Regelmatig horen we van kennissen of vrienden dat ze hun laatste adem uitgeblazen hebben zoals vorige week nog en dan zit ik te denken dat ik ook in de periode van het aftellen zit al sta ik er niet te lang bij stil... Het leven is nog te mooi om het met donkere gedachten te verpesten! Maar ik blijf een realist!
De vraag is dan vaak of ik voor cremeren kies of om begraven te worden. Een mogelijkheid zou ook kunnen zijn dat ik mij laat invriezen maar nadat ik inlichtingen had genomen, kreeg ik van O 'Cool en van den Aldi geen toestemming. Nee, ik kreeg geen laatste rustplaats tussen de diepvrieskiekens en dus kon ik deze wijze alvast schrappen. Ik hoor nu al een diepe zucht van opluchting bij het nageslacht!!!
Ik kan ook kiezen om begraven te worden. Mensen hoeven daarvoor niet voor mij stil te staan aan het graf maar wel zou ik ze graag iets geven om over na te denken tijdens hun leven als ze voor de dood staan. Het liefst zou ik een tekst op de grafsteen laten zetten of er een draaiboek leggen waar ieder zijn levenservaring in kwijt kan. Allé ik zou toch iets speciaals willen. Maar echte kerkhofgangers zijn onze nakomelingen niet en ik vind het altijd zielig als ik voorbij een zerk komt die groen uitslaat omdat niemand er zich om bekommert en zonder bloemen er triestig en verlaten bijligt alsof diegene die daar ligt nooit bestaan heeft...
Neen, om de achterblijvers de moeite te besparen of ze me nu op de brandstapel moeten leggen of aan de pieren geven, heb ik nu al duidelijk gemaakt dat voor mij crematie de meest milieu vriedenlijke manier is - al kan ik niet zo goed tegen grote hitte - en laat me dan maar waaien gejaagd door de wind!!
|