Elk jaar weer heb ik bewondering voor de natuur, verwondering ook, zeker op 1 mei want dat betekent meiklokjes... die kleine bloemetjes overal in de tuin, heerlijk geurend om te plukken voor een paar boeketjes in huis.
Maar 1 mei is ook het feest van de arbeid, het feest van de socialisten. Ik ben een meisje (nu ja!!!) dat katholiek is opgevoed. Elke zondag verplicht naar de mis, tot mijn twintigste in een nonnenschool, geen sex voor het huwelijk , niet gaan samenwonen maar trouwen enz enz onderdrukt en gebrainwasht door de kostschool ...misschien één van de redenen waarom die socialisten me niet zo aanspreken!
Maar eerlijk, ik ben maar matig geïnteresseerd in politiek. Je zal ze weer horen vandaag op de radio of TV al die politiekers met hun hoogdravende speechen en ik weet nu al dat ik sommige heel benepen zal vinden. We leven in een verenigd Europa, in een wereld die alsmaar kleiner wordt en kunnen niet langer stilstaan bij te persoonlijke toespraken.
Maar 'k wil me niet wagen aan politiek, het zijn maar gedachtensprokkels die ik hier opschrijf, zomaar bedenkingen, net op de valreep. Voor mij is het gewoon 1 mei. Geniet ervan!
|