieuwsgierig en heel ongeduldig tegelijk , wat staat er nog zo allemaal te gebeuren. Ik heb een rugzak vol bagage met levenservaringen van jaren en toch blijft de vraag "later" nog steeds door mijn hoofd spelen. Nooit heb ik me er op betrapt dat ik het gedoodverfde woord " later" zelf ooit zou gebruikt hebben om een antwoord te omzeilen, het ligt bij mij daarvoor echt wel te gevoelig. Misschien ligt " later" wel in een nog verre toekomst, moet ik wachten tot op het eind van mijn wereldse leven, voor ik het antwoord krijg. Wie weet als ik ooit dit aardse leven verwissel voor een ander leven , in welke vorm dan ook ergens in een andere dimensie, staat er bij de ingang naar dit ander leven een hele grote wegwijzer " dit is de weg naar "later".......Dit is een éénrichtingsverkeerstraat, geen mogelijkheid om terug te keren!!!!
Nog éénmaal zal ik dan vragen , als ik die éénrichtingsverkeerstraat in sla ... " is dit nu later"
|