Lieve blogvrienden vanaf vandaag zit ik hier weer veilig en wel (houden zo!!) vanuit mijn thuisplekje te tikken ...De laatste dagen waren zeer stessy geweest voor ons. We zaten al twee en een halve maand in Spanje om extra vitamientjes op te doen . Ik had dat niet op mijn bloggezet uit veilgheid , want je weet nooit wie hier komt lezen.
Met dat coronabeest zaten we natuurlijk heel erg in de maag, kunnen we nog weg, moeten we weg, als we blijven hoe lang kunnen we vast zitten? De informatie die we ter plaatse kregen, was redelijk negatief en we vreesden dat we niet meer zouden thuis geraken. Maar door mijn brandwonde konden we niet vroeger vertrekken want zitten was niet te doen en zeker niet voor zo'n lange autorit.
Met het weekend werd het plots ook in Spanje kritisch met een volledige lock down zoals hier en moesten we een besluit nemen. Op onze locatie mochten we blijven zo lang het nodig was want nieuwe boekingen waren allemaal geannuleerd dus ons huisje zou vrij blijven. Na de toespraak van president Macron maandagmiddag besloten we om de volgende dag toch te vertrekken... Tot 11u 's avonds hebben we ingepakt...maar een huisje leegmaken en alles inpakken na bijna 3maanden is niet simpel. Om 4u dinsdagmorgen zijn we vertrokken en in één ruk doorgereden naar Frankrijk tot in Bourges ( op zo'n +-250 km van Parijs) . De vraag was zullen we nog een hotel vinden ... Niet dus, alles gesloten, zelfs bepaalde airs waar je kan stoppen om sanitair even te "lossen" hadden hun toiletten afgesloten ....Na wat rondrijden vonden we uiteindelijk een B&B hotel waar we online nog konden boeken. We hadden een bed en dat was het bijzonderste temeer omdat mijn wonde dringend moest verzorgd worden want ik had het allemaal een beetje onderschat... De wonde was al redelijk netjes aan het worden maar het is nu even een stapje terug door die 2 dagen rijden en 3 dagen stress! Maar dat komt wel goed!
Gisterenmorgen zijn we terug om 4u opgestaan om het laatste stuk af te leggen. Het verkeer was geen probleem , het was echt bizar want op camions na was er haast geen auto te zien op die 2000 km noch in Spanje noch in Frankrijk noch in België al was het bij ons het drukst. Eén keer was er controle maar dat was enkel voor de Fransen die hun permis moesten tonen, wij mochten gewoon door...
Uiteindelijk zijn we veilig thuisgekomenen content dat we die beslissing namen niettegenstaande al de negatieve reis geluiden die we hoorden. Vandaag ben ik gaan shoppen en heb op een 5 tal producten het meeste toch gevonden...Nu is het cocoonen zoals de rest van de bevolking maar thuis ipv in het Zuiden. We wilden het risico niet lopen om in Spanje ziek te vallen waar het virus ook al hevig zijn best deed en daar danin een ziekenhuis te belanden. We spreken beiden wel Spaans maar toch... in zo'n omstandigheden wil je in je eigen land zijn. Nu duimen we samen met iedereen dat we gspaard blijven van dat kwaad beeste want met onze 75 lentes zitten we wel in de risicogroep!
De kids zijn blij dat ma en pa of oma en opa weer thuis zijn al zal het geknuffel wel nog even uitgesteld worden... Hoe de wereld op korte tijd kan veranderen !!!
Zodra alles hier wat terug in het gewoon ritme verloopt na al dat gestress, zien jullie mij op bezoek komen. Nu verder uitpakken en opruimen enz enz..
Een dukke knuffel van hieruit voor elke bezoeker en ik ben blij als ik jullie hier tegenkom dan wil dat zeggen dat jullie nog safe en gezond zijn! Houden zo!!
Zo zag de autoroute in Spanje, Frankrijk en België er uit.. bizar du jalais vu!!!
Zo zag het er meestal uitEven na Parijs omgeving RijselDen Belgique
|