Als we het over schatten hebben, gaat het meestal over schatten op zolder maar deze keer zaten ze bij ons in de kast. Omdat er hier deze maand een paar renovatiewerken gepland zijn, moet alles in de living eruit en ben ik beetje bij beetje bezig om de kasten te ledigen en eventueel spullen en boeken weg te gooien... Sommige zaken gaan echter nooit weg al zitten ze jaren heel diep opgeborgen. Zo botste ik op mijn eerste gedichtenboekje ( allé mijn pogingen daartoe), mijn citatenboekje en poëzieboek van in mijn humanioratijd!. Het was heel even confronterend om die rijmelarij van zo lang geleden terug in handen te krijgen. Ik keek zelfs even verwonderd op toen ik las hoe " serieus" we toen bezig waren....Voor iemand die zo jong was, leek het mij toch behoorlijk " zware kost"....:-( En die citaten....Rilke, Daisne,Tagore, Kant, Kierkegaard, St Exupery, Dostojewski, Camus, Sarte....waren dat mijn " favorieten" van toen? Dan waren er toch een paar binnengesijpeld zonder medeweten van de nonnen.:wink: Waar was mijn speelse ik, die "broekvager" zoals ons ma mij zo vaak genoemd heeft? Ik was nog maar 17/18j....was ik dan al zo erg gebrainwashed door de 6 jaren internaat bij de nonnen? Waar was het frisse, het jeugdige, de levensvreugde in mijn kattebelletjes...Ik weet dat ik als buitenkind een mooie kindertijd had en waren we toen niet de "berenklas" die iedereen grijze haren bezorgde of...was dat rebelse toen enkel een masker om te verbergen wat de nonnen ons als lijfspreuk meegaven: "Plus est en vous"? Ik heb mij bij mijn " ontboezemingen" neergezet en vaak gefronst bij wat ik las. Het voelde aan alsof ik een gekortwiekt vogeltje in de hand hield en luisterde naar de kreet om terug vrij te zijn en ongeremd de wereld te ontdekken. Ik heb mij nooit gerealiseerd dat die internaatsjaren indirect zo'n remmende invloed gehad hebben. Gelukkig is het " tij" daarna toch wat gekeerd ....en heb ik de kans gehad om die vleugels uit te slaan , letterlijk en figuurlijk, door samen met mijn liefste de wereld te ontdekken. Als één van mijn kleinkinderen mij zoveel jonge ernst en melancholie onder de neus duwt, dan weet ik nu al wat ik ermee zou doen....Alles op zijn tijd en niets te vroeg!! Ik geef jullie één enkel gedicht mee, dan begrijpen jullie wat ik bedoel; de rest gaat mooi terug achter slot en grendel..:lol:
Inzicht
Vanuit een leegte woorden schrijven en denken aan een vreemd begin; wanhopig klampen aan de zin van dingen die niet kunnen blijven.
Vanuit een volheid handen voelen en warmte grijpen in de huid; het rood vergeten aan de ruit en langzaam schatten openwoelen.
Vanuit een zwakheid wilskracht puren en parels vangen in de schaal; de lippen sluiten voor het maal dat tijdsgebonden moet verzuren.
Vanuit een sterkte tranen weven en bidden voor een zuiver land; twee schelpen rapen op het strand en nooit meer dit gevoel beleven. ( 15 april 1963)
Reacties op bericht (11)
11-05-2010
..
't ja meisje, zoals wij je nu kennen zouden we nooit gedacht hebben dat er in u zo'n zware kost zit/zat.
Maar kom, laten we eerlijk zijn, ik vond de pubertijd soms ook wel zwaar en moest ik het gekunnen hebben, dan had ik waarschijnlijk ook iets dergelijks op papier gezet. Enfin af en toe dan toch, want voor de rest heb ik me ook flink geamuseerd, hoewel we toch veel sneller moesten meedraaien in de volwassen wereld dan de pubers van nu. Tenslotte werkte ik al hele dagen toen ik zestien was en was ik getrouwd toen ik twintig was.
Dikke knuffel en nog eens bedankt voor alles! xxx
11-05-2010 om 10:54
geschreven door bojako
Goedenmorgen Natoken
Ik breng je dit mandje voor tussen de werkjes door mateke
laat het u smaken en op tijd de freen erop he
Dinsdag en al midweek deze week
en dan is mei ook alweer doorgezaagd
en hopelijk krijgen we het zonnetje dit verlengt weekend wat te zien
warme groetjes en knufffffff van ikke voor jou
11-05-2010 om 09:15
geschreven door Jeske
..
Nu ik toch al in een dipje zit ,is dit zware kost he Natoken! Maar petje af zenne!
Maak er een fijne dag van proberen wij ook! ;-)
11-05-2010 om 07:39
geschreven door Lipske
10-05-2010
nancy ik zit hier dit gedicht te lezen wel mooi hoor,en goed blijven bewaren
Bekijk de zonnige kant van het leven,
want er valt toch zoveel te beleven...
Bij verdriet hoef je maar heel even stil te staan,
om daarna terug met volle moed door te gaan...
Dus leef je leven heel spontaan,
en neem het dankbaar met beide handen aan...
en neem het dankbaar met beide handen aan...
10-05-2010 om 13:44
geschreven door Nikki Brigitta
Dag Natoken
Inderdaad, "zwaar op de hand, heel serieus voor een jong meisje. Niet plezierig toch, lijkt mij. Goed dat je het later met je partner wat leuker hebt gekregen.
lieve groetjes van Loewiesa
10-05-2010 om 08:50
geschreven door Loewiesa
knap zunne Natoken ...ik zat hier met men mond open te lezen
zullen we maar beginnen met een rozenbotteltje en nen goeie zwarte
om fris van start tegaan want dat ferme stuk van Harry
heeft heel de nacht op men maag gelegen
en ik dacht het nog zunne ...pstt ...
hij heeft een den tijd men recept voor die spacecake gejat !!!
niet te doen met die kerel .
Fijne maandag wens ik je
met een lang weekend in het vooruitzicht
en hopelijk met het zonnetje erbij
BR> warme groetjes en knufffffff van ikke voor jou
10-05-2010 om 06:41
geschreven door Jeske
09-05-2010
Inzicht
het is een maagdelijke zoektocht naar de levenszin
naar het begrensde kijkend
de diepte niet ontwijkend
waarin je jezelf als illusie ontdekt van in het begin
Wanneer zinnen meer zeggen dan woorden dan worden gevoelens leesbaar. Bedankt trouwens voor de lekkere virtuele taart Natoken. Frisse groetjes, Uilenspiegel
09-05-2010 om 10:48
geschreven door Uilenspiegel
oei
je was behoorlijk zwaar op de hand meisje ! maar dat verwoorden ...bijzonder ! en vandaag naar je ma gaan , ook bijzonder ! verder , jij bent een knappe op alle gebied , 'k wou dat ik wat van jou had !
09-05-2010 om 10:12
geschreven door ani
na 6 Jaren brainwashing zouden sommigen op de duur zelf Non geworden zijn Natoken.... die t*ven noemden velen hen wel eens.... fijne Moederdag hé, ik heb je nog een stukje taart mee....en morgen naar de fitness dan maar...hiiiiiiii
Een aangename Zondag toegewenst vanwege Amor Fati !
We moeten bereid zijn om het leven wat we voor onszelf hadden gepland, los te laten om het leven te kunnen leiden wat op ons ligt te wachten
Je bent bang om controle kwijt te raken waar het enige wat je werkelijk kwijt raakt, angst is.
Dat was wel vrij ernstig en heel diep voor een meisje van 18 jaar. Maar het is gerijpt met de jaren dat talent dat je toen reeds had. Je blijft me regelmatig verbazen. PS: Ik heb op zolder ook nog een werk van Johan Daisne uit mijn jonge jaren. "Het Kruid Aan De Balk". Kuskes.