Dat is wat je krijgt als je braaf de regels volgt…
Gisteren werd onze oudste kleindochter 17 j en dan wil je erbij zijn om haar eens goed te knuffelen.
Al heel wat jaren zitten we in Spanje op haar verjaardag en nu we dit jaar thuis zijn ,hadden we toch gehoopt haar eens van dichtbij te kunnen gelukwensen maar helaas ook nu was het weer vanop afstand. Zo miste vorig jaar onze oudste kleinzoon niet alleen alle activiteiten van een afsluitingsjaar humaniora maar ook een feest voor zijn 18e verjaardag! Dat kan nooit meer ingehaald worden.
Als ik zo iets zeg dan krijg ik soms als antwoord .. tja het is de keuze van de ouders of de kleinzoon dat ze geen feestje geven …
Ik denk het niet, die gunnen hun kinderen zeker het gezelschap van vrienden en familie op zo’n moment maar ze houden zich aan de regels. Meer nog als iedereen zo redeneert dan zitten we weer op het verkeerde spoor!
Vorige week vertelde een opa mij dat zijn kleinzoon 18j werd en dat ze privé een ruimte hadden die voldeed om met 20 man een glas champagne te drinken met een stuk taart erbij! Is dit dan de juiste keuze? Wie heeft er nu gelijk? Volg je je verstand en de opgelegde regels of volg je je hart en zeg je.. dit kan ik niet zomaar laten voorbij gaan?
Waarmee ik wil zeggen dat het stilaan voor iedereen genoeg wordt en het steeds moeilijker wordt om je aan de regens te houden, teveel schone en éénmalige momenten gaan verloren en hoe lang kunnen we dat nog volhouden?
Het is nu al meer dan een jaar dat we de knuffels en het fysiek contact van de zoon en zijn gezin missen. Intussen worden de kleinkinderen ouder en mis je zo een flink stuk van hun leven. Ik denk dat we stilaan een unicum worden want als ik zo eens rondom mij mijn oren te luisteren leg dan hoor ik dat velen stilaan de regels aan hun laars lappen en de verleiding wordt hier ook groot! En dan erger ik mij aan het feit dat die vaccinaties zo tergend traag verlopen en vraag ik me af waarom de regering haar vaccinatiestrategie niet aanpast?
Een stilaan erg gefrustreerde oma!
|