We beslisten om ons niet in het patroon van de erfgoeddag te wringen

en.. zelf ook eens te kunnen gaan kijken

We zijn tenslotte al meer dan een decennia braaf meegelopen.

Begrijp ons niet verkeerd. We duimen voor dergelijke initiatieven, maar .. we zijn niet altijd graag gedicteerd. Al is dat niet onze grootste frustratie. Het moet stilaan wat trager, wat rustiger, wat.. op zijn oude dags. Al is het testamentair dossier geen lachertje.

De stad zet ons niet helemaal aan de kant. We mochten een symbolisch aantal boeken parkeren. Onze prentjes zijn we aan het prepareren als schenking. Wordt het erfgoedinzicht? Hopen!

Onze voorwerpen zijn ons nog altijd een GROTE zorg.

Nu we een nieuwe tentoonstelling in de Onze Lieve Vrouwekerk voorbereiden zijn we er nog meer van overtuigd dat wat we in huis hebben toch niet weinig is. Maar wie beseft wat we hebben. Eerlijk we hebben zelf dagen gestudeerd op de preciese waarde van bv. onze borstbeelden.
Nu staan er 10 bananendozen klaar om in de kasten van de O.-L.-Vrouwekerk te presenteren.

Ondertussen hebben we ontdekt dat we van de beeldhouwers van onze gipsenbeelden zo weinig vinen. Van alles wat we totnogtoe (al een behoorlijke studietijd) op internet en elders gevonden hebben is er weinig te vindne tenzij lijsten van Nederlandse en Duiste, enkele Belgische kunstenaars.

Maar onze gipsefabricanten Jean Carli, M. Fiorucci, Giunta...? bitter weinig, zeg maar niets.

Als iemand het weet. Graag contact. Carli en Fiorucci staan te koop op de veiligen maar wie ze waren, daar is totnogtoe niet veel van te vinden. help! Help!