Veel mogelijkheden om je vrije tijd door te brengen, bood Nigeria niet. Als gezin kan je altijd wel op de één of ander manier de sleur doorbreken zoals bijvoorbeeld met een gemeenschappelijke hobby! T. en ik kregen er onze zendvergunning en hebben zo 's avonds en op zondagvoormiddag veel uren achter de zender gesleten. Omdat ik de enige vrouwelijke zendamateur was in Nigeria met een vergunning, was het een uitdaging om zoveel mogelijk contacten te maken. Het feit dat ik verschillende talen machtig was, zorgde voor een unicum. Tot laat in de nacht hebben we alle uithoeken van de wereld "gewerkt" zoals zendamateurs zeggen. Soms was het zelfs zo hectische dat T. er kwam bijzitten om de oproepen te noteren zodat ik ze in " file" kon " afwerken."
Vanuit deze shack= de zendkamer van een amateur, "werkten" we.
Maar de topmomenten waren steeds om op Kerstmis en Nieuwjaar de wereld te contacteren van op een zonnig strand in de wetenschap dat het op veel plaatsen bitter koud was!
Nog even ter info. Op het strand hadden we natuurlijk geen mast. Daar spande T. een dipool tussen de bomen, dat is een draadantenne. Dat deed hij ook als hij in het binnenland was want dan nam hij zijn draagbare zender mee en kon ik thuis met het vast toestel werken. Dat was ons enig contact want telefoneren kon niet, daarvoor waren ons mannen ook uitgestuurd naar Nigeria!
Ik zei reeds dat de vrijgezellen moeilijk aan hun trekken kwamen want bars of café's waren enkel in hotels te vinden. Daarom besloten onze mannen de handen in mekaar te slaan en met het hout van de kisten waarin het materiaal voor de telefooncentrales opgestuurd werd, timmerden ze een volledige bar in mekaar. De vrouwen zorgden voor gordijntjes en andere snuisterijen en een handige Harry schilderde het geheel tot een exotisch geheel. Een garage onder een appartementsblok werd als barruimte ingericht. Het geheel werd een succes over gans de lijn zodanig dat de firma voor een muziekinstallatie en de nodige barattributen zorgde! Van toen af was het elk weekend " volle bak" en moest "onze" bar niet onderdoen voor welke disco in België. Beiden zijn we geen cafégangers maar aanvankelijk woonden we boven die bar en de muziek, het gezang en het getril hielden ons zodanig uit de slaap dat we meestal noodgedwongen in de late avond toch afzakten tot de prille morgen! Maar die bar was ook een geschikte gelegenheid om kinderfeesten te organiseren zoals een Sinterklaasfeest of verjaardagsfeestje voor de kinderen. Vermits er airco was, bleek het ook de perfecte locatie en die werd dan ook heel vaak benut zoals jullie op de volgende foto's kunnen zien bij het verjaardagsfeestje van de zoon en de dochter. Diezelfde bar werd ook gebruikt als leslokaal waar ik onze Belgische kinderen bijwerkte in moderne wiskunde, Frans en Belgische aardrijkskunde en geschiedenis. Die vakken werden uiteraard niet gegeven in de Nederlandse school en op die manier liepen ze geen achterstand op als ze terugkeerden naar België.! Heel functioneel toch die houten kisten!:wink:
Hier zien jullie ook wat ik bedoel met de creativiteit van onze mannen Je kan nog moeilijk zien dat het hier om hout van kisten gaat!!
Reacties op bericht (2)
25-03-2011
voor alle duidelijkheid: ik zat er voor niks tussen voor dat afgewerkt exotisch geheel Natoken.... of is het ON6OX of enige andere naam die je had.. heb hier ook nog zo kaartjes liggen van zowat overal
Een aangename avond toegewenst vanwege Amor Fati !
Er zijn vele geluiden. Er is maar één stilte !
Wat u vanzelfsprekend vindt, spreekt nog niet vanzelf
25-03-2011 om 22:57
geschreven door Amor Fati
CHEERY met zon overgoten groeten.
Dag juf, knap met die zender en ja de bar die dus voor vele dingen kon door gaan je moet het maar presteren allemaal, chapeau zeg ik. CHEERY
)
