Ook als we het niet zouden gevraagd zijn dan zouden we ook duimen voor de activiteit van de Open Kerken ter plaatse. We hebben een uniek conglomeraat aan kerkelijk patrimonium. Uiteraard hebben we een boontje voor de Onze Lieve Vrouwekerk (met het mooiste interieur aan snijwerk/ de gustibus non disputatur) met zijn authentieke stukken rond de confrerie van de trinitariërs (het slavetje).
We hopen op een onderbouwde degelijkheid van de begeleiding. Soms hebben we wel een vraagteken over wat er allemaal VERTELD wordt. Dat is in de huidige context rond kerk en maatschappij niet onbelangrijk. In elk geval een aanzet om de historici wakker te maken en .. de archieven in te duiken of te raadplegen.
We bereiden ons voor op internet. De pers is al gekomen...
Geen moeilijk thema dit jaar Inderdaad Armoe is troef
We stellen voor
De troef der bedelorden. De zeven werken van barmhartigheid... de hemel in het hiernamaals en toch ook de hemel op aarde. Franciscus en zijn minderbroeders
Andere cracks zijn er legio. Maar we hebben voorlopig een boontje voor Benedictus Labre. Een mirakel dat gebeurde bij ons?
Naastenliefde. Iedereen kent de parabel van de barmhartige Samaritaan. Wie is naaste van zijn medemens? Een voortdurende bevraging vanuit het christendom en het Evangelie
Concreet is dat ook in de opvoeding altijd hot item geweest. In de tijd waar de drankzucht compensatie en gangmaker was van de armoe organiseerde men in de scholen de antialcoholische schooldag.
Groeten aan de collega's aan de andere kant van België
We waren aangenaam verrast toen we op blz. 20 van Kerk en Leven andere Levenden met dezelfde ambitie in de krant vonden. Voor die het niet gezien heeft brengen we ze ten tonele zoals ze zichzelf voorstelden ...
De tijd van de deftige, voorbeeldige en geëtiketteerde pensionairtjes is blijkbaar nog niet helemaal voorbij.
We konden in 'nAbeele een aanzienlijke foule knikkende merci en dank-u-figuren bewonderen.
U hebt het al begrepen het gaat inderdaad enkel om gipsen engeltjes, heiligen, nonnen en misdienaars, kanunniken en paters....
We hebben ons inderdaad verkneukeld en ons ogen uitgekeken op de verzameling van Luc DEPREZ.
Toen we er toekwamen klonken de klokken van de elfuur mis van Abeele.
Hier en daar verliet een slachtoffer van de ruil- en kooplust met zijn trofee de beurs met een stuk uit de vermeende rommel...
Het pensionaat staat maandelijks open voor de verzamelclubs. In de gelegenheidstentoonstelling knikte alleen hun varkentje kniet.
In ons studiebezoek konden we het niet nalaten om een detail in de identificering vanuit onze schoolmeestermentaliteit aan te vullen: misdienaars dragen geen rood calotje, dat is enkel voor bisschoppen.
Onder de opvallendste dank-u-beeldje stond een ingeburgerde allochtoon, die zich aan de cafémentaliteit van de Westerse beschaving blijkbaar al sterk had aangepast.
Terwijl de secretaris het verslag maakt van
onze A.V.
Onze penningmeester wat uitrust van de
zware eindafrekeningen en aan de hobby's zijn hart ophaalt. - Iedereen weet hoe
hij thuis is in de oude Poperingenaars en de verhalen van voor, binst en na de
oorlog - mochten we voor de zoveelste keer een illustere
bezoeker over de vloer krijgen .
Nu gaan onze gedachten naar de verzamelaars.
We kregen Noël Vandenbussche over de vloer. Deze Kortrijksaan is verzamelaar
van penningen (vulgo medailles). We gaan er fier op dat hij een hele voormiddag
nodig had om ze even aan de kennersblik te onderwerpen. Met enkele
onderbrekingen van onze kant voor de hobby van onze penningmeester
en wat info over de verzamelaarswereld.
We zagen hem af en toe nota nemen
Ondertussen kwamen we te weten dat zijn
verzameling penningen uit het bisdom Brugge tegen de 1000 ex. bevat. Het maximum
in België zou aldus onze informant 35.000 zijn (iemand uit Wallonië).
Italië bezit een kostbare catalogus Noël
droomde ervan zelf een catalogus uit te geven. We zijn het dromen verleerd en
hebben al heel wat energie gestoken in de pictures van onze database online. En
wat vernamen we nog? Dat die database ook door de kenner druk wordt
geraadpleegd. Hartversterkend zo'n visite.
We zochten voor de nacht van de geschiedenis een veilige locatie: de vuurtoren. "We zochten" is niet direct de juiste formulering. We werden aangezocht door het DF de vuurtoren Oostende.
Via volkskunde Vlaanderen was secretaris Leo op ons adres gekomen. Het werd een gezellige nachtelijke bedoening. Bij de dagwende afgesloten met de nodige ingredienten, een babbel, een verhaal, diepgaande vragen .. op Davidsfonds niveau.
Het thema FEEST - op de breuklijn van religie, devotie en history - bood ruimte om er - zij het in gecondenseerde vorm - uren mee bezig te zijn. Bezonnen grijze eminenties luisterden ingetogen ... een gewijde stilte bracht enkele schaarse serieuze vragen op... De oude kapel van de zusters zinderde na. De paashaas bv. We zien de dartelende haasjes na de lente-evening. Ze vertellen ons over de vruchtbaarheid (kweken als konijnen) en ze brengen - zowaar - eieren symbolen van leven (wie was er eerst de kip of het ei?) De affiche had het over heidense elementen in onze feesten... Een kritische overlook worstelde met de definities wat is er nu heidens? Wat is er algemeen menselijk? Wie pleegde plagiaat? Waar begonnen die tradities? Weinige feesten kregen geen aandacht. Babyloniërs en Grieken, Semieten en Akkadiërs, Inca en de volkeren rond de Middellandse Zee, druïden en Germanen.... tegen middernacht werd het - al was het dé NACHT van de geschiedenis - toch tijd om ermee te stoppen.
We gaan dolgraag in op de vraag van onze secretaris.
De goeie man is jaren dé propagandist van de Vrienden van Lourdes te Poperinge.
Deze week zal hij weer de ton doen draaien en enkele mensen gelukkig maken die de Lourdesreis zullen winnen. Het bedevaartgebruik is in onze contreien nog levendig gepratikeerd. Hier zou een aardig studiewerk kunnen worden over gemaakt. De motieven zijn legio. Was het niet dat er nog zoveel domeinen zijn waar de raakpunten voor het rapen liggen en waar we eerst moeten mee bezig zijn we zouden er een een aardig theologisch-academisch mijnenveld kunnen betreden. Naast autentieke bewogenheid, zuiver gerichtheid op wat ons overstijgt (dat geldt evenzeer voor de rechtgeaarde Jood die naar de muur trekt of de moslim die naar Mekka gaat) is er uiteraard ook de blinde eerder magische nood van de kwetsbare mens die in ootmoet (anderen in goedkope consumptie-religie) onderweg willen zijn.
Dit om in hommage aan onze secretaris, Frans Devos, positief in te gaan op de vraag om de blog van de vrienden van Lourdes, Poperinge, in de linkermarge van onze blog bereikbaar te stellen.
We schreven de vorige keer. We like this! Het is een reuze bemoedigende ervaring een enthousiaste leraar en een kleine klas curieuse-neuzen in het depot binnen te krijgen. We zijn telkens opnieuw verrast hoe de snuisterzin en de benieuwde ogen het verzamelde goedje monsteren. Met schoolmeester hantering verwijst de begeleider naar de elementen uit de leerstof kunstgeschiedenis. Een joint venture van een gedroomd hoog gehalte!
Al wie dit leest - verzamel je dromen - en there we go! We can!
Inderdaad het Engels komt boven als je het jonge volkje over de vloer krijgt. Toch moeten ze toegeven de clip cultuur van heden kan niet tegen de iconografie van de XXste eeuw.
In de voorbereiding op de Algemene vergadering, naar aanleiding van ons N.N.-project is er werk van gemaakt om aan ons project ook met raad en daad te gaan werken
Onze secretaris, gepromoveerd tot chief operating officer van het 'kader' beleid' , was ze voor dag en dauw bij om de de plaats vrij te maken voor de rekken die we met de projectsubsidie willen installeren
Om je een idee te geven van wat dit aan noodzakelijk ruimtelijke wanorde betekende geven we U een beeld van de omstandigheden en de actoren van de voormiddagploeg.
Gemotiveerd door een leerkracht met vuur uit het braambos van de gilde der gidsen kwam een trio leergierige jongeren naar onze folklore burcht. We zijn er erg trots op dat ze ons vinden. Ze zijn met een tamelijke hoeveelheid 'data' huiswaarts gekeerd.
Hopelijk maken ze en een account.
Als moderne jongeren moeten we ze geen ingewikkelde technieken bijbrengen. Het kwam onmiddellijk bekend voor. Je moet de woorden browserbalk, account, data, e-mail.niet uitleggen... Catechismus, reliek en vuistheilige vroegen om verklaring. Maar daar zijn we voor..
We kwamen goed overeen. We like this!
De drukte in ons depot kun je afleiden uit het tijdstip waarop deze foto's werden genomen. Beide medewerkers hier afgebeeld waren pas vertrokken na de opruimingswerken in voorbereiding van het N.N.-project en de driekoppige jeugd-wijzen waren volop in de les.
Weliswaar virtueel maar we werden ook bedacht met een heel origineel cadeau.
Een van onze bewonderaars stuurde ons volgend gadget: super. Onze website is over de 50000 bezoekers geraakt. Wij zijn tevreden Artikelen : 94 Weblinks : 63 Artikelen bekeken hits : 55125
Met meer dan een voetbalploeg en met harde koude trotseerende adolescenten werd de beeweg gegaan naar Onzen Heeresboompje. Zonder dwang verduldig en zoals het pelgrims hoort werd het een brok Compostella.
Het busje werd ingezet en toch waren er moedigen die met de chauffeur (uit devotie?) de tocht voetstaps aanvatten vanaf de high way.
De koortskapel aan de linde, de slunsse kapel verdient haar naam. Ongelooflijke verhalen werden nuchter geconsumeerd.
Enkelen tasten naar de geldbeugel. Het was niet de bedoeling, maar toch! Veel verwondering ging uit naar de vodden (neen, echt kousen, zakdoeken en zowaar een geldbeugel). Het grote woord viel magisch.
De instuif werd afgerond met een "Dat gehele huis staat hier toch niet vol van die dingen. Ja, toch." Onzen Heertje in de Trommelaarstraat Waarom is dat geen museum? De tijd was om voor de leergierige meute moest afsluiten. Leraar Hein had weer eens iets boeiend gevonden.
Tremendum en fascinosum troef in de Poperingse opgravingen
KELKLEPELTJE
Het meest opvallende met ons gerelateerd voorwerp in de opgegraven artefacten onder de markt in Poperinge lijkt me wat men als kelklepeltje inventariseerde. Aanvankelijk hadden we niet door het om een stuk van een lepeltje ging.
Toch rest ons de vraag of het inderdaad om het kelklepeltje gaat. In de Romeinse liturgie gebruikt men naast de ampullen voor de wijn (versierd met druivenranken), de ampullen voor het water (met golfjes, vissen of schelpen). Dat laatste pleit er wel voor om dat lepeltje daar te situeren.
Het argument er tegen is dat die kelklepeltjes meestal schepvormig (pollepel) waren. Omdat ze dan makkelijk hanteerbaar waren om het beetje water dat bij de wijn moest uit de ampul te scheppen en over te gieten. Vóór de consecratie werd een druppel water vermengd met de wijn in de miskelk, waardoor de vermenging van de Godheid (wijn) en mensheid (water) van Jezus Christus verbeeld wordt. De priester zegent eerst het water en zei Deus, qui humanae substantiae dignitatem mirabiliter condidisti, et mirabilius reformasti: da nobis aquae et vini mysterium, ejus divinitatis esse consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps (vertaling: God, Gij hebt de menselijke waardigheid wonderbaar geschapen en op nog meer wonderbare wijze herschapen: laat, door het mysterie van dit water met de wijn gemengd, ons deel hebben aan de godheid van Hem, die zich gewaardigd heeft deelgenoot te worden van onze mensennatuur). Totdaar de vorm.
De afbeelding van de vissen wijst dus ook naar die ampullen kontekt.
DE LEVENSBOOM
De afbeelding van wat men de levensboom noemt die op de buitenkant van het lepeltje zou staan kan ook een gestylleerde verwijzing zijn naar de druiven en de wijn. Niet eens zo zinloos. Jezus is de wijnstok, wij de dranken. Toch mogen we niet aan wishfull thinking doen. Een vens boom moet duidelijk een stam uitbeelden. Druivenbladeren ook als ze gestylleerd weergegeven zijn benaderen niet onmiddellijk de vormgeving.
We gaan niet onmiddellijk mee met de stelling dat we hier zouden te maken hebben met ICHTUS = Jèsous Christos Theou uios soter (inderdaad het Grieks woord voor vis) en het symbool - vroeg christelijk codeteken - waarin de gelovigen de verwijzing zagen naar Jezus Christus de Zoon van God, Redder.
Dit symbool was telkens één enkele vis. We zijn bijgevolg ook hier niet tenvolle terecht. Waar we wel meer mee zouden kunnen is dat het gaat om het symbool van de eucharistie (de broden en de vissen (Matt. 15:32; Marcus 6:38; Luc 9:16). We zien echter meer golven dan brood
Een andere mogelijkheid gezien de onpraktische vormgeving voor de druppel water in de kelk, is het feit dat het een lepeltje zou kunnen zijn om de communie te geven bij het sacrament der zieken (de berechting, het sacrament der stervenden). De voorschriften voor het klaar maken van de tafel bij de berechting noemen vaak het glas water en het lepeltje dat dan moest diennen voor de stervende die niet zo goed meer kon slikken .
Nog twe aandere voorwerpen brengen ons in de sfeer het omgaan met leven en dood en onze uiteindelijke bestemming (de zinvraag), het bangmakende en het fascinerende..
TEERLINGEN
Het is duidelijk dat de teerlingen gebruikt werden in de kontekst van de spelen en de voorspelling van het lot. Deze vermeende occulte praktijken werden vaak door de kerk verboden. Kerk en wet gingen hand in hand. We hoeven enkel te denken op de inquisitie en het hardnekkig optreden ook in Poperinge tegen wie onder kerkelijk diensten op zondag naar de drankgelegenheid ging of al dan niet slagfelijke arbeid verrichtte.
Zo werd de grote hoeveelheid teerlingen uit angst (voor de hand der wet) of uit bekering (om uit de magie te ontsnappen) weggegooid.
MAGIE EN RELIGIE
Ook nu nog zit het onbewuste en diepgewortelde bezweren van de dood (spijts het voeten vegen aan de graven van de kloosterlingen in de gasthuiskapel) in de harten en de zielen ook van de archeoloog. We merkten dat men gezorgd heft dat de schedel een kruisje in de achtergrond kreeg.
We kunnen er uiteraard niet over zwijgen. We zijn echt gelukkig met de samenwerking met erfgoedcel Kortrijk. Het was een reuze opkomst negen duizend toeschouwers voor een ook al niet zo boeiend onderwerp. Niet zo boeiend? We moeten onmiddellijk onze onbedachte uitspraak corrigeren. Het is niet weg te cijferen dat we op onze blog toch bezoek krijgen. Onze website die kan ook bogen op de geëerde aandacht.
Om een unieke vonds in de aanpak onder ogen te brengen vermelden we het specifieke fastprayer bidsnoer dat we in de schenkingen van ons Kortrijkse collegae aantroffen. De afbeelding krijg je zo goed en zo kwaad als het gaat hier te zien: een geextrudeerd folio met luchtkussens. Deze strook van 45 cm. wordt beschreven als the eternal in 54 air bubbles!
de ontwerper is Joe Velluto (Italiaan) Jaar van productie: 2010
We geven U bij die gelegenheid ook een afbeelding van het bidsnoer voor de ringvinger uit onze verzameling.
Alle ciritici ten spijt we mogen niet klagen. We beginnen stilletjes de weg naar 'kan nog' (cannossa)... Wellicht verlaten we de nog de theorie van de 'de kruimels die van de tafel vallen'....
CO7 keurde ons NN project goed. We krijgen 550 Euro (raming 800 Euro). Waarvoor we alle sympathisanten uitvoerig danken.
Het project noemt zich N.N.
Omdat het uiteraard geen naam (NN) heeft. We komen er niet mee op HET podium, no entertainment.. wel INFOtainment, want de kaders waar de rekken voor zijn komen zoals al onze voorwepren digitaal online.
Het is ook NN (Nu Noodzaak) want de stapel kaders wordt onhanteerbaar en moet degelijk gerangschikt toegankelijk worden.
En in onze continue metamorfose willen we een Nu een Nieuwe koers. We schonen en zullen rationeel inventariseren. En precies door de reorganisatie en de stapel-aanpak wordt dit functioneel...
Stap voor stap komen we door de tsunami aan toevoer....
Antonius is een zeer oude heilige... we horen inleider in zijn aankondiging de toehoorders voorbeeiden voor de behoorlijke boterham die ze aan documentatie zouden te horen krijgen.
Inderdaad Antonius de eremijt heeft een lange geschiedenis achter de rug. Het is inderdaad de heilige die in de loop der eeuwen heel wat brandjes (afgoden en heidense rituelen, maar ook bekoringen en duivelse aanvallen) heeft moeten afslaan. Hij heeft er zich behoorlijk doorgeslagen met zijn varken en zijn taustaf.... Een zicht op de meer dan dertig toehoorders. Het DF Oostvleteren vond het een geslaagde opkomst..
Als de kids voor de eerste keer uitslapen dan heeft de vakantie lang geduurd. Als de spullen van ons erfgoeddepot een half jaar in de tentoonstelling stonden dan is dat ook al een noemenswaardig eveenement.
Het is nog straffer, mega tof - zouden de kids zeggen - als die tentoonstelling negen duizend toeschouwers lokte. Proficiat aan de initiatiefnemers. We zijn fier op jullie prestatie.
Inderdaad het wordt tijd om op te staan. Nog wat binnen blijven en .. we weten ondertussen wat doen. DF Oostvleteren dacht eraan de studie van de patroonheilige van de parochie wat op te frissen. Dat is uiteraard een kluifje naar onze tand.
De Heilige Antonius, abt blijkt een gezocht beeld te zijn in de streeks. Die is niet zo verspreid en de antiek verzamelaars uit de westhoek zijn er verzot op. Enkele dorpen zijn er sterk aan verbonden. De abdij van de Catsberg blijkt er wat mee te maken te hebben, Oostvleteren, Sint Juliaan, Sint Jan ter Biezen, Haringe, Reningelst... Achteraf meer dan we dachten.
Ons kwartaalschrift 2011 wordt er 3/4 mee gevuld. Pro manuscripto kunnen we een afdruk bezorgen aan de liefhebbers, bestellen op ons email adres 6 Euro (3 deeltjes) / verzending.
2010 gaat inderdaad de analen in met de titel je bent nooit te oud om te leren
In de Jozef Guislainstraat 43 in Gent werden de beelden genomen van de deelnemers. Geen gipsen beelden.. al hebben sommige deelnemers wel een aanzet van aureool. Een tonsuur, nee! Wel degelijk de sporen die zouden kunnen wijzen op der ouderen wijsheid.
Wie twijfelt aan onze deelname. 2de in beeld links....
Wat hebben we geleerd?
We namen het beeld van Jan KLINCKAERT die het inderdaad had over een aanbod om een waarde-meter op te stellen van de versmade gipsenbeelden..
2010 gaat zeker de analen in met de titel je bent nooit te oud om te leren
De laatste studiedag van 2010 werd een treinreis met de noodzakelijke vertragingen naar de Jozef Guislainstraat 43 in Gent. Het CRKC had er een vormingssessie gepland rond GIPSEN BEELDEN.
Wat hebben we geleerd?
1) Dat we nog heel wat adekwater onze fiches moeten invullen. Op de gipsenbeelden zouden vaker dan wij dachten de namen staan van de fabricanten. Dat was ons niet zo opgevallen. Trouwens hier is in België nog weinig opzoekingswerk verricht in vergelijking met Nederland. De studiedag gaf ons slechts een spot van de streek rond Namen. De lijst van wat er uit België bekend is zal ons maar ten dele helpen, want we leven in de grensstreeks en hoe de zaken er in Frankrijk voor staan dat weten we niet.
2) Dat we eigenlijk bij de pionniers behoren. Het beeldmateriaal dat online staat is eerder schaars. We hebben beschrijving en beeld on line van duizenden beelden.
3) Het CRKC heeft de bedoeling een ondersteuning te geven in het selecteringsbeleid en waarderingsbeleid. We zijn reeds op de goede weg omdat we de gehavende die niet zeldzaam zijn afvoeren. We zullen zeker geholpen zijn met een waarderingmodel.
Inderdaad Antonius de eremijt heeft een lange geschiedenis achter de rug. Het is inderdaad de heilige die in de loop der eeuwen heel wat brandjes (afgoden en heidense rituelen, maar ook bekoringen en duivelse aanvallen) heeft moeten afslaan.
De Heilige Antonius, abt blijkt een gezocht beeld te zijn in de streeks. Die is niet zo verspreid en de antiek verzamelaars uit de westhoek zijn er verzot op.
