Daar stond die doos, smekend om open gemaakt te worden, of was dat mijn nieuwsgierigheid die sprak? Alles rondom mij verloor plots zijn aantrekkingskracht, we kennen het allemaal, dat brandend gevoel, de drang om op verkenning te gaan enkel en alleen om die "curiositeit" te bevredigen...als dat al een correct Nederlands woord is. Ik deed de doos open, mijn eerste reactie was er één van teleurstelling, enkel wat fotos en een paar oude lps, raar hoe ik meer had verwacht van de inhoud ervan hoewel ik maar al te goed wist dat ik niet echt iets anders in gedachten had. Ik vond er fotos die ik lang niet meer gezien had, al lang was vergeten maar toen ik ze bekeek kwamen ze me toch bekend voor, alsof een klein deeltje van mijn onderbewustzijn plots wakker werd. Maar één lp sprak me meer aan, het was ooit mijn eerste en enige lp die ik had gekregen van een vriend die ooit een vriend was! Honderd maal had ik die lp gespeeld.
( zeg ik met een beetje overdrijving, haha) Die nostalgische dingen uit je jeugdjaren, ze hebben iets speciaals. Eigenaardig hoe we bij kleine dingen een uniek gevoel creëren en dat voor de rest van ons leven vasthouden. Het vraagt enkel één herinnering om dat gevoel weer aan te wakkeren. Deze eenvoudige lp was voldoende. Spijtig genoeg kon ik de lp niet meer afspelen want een diepe kras over de ganse plaat had die geschonden. Gelukkig zat de tekst er nog bij alsof het voorbestemd was dat ik die ooit nog eens zou teruglezen. De volgende woorden blijven echter hangen en daarom geef ik ze hier even mee. "
time is never time at all,
you can never ever leave without leaving a piece of youth
and our lives are forever changed,
we will never be the same
" wat vrij vertaald klinkt als... "Tijd staat nooit stil, elke dag veranderen we en verandert ons leven.
Het zal nooit meer hetzelfde zijn...daarom niet slecht maar ook niet goed
". Toch blijven de herinneringen, die band met vroeger... hoever we ook mogen reiken, hoeveel afstand we ook mogen afleggen, ver van die ouwe trouwe plaats, we nemen altijd iets met ons mee.
"the more you change ,the less you feel
,believe, believe in me, ..
"
Eén van de dingen die ik haat aan ouder worden is dat tijd en dagen steeds sneller voorbijrazen, de gevoelens van vroeger vervagen, we minder oog hebben voor die kleine dingen die ons ooit gelukkig maakten.
"believe that life can change, that you're not stuck in vain. We're not the same, we're different tonight,
tonight, so bright
tonight
and you know you're never sure but you're sure you could be right
if you held yourself up to the light and the embers never fade in your city by the lake the place where you were born
,believe, believe in me, believe
in the resolute urgency of now
and if you believe there's not a chance tonight
tonight, so bright tonight
we'll crucify the insincere
tonight
we'll make things right, we'll feel it all tonight we'll find a way to offer up the night, tonight
the indescribable moments of your life tonight
the impossible is possible tonight
believe in me as I believe in you, tonight
En in een rood, stevig mannengeschrift staat erbij geschreven :"maar wat vandaag een grijze toekomst lijkt, kan morgen een straal van zonneschijn worden."
Ik heb alles heel stil teruggelegd en de doos dichtgedaan. Die vriend is intussen al meer dan dertig jaar geleden gestorven...
Reacties op bericht (4)
17-09-2011
ik was niet in the mood vandaag !
vandaag was ik er niet zo bij om te bloggen , en nu kwam ik even zien , eerst en vooral ; mijn been --- ziet nog steeds blauw , de pijn mindert .... maar 't is nog dik tot daar het geklaag ( op vraag ) over oude dozen en brieven , die van ons ( liefdesbrieven ) heb ik ook weg gedaan , ik vond dat dat zo privé was , al stonden er geen rare zaken in , wij waren nog " anders " dan nu heel braaf !! maar alle kattebelletjes van mijn kinderen en kleinkinderen heb ik wel nog , in een map , waarop staat : mijn dierbaarst bezit , stom hé , maar ik hoop op die manier dat ze later ( veel later , als 't kan ) met liefde aan me zullen denken voilà , ik had nog niet veel gezegd vandaag , maar nu heb ik je precies gezien en gesproken !
17-09-2011 om 17:46
geschreven door ani
Tonight ...Tonight van the Smashing Pumpkins.... dat liedje is het Natoken
Ik geef je hierbij een paar links van youtube; er zijn wel meerdere versies.....
Een aangenaam Weekend toegewenst vanwege Amor Fati !
Iedereen klaagt over zijn geheugen, niemand over zijn oordeel.
Denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen voorkeur geven aan oordelen.
17-09-2011 om 15:13
geschreven door Amor Fati
..
Hierzie, ik ben terug in the running. Weer een goei dag, mijn geluk kan niet op. Wat het rommelen door oude brieven en foto's betreft, ik doe niet liever. Ik wist dat mijn ouders ook een klein valies hadden dat vol zat met papieren en brieven uit hun verleden en ik hoopte dat ooit te kunnen lezen na hun dood. Spijtig genoeg hebben ze beslist dat het privé was en hebben ze alles vernietigd toen ze wisten dat ons vader ging sterven. Ik vind het vreselijk spijtig, want ik zou het heerlijk gevonden hebben om mijn ouders te kunnen zien (lezen) toen ze jong waren. Maar het zij zo, 't heeft niet mogen zijn. Ik vraag me af of mijn twee zonen ooit zullen geïnteresseerd zijn in de vele dagboeken van hun moeder, maar iets in mij zegt dat alles gewoon in de container zal worden gekieperd. Ach...ik herlees zelf graag mijn oude dagboeken en net als jij vind ik het spijtig dat de tijd zo snel voorbij vliegt. Dikke knuffel,
17-09-2011 om 12:22
geschreven door bojako
Groeten van Fjak@ tijd toeval of niet heb ik dus een versje over de tijd vandaag op men blog,
)
)
heel braaf !!
