|
Klik met de muis op de afbeelding voor een snel doornemen van schilderijen van boten en schepen.
Mijn schippersfamilie lag ,wanneer we niet aan de
vaart waren , in de Strassburger dock te Antwerpen . Meestal kregen we
op de beurs , voor onze twee rijnkassen , den Bob IV en den Bob V , een
kolenlading ,zwavellading , ijzererts ,oud ijzer , enz. mee naar de
verbrande brug in Hasselt of naar een bestemming in Frankrijk ,
Nederland of het ruhrgebied in Duitsland.. Van de kolen mocht
volgens de wet en volgens een overeenkomst met de
opdrachtgever 1 procent verloren gaan , en dat was voldoende om
er dag en nacht mee te stoken in ons Kupperbusch stoofje ,dat in de
keuken stond , net naast de ingang voor de achteronder ,waarin we
sliepen in ingebouwde alkoof-bedden . Er lagen ook veel geillustreerde
tijdschriften ,waarin we voor het inslapen ,lagen te lezen.
Het waren toen koude winters , waarbij het soms min
40 graden vroor en alle kanalen dichtvroren , ook het kanaal
Gent-Terneuzen in Zelzate , waar we soms lagen ,en met de slede en de
schaatsen op het ijs gingen spelen dat 10 tot 20 centimeter dik was .
Die koude toestanden bestaan al tientallen jaren niet meer . Spijtig
,want alle muggen vroren dood .
In Antwerpen kapten we met een bijl , de in het ijs
vastgevroren eenden en ganzen los , niet om ze op te eten , maar om ze
te verzorgen ,want de beesten waren uitgeput van de honger .
In het begin werd het schip getrokken door een
of twee paarden . Later installeerden we een dieselmotor .De
verlichting werd gedeeltelijk,verzorgd door nikkel-cadmium batterijen
,die Walter , een van mijn kozens soms overboord smeet als ze uitgeput
waren . Dat vond ik een verspilling en een watervervuiling. De oom van
Alida , de echtgenote van Walter , had een graanzuiger in de haven
van Antwerpen. De laatste keer dat ik dat reuzenschip met
al zijn installaties bezocht ,lag hij ziek te bed met
een stoflong van al dat overgepompt graan. Hij is daaraan gestorven.
We kochten toen ook onze eerste radio ,op een dikke
,platte " pil " , die naast de radio lag , en later natuurlijk op de
nikkel-cadmium batterijen De verlichting werd
aanvullend verzorgd door gezellige petroleumlampen , ook vooraan
, in de woonst van de zetschipper die we als hulp in dienst hadden
.
In Antwerpen gingen we alle weken ,samen met de
familie van de zetschipper , minstens twee keren naar de cinema . Toen
was er overvloed van keuze in de vele cinema's in de stad.
Iedereen aan boord kon goed zwemmen ,want we beseften dat dit nodig kon
zijn in noodgevallen . Toen ik nog zeer klein was , had mijn moeder mij over-
boord gesmeten , zeggend " hij moet zo snel mogelijk leren zwemmen zoals
zijn broers".
Ik was toen bijna verzopen.
Dat dit alles nuttig was , is achteraf gebleken , toen bij het laden van ijzererts ,
de kraanman niet oplette , en het midden van het schip , met alle luiken open ,
had
volgestouwd . Het schip is toen in het midden doorgebroken en gezonken
. Weken lang heeft het toen in de droogdok in Antwerpen gelegen , om de
twee helften terug aaneen te lassen en te riveteren . De verzekeringen
hebben bijna
alles betaald , en alhoewel dit jaarlijks een zeer kostelijke grap was , is geble-
ken dat het geen luxe was , bij meerdere verzekeringen een polis te betalen .
Het is inderdaad zo,dat geen enkele verzekering het risiko wil nemen , een
schip volledig te verzekeren .
Als klein manneken stond ik op de achterplecht , toen
mijn nonkel Raymond , de broer van ons ma riep " Willy ,laat eens het
anker neer " . Terwijl de ankerketting afrolde , kreeg ik de kapstan
waaraan het hele geval vasthing , door wegslaan , op het hoofd tegen de
slaap . Ik ben toen als een steen tegen het achterdek gevallen en kwam
een kwartier later weer bij . Toen ik de ogen opende stond heel de
familie met angstig doodsbleek gezicht over mij gebogen , met de
uitroep " oef , hij leeft nog ".
Sedert die klop op mijn hoofd , ben ik beginnen
schilderen ,eerst olie , dan acryl , dan aquarel en pastel . Het aantal
afgewerkte tekeningen en schilderijen bedraagt op dit ogenblik meer dan
200.
Willy /Schoten.
<>P.S. de voorbije 15 jaren schilderde ik aan 7 kunstacademies in het Antwerpse
en stelde tentoon in het Kasteel van Schoten , de Abdij van Hemiksem , te
Brussel ,het OCMW te Merksem en in diverse kulturele centra en kastelen van
de randgemeenten rond Antwerpen . Zowel olieverf , acryl ,aquarel , als pastel .
|
