ALLERHEILIGEN

weg door de velden
niemand die erover loopt
deze herfstavond

(foto @Pedro@)

Goed om weten.......16de pompoenendag in Kasterlee

Een heel weekend pompoenen zien en keuren. Zaterdag is er het jeugdevenement en zondag loopt de markt van kasterlee weer vol met dagjesmensen die van de pompoenesfeer, de weging en tal van attracties kunnen genieten. De Europese kampioenen uit Kasterlee zijn er tevens te bewonderen.

Wil je meer te weten over Kasterlee klik dan hier.

Markant:  Jef Boonen uit Kasterlee is zaterdag in Duisburg door de Belgian Pumpkin Confederation (BPC) uitgeroepen tot Europees kampioen onder de pompoentelers. De pompoen van Boonen woog 484,5 kilo en brak daarmee het record van stadsgenoot Jos Verbachtert die in 2003 een pompoen van 447 kilo indiende.

Zonnige herfstwandeling gemaakt met enkele bewoners. En of dat ze er van genoten hebben...


(foto: @pedro@ bewoners en rolstoelduwers.)

De overgangen gebeuren op zondagmorgen, steeds om 1u Universele Tijd (UT). Voor de overgang naar wintertijd (laatste zondag van oktober) :
03u lokale tijd wordt 02u lokale tijd,
voor de overgang naar zomertijd (laatste zondag van maart) :
02u lokale tijd wordt 03u lokale tijd.

November gold vroeger als een echte wintermaand, tegenwoordig is het voornamelijk een natte periode waaraan de tuin zich laaft. Maar een natte winter betekent ook bemoste gazons, rottende plantenwortels en gladde tuinpaadjes. Maak uw tuin ook winterklaar alvorens de vorst zijn intrede doet.
- sluit buitenkranen af.
- rol de tuinslan op en berg ze weg, ook de irrigatieleidingen kunnen best opgeborgen worden of tenminste afgedekt worden.
- geef potten en kuipen een winterjasje door ze bijvoorbeeld in noppenfolie te wikkelen.
- zet alles wat door een storm kan weggeblazen worden extra goed vast.
- knip de asters na de bloei af en scheur de grotere exemplaren.
- ga door met maaien zolang de aarde niet te nat is. (geen vorst natuurlijk)
- leg planken over een drassig gazon, zo voorkom je bandensporen van de kruiwagen en ook loopsporen.
- verwijder slakken die zich rond potten en tussen steenslag hebben verschanst. sommige slakken kunnen beschut gemakkelijk overwinteren.
- je kan haagplanten die in volle grond geteeld zijn nog uitplanten zolang het niet vriest.
- als je eventueel nog bomen of struiken wil verplaatsen wacht dan best tot wanneer al de bladeren eraf zijn, controleer voor het planten dan toch de wortels en verwijder dode of beschadigde delen met een snoeischaar.

In het najaarszonnetje.......
Moeder Tilleke is er 85, maar nog alle dagen is ze van 's morgens tot 's avonds met haar brei- en haakwerk bezig. Eigen creaties zoals pulls, korte en lange vesten, mutsjes, sjaals, opbergzakjes, zelfs GSM-zakjes dat kan er allemaal door. Zolang het maar geen handschoenen en kousen zijn zegt ze. Afgelopen maand heeft ze zo'n 5 eigen creaties afgewerkt. Nu de winter voor de deur staat breit ze pulls en vesten 'aan de lopende band'. Ik denk dat het bij moeder Tilleke een gave is. Vroeger als we nog met z'n allen thuis waren, werd de avondstilte alleen doorbroken door het priemgetik. Buiten haar dagdagelijkse huistaken zat ze altijd te breien of te haken, meestal was het breien met handpriem heel soms ook machinaal. Hoeveel kilo's wol Tilleke heeft omgetoverd in kledij is niet te schatten. Wel weet ik dat Tilleke zolang ze zich goed voelt zal breien en blijven breien. In het rusthuis HTL krijgt ze dan ook genoeg aandacht, werk en steun om haar hobby verder te zetten.

   (foto: vest, eigen creatie) klik hier voor meer over breiwerk

Net terug binnen van een korte maar stevige nachtwandeling.

Droog en helder weer, meer moest dat niet zijn.

De tijd van Halloween……,

de tijd om uilen en andere nachtdieren te observeren.

Alleen een kleine oliepit vergezelt ons als ‘lichtpunt’ door het donkere bos.

Een heldere hemel helpt ons wel om diepe waterplassen te ontwijken.

Ook miljoenen sterren verlichten `t firmament, een schouwspel dat geen weerga kent.

Het bos is stil, geen lawaai,alleen de bladeren ritselen aan de takken.

Zo’n nachtwandeling is best een geheimzinnige tocht met overal schaduwen in een bocht…

Onze voetstappen bedreigen de stilte door het breken van droge takken.

Onze voetstappen verklappen onze komst.

En dan zie je weer een schaduw achter de volgende bocht…

Dan verbreekt de stilte door een gil…… een metgezel heeft ‘iets’ gezien.?

Tot op heden weten we nog steeds niet wat dat ‘iets’ was.

We houden het maar bij een spook….als het even mag.

(foto: een werk van Anne Versteyne, " de nachtwandeling") 

Hier heb ik het nog niet over gehad op mijn weblog, muziek.
Het schrijven en vertellen over muziek of een groep of zanger-zangeres laat ik over aan de kenners. Maar één ding wil ik wel kwijt: mijn favoriete groep is
Dire Straits of zeg gewoon Mark Knopfler...........

Dire Straits is opgericht in 1977 door Mark Knopfler en zijn broer David (die de groep later verliet) en had het jaar erop al een hit met Sultans of swing. Aanvankelijk gold Dire Straits als new-wavegroep. De Engelse popgroep, waarin o.a. optraden: Mark Knopfler (12 aug. 1949, zang en gitaar), Hal Lindes (gitaar), Guy Fletcher (toetsen en zang), Alan Clark (toetsen), John Illsley (bas en zang) en Terry Williams (drums) kenden veel up and downs.....
In 1982 had de groep haar vooralsnog grootste hit met Private investigations van de LP Love over gold. Ook de LP Brothers in arms *1 (1985) was zeer succesvol: in het thuisland zelf stond hij lange tijd te boek als het best verkochte Britse album aller tijden. Dire Straits is bekend om geluidsperfectie en de sfeervolle, lang uitgesponnen nummers. Als gitarist heeft Knopfler een helder, zeer eigen geluid. Hij werkte ook mee aan de platen van diverse andere artiesten (o.a. Bob Dylan, Joan Armatrading, Randy Newman) en bezorgde Tina Turner een wereldhit met Private
Dancer. Tevens tekende hij voor een aantal solo-albums, waaronder enkele filmsoundtracks, en nam hij platen op met de gelegenheidsformatie The Notting Hillbillies en de legendarische Nashville-gitarist Chet Atkins.

Meer info over Dire Straits en Mark Knopfler vindt u hier.

Vandaag een korte natuurwandeling gemaakt. De herfst is een wonderlijk seizoen voor de natuurfoto's. Gewapend met zijn digitaaltje trok Pedro het bos in. De bedoeling was om herfstbladeren te fotograferen maar uiteindelijk kreeg de zwam de bovenhand.

Judasoor (trilzwam)

Inktzwam

** Foto bovenaan: is dit een Berkenzwam?
een Bruine Ringbobeet?
een Heksenkring?
een Melkzwam? **
(geen prijs- of gokvraag, maar ik weet het niet....)

Kou, wind en regen vormen risico's in de winter. Terracotta potten lijden het meest in de winter, de potten moeten vorstbestendig zijn, zoniet kunnen deze scheuren.
Wat de planten betreft, groenblijvende planten komen in deze tijd van het jaar goed tot hun recht. Ze zorgen er met hun permanente kleuren voor dat de bakken of potten mooi blijven. De kleurschakeringen groen met gele tinten verweven met roomkleurige tinten geven iets magisch.
Winterviooltjes bloeien onverstoorbaar door in de winterkou.
Cyclamen, dwergconiferen, Erica carnea (heide), Galanthus (sneeuwklokje), Hedera (klimop), Heuchera (purperklokje) zijn planten die het zeer goed doen in de winter.
De rode - roze - witte - gele - groene schakeringen 'fleuren' uw tuin en balkon op in de winter........
(foto: Cyclamen)

Paarse dovenetel ofte Lamium pupureum L.

Heeft u het ook al ondervonden dat je dit klein plantje bijna een gans jaar door in de tuin opmerkt. Meestal vindt u het aan op plaatsen waar ander onkruid staat, het is dus klaarblijkelijk graag in gezelschap van andere kruiden en planten. De Paarse dovenetel geldt als een karakteristieke stikstofaanwijzer, is een uitgesproken lichtplant en een van de weinige soorten die ook 's winters bloeit. De Paarse dovenetel wordt zo'n 10 à 30 cm groot, heeft soms roodaanlopende loofbladeren die kruiselings tegenover elkaar staan. De bloem is piramidevormig en paars van kleur. Zeg ook hier niet te snel " het is onkruid ", zeg wel "dit kruid staat hier niet op haar plaats ".
Tip: Een komkommerschotel ziet er feestelijk uit, als je er wat van die kleine, mauve bloemen over strooit.

Onbekend is onbemind. De Camellia japonica komt uitspronkelijk uit Japan, uit de bergwouden.
Deze plant met prachtige bloemen kan je nochtans veel voldoening geven op het vlak van kleurenpracht. De Camellia behoudt haar blad en bloeit binnenshuis in de winter. Een grote troef is de waaier variëteiten waaruit men kan kiezen: van kleine anemoonachtige bloemen tot pioen- en roosachtige met goed gevulde bloemen. Wanneer u ze in huis plaatst zoekt u bij voorkeur een lichte, koele plek. Overdag een max. temperatuur van 14°C en de plant nooit in een direct zonlicht plaatsen. De plant om de twee weken voeding geven en half mei mag de palnt opnieuw buiten geplaatst worden. Als de plant te groot wordt (+ 2m), kunt u ze buiten laten overwinteren, maar dan wel goed beschermen met jute zakken of noppenfolie.
Nog dit: de pot of kuip koel houden en NOOIT draaien.
In de winter worden bloemknoppen gevormd die vanaf maart opengaan.

"Dag van het personeel"

Een kaars en een bloem voor het verzorgingspersoneel..... zij die zich dagelijks inzetten voor het welzijn van de bewoners in rusthuizen.
Ook in het rusthuis Hof ter Lande werden de verzorgenden in de bloemen gezet. Bijzonder was het zelfgemaakt geschenkje van de bewoners.
Een kaars, symbool van het licht, met liefde gemaakt voor hun verzorgers.......

Ook in de winter en zeker net vóór de winter is er aan een vijver altijd iets te doen. Hieronder vind je een opsomming van werkjes die zeker kunnen  gebeuren.
(foto: Pedro)


* De lissedodde is nu niet meer actief en kan afgesneden worden. De sigaren kan men gebruiken in bloemstukken en decoratie.
* Niet winterharde waterplanten zoals de waterhyacint kun je best voor de eerste vorst uit de vijver verwijderen. Deze planten kun je dan gedurende de winter in een emmer zetten die op een vorstvrije maar lichte plaats gezet wordt.
* De waterlelie kan uitgedund worden d.m.v. afscheuring, idem voor de lissedodde.
* Wie dichtbij zijn vijver bomen of hoge struiken heeft staan kan daar best tijdens de bladval een net over spannen of zonder fout dagelijks de bladeren uit de vijver ruimen met een schepnet. Rotte bladeren zorgen voor verzuring in de vijver.
* Met de koudere temperaturen worden de vissen minder actief en mogen ze minder eten krijgen.
* Verwijder alle decoratieve voorwerpen uit de vijver vóór de vorst, zo vermijd je het kapot vriezen van de voorwerpen behalve voorwerpen die bestemd zijn om het wateroppervlak open te houden bij vorst.
* Bij vorst kan je d.m.v. een klein pak stro het wateroppervlak 'open' houden. Op die manier blijft er zuurstof in de vijver komen.
* Wanneer de vijver dicht gevroren is dan kap je bij voorkeur GEEN gat in het ijs. (De vissen geraken hierdoor gestresseerd.) Bij sneeuwval op een dichtgevroren vijver: de sneeuw zorgt voor een isolatielaag en voorkomt dat de vijver verder dicht vriest.
* Verder laat je de vijver in de winter gerust en geniet van de eventuele bezoekers zoals mezen, roodborstjes, bosduiven en een op zijn honger zittende reiger.......

(foto Pedro)

Om mee in te spelen op de opwarming van de aarde kan je misschien ook overwegen om een vijgenboom (Ficus carica) te planten in je tuin.

De vijgenboom is afkomstig uit het Middellandse Zee-gebied waar zijn vruchten al sinds de Oudheid werden gegeten. 
Er bestaan meer dan 750 rassen van vijgebomen maar alleen een beperkte groep geeft vijgen die onder ons klimaat iedere zomer rijp worden. De enige vereiste is dat u hem een plaats geeft waar de vijgeboom over genoeg warmte en zon beschikt.
Het vruchtvlees van verse vijgen bevat bijzonder veel essentiële voedingselementen. Vijgen zijn rijk aan calcium, magnesium en vezels, en bevatten (vers) zeer weinig calorieën.

Tijd voor wat filosofie

· De vraag des levens is: “Gaan we door of slaan we af?” Maar voor de meesten is het: “Slaan we door of gaan we af?”

· Geld lijkt op vet. Van beide is er genoeg, maar altijd op de verkeerde plaatsen.

· In al onze ijver om sportief te blijven parkeren we onze auto toch zo dicht mogelijk bij de sporthal.

· Alle paddestoelen zijn eetbaar. Weliswaar zijn er paddestoelen die je maar een keer kunt eten.

· Op een dag vind je de vrouw van je leven en dan ben je al getrouwd, natuurlijk.

· Als je een keus moet maken en je doet het niet, is dat op zich een keus.

· De natuur is een wonder. Een miljoen jaar geleden wist nog niemand dat de mensen een bril zouden dragen en toch staan onze oren op de goede plaats.

· Een atoomoorlog heeft ook zijn voordelen. Volgens deskundigen zou die maar acht uur duren. 's Avonds zijn we dus terug thuis.

· Elk huisje heeft z'n kruisje, elk meisje heeft haar muisje, elke jongen heeft iets hangen om dat meisje mee te vangen !

· Mooie meisjes zijn net eekhoorntjes......ze vallen voor alle eikels

· "Verdomme" vloekt de koffie, "ik sta hier al 5 min. heet en niemand die mij pakt. "Had dat dan gezegd" zegt de thee, "ik sta hier al 5 min. te trekken"

· "Geef mij maar een joint," zei de goudvis. "Dan word ik haai."

· Als je neus 180 graden gedraaid zat, zou je bij regenval verdrinken.

· Drinken doe ik uitsluitend om mijn vrouw aantrekkelijker te maken.

· Elke getrouwde man weet waarom ze aan orkanen vrouwennamen geven.

· Vreemd gaan is met het goede been uit het verkeerde bed stappen.

· Vriend: iemand die tijdens je leven tegen je zegt wat anderen na je dood vertellen.

· Ik was een mooie baby. Maar in het ziekenhuis hebben ze mij verwisseld.

· Het enige plezierige aan je eigen fouten is dat je er soms anderen gelukkig mee maakt.

· Wees vriendelijk tegen uw kinderen, zij kiezen later uw tehuis.

(Ingezonden door Betty Meeuws, jawel zus van.....)

Men moet eigenlijk Yin - Kuo zeggen, of zilveren abrikoos volgens zijn Chinese naam.
Deze plant bestaat al zo'n 200 miljoen jaar. Aangetoont aan de hand van fossiele vondsten. Het is het laatst levende familielid van een plantenfamilie die al voorkwam in de tijd van de dinosaurussen.
De bijzonder gevormde bladeren van de Ginkgo doen ons in het mooie herfstlicht denken aan gouden waaiertjes. Midden de 18de eeuw werd deze plant van China overgebracht naar Europa. Het is een driehoekvormige, bladverliezende boom. De vorm van de bladeren kan lichtjes verschillen, naargelang de biotoop waarin hij leeft en zijn geslacht.
Zijn bladeren zijn in elk geval tweelobbig, met soms een lichte insnijding dir de lobben scheidt. Zijn grijze stam is tamelijk massief, met langsvormige barsten. Meet de ouderdom ontstaan onderaan de stal sponsachtige uitwassen, die uitbundig botten. Hij kan een hoogte van 30 meter bereiken.
Zijn vorm verandert met de leeftijd en na eeuwen begint hij kaarsvormig te groeien. In China wordt hij als een klassieke boom gevormd, volgens zijn "jonger" uitzicht.
De Japanners geven de voorkeur aan zijn "eeuwig" uiterlijk en geven hem zijn welbekende karakteristieke vorm : de vlam die kaarsrecht ten hemel reikt.

Goethes' Ginkgo-gedicht:

Zie dit kleinood in mijn gaarde:
boomblad uit de oriënt,
siert met zijn geheime waarde,
ingewijden welbekend. 
 
Leeft het als een enkel wezen,
innerlijk in twee gedeeld?
Of vormt juist het uitgelezen
tweetal één herkenbaar beeld? 
 
Langzaam rijpende ideeën
werpen op die vragen licht.
Voel je niet dat ik in tweeën
eenling ben in mijn gedicht?
(Vertaling: Matthias Rozemond)

Meer info over de Ginkgo Biloba vindt u op deze link.

Jammer dat het centrum van de stad Herentals 'open' ligt en dan die hoge kranen...... mooie foto's van dit historische stadscentrum zijn dan niet te maken. Wel eentje van het prachtige begijnhof aldaar.
Het Herentalse Begijnhof is één van de oudste begijnhoven van het oude hertogdom Brabant en van de Kempen. Reeds vóór 1266 werd het 'oude Begijnhof' op het Nieuwland tegenover het oude gasthuis opgericht. Dit begijnhof was een groot hof dat in 1470 ruim 300 begijnen telde.
Om strategische redenen werd het oude Begijnhof tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) in 1578 door het Staatsgarnizoen gesloopt. Nadat het Spaanse gezag te Herentals was hersteld gaf de magistraat in 1590 de toelating om het Begijnhof herop te richten aan de Burchtstraat. Daar beleefde het Begijnhof een nieuwe, relatieve bloei.
In 1951 werd te Herentals de laatste begijn geprofest.
(Foto: het Convent)

De Slagmolen van Lille
Al in 1465 werd een eerste keer melding gemaakt van een rosolie- of slagmolen in Lille. De installatie werd twee maal verplaatst: in 1678 en 1830. Op 1 januari 1836 werd de inrichting zwaar beschadigd door een brand. Er werd toen een koppel pletstenen gehaald uit West- of Oost-Vlaanderen, met lopers van 2,3 meter diameter. In 1916 werd een armgasmotor en een graanmolen toegevoegd. Sinds de restauratie van 1986 wordt er wekelijks smout geslagen. Op 1 februari 1993 werd de molen (met inbegrip van het molengebouw en alle roerend werk) beschermd als monument en samen met zijn omgeving als dorpsgezicht. De molen slaat "sloorzaad" tot "smout", bakolie voor smoutebollen en nieuwe aardappelen. Hij is in werking elke laatste zondag van mei tot en met september van 13 tot 18 uur en op afspraak.
 
Lekkere smoutebollen......

Uitslag vrijdag 14 oktober

Mispels zijn oude, Europese vruchten die de laatste jaren een beetje in de vergetelheid geraakt zijn. Vroeger was de mispel algemeen bekend en werd hij in heel veel tuinen aangeplant om bovenstaande reden.
Het waren de Romeinen die ze uit klein Azië naar Europa brachten.

Mispels groeien aan kleine, struikachtige bomen. Linnaeus gaf aan de mispel de Latijnse naam Mespilus germanica, omdat hij dacht dat die in Duitsland van nature groeiden. Nu zie je ze nog nauwelijks omdat ze nog maar zelden aangeplant worden. Helaas want in het voorjaar bloeit deze stuik of boompje rijk en is dan beladen met grote witte bloemen die bovendien nog aantrekkelijk geuren. De vruchten zijn in de herfst als ze overrijp zijn bijzonder lekker!

Er kan heerlijke jam of gelei van worden gemaakt. De gelei is een tractatie bij (water)wild en lamsvlees. De gelei wordt gemaakt door de vruchten in een pan onder water te zetten, ze op een laag vuur te stoven, totdat ze gaar zijn. Giet de vruchten uit door een zeef en voeg 500 gram suiker toe per 750 cc. Kook de vloeistof in tot de gewenste dikte en laat deze afkoelen.

(foto: HV)

Herfstwandeling.
Wandelen langs boswegeltjes en dreven die bedekt zijn met veelkleurige balderen. Bladeren ritselen onder je voeten. De lage zon geeft een mooi schaduw- en lichtspel door de bomen. Vogels die fluiten en eekhoorns die met bolle wangen hun voorraad opdoen. Genieten, genieten en nog eens genieten van de pure natuur en zuivere lucht die de bossen ons geven. Kijken naar en het opsnuiven van het rothout. Natuurlijke biotoop, niks gaat verloren.
Zo bijvoorbeeld wandelen in het Prinsenpark te Retie.
Het Prinsenpark (215 ha) bestaat vooral uit bossen met wandelwegen. De weiden aan de rand van het domein zorgen voor enkele mooie vergezichten. De Gertry vijver wordt druk bezocht door heel wat watervogels. Zowel de natuurliefhebber als de gewone wandelaar voelen zich thuis in dit domein. Men kan vrij rondwandelen of gebruik maken van de vijf bewegwijzerde routes. Een uitgestippelde wandeling van 2,5 kilometer is ook geschikt voor rolwagens. Ter plaatse zijn enkele rolwagens gratis te reserveren. 

Na de winter is het altijd leuk om je tuin of terras weer vroeg op kleur te hebben. Crocussen, hyncinten en tulpen, zijn de bloemen die al vroeg hun best doen om je tuin of balkon op te fleuren.
Elk bolgewas heeft zijn eigen bloeitijd. De traditionele voorjaarbodes zijn de sneeuwklokjes en de winterakonieten. Daarna komen de crocussen, narcissen en de vroege tulpen. Vanaf april is het de beurt aan blauwe druifjes, tulpen en de keizerkronen (Fritillaria's).
Bloembollen in potten of bakken.....In het algemeen zullen de bollen in potten niet te lijdenhebben van de winterkoude. Maar zet de bollen toch niet te dicht tegen de potrand want juist daar dringt de vorst binnen. Bij heel strenge vorst kan je de potten inpakken met noppenfolie. Nog een tip: Terracotta-potten kunnen kapot vriezen. De aarde in de pot zet uit door de vorst, wil je dat voorkomen plaatst de bollen dan eerst in een platiek binnenpot.
Mogelijke bollen: sneeuwklokje, crocus, hyacint, blauwe druifjes, narcis, tulp, keizerskroon........

Met vertrek in Gierle centrum richting 'Lilse Bergen'naar knooppunt 79. Vandaar over het Achtzalighedenpad' naar Wechelderzande. Kp 80-53. Via het prachtige Blommerschot Kp 91, Zoerseldreef Kp 92 , Zoerselbos en het Boshuisje Kp93 naar Halle en de Dobbelhoeve aan Kp 26.
Hier volgen we het 'Antitankkanaal'. Dit idyllisch fiets- en wandelpad laveert langsheen dit historisch kanaaltje over een afstand van 12 km tot aan het kanaal Dessel-Turnhout-Schoten. Kp 41. Verder via Kp 40, 98, 38, 85, 71 72 tot aan brug 6 in Beerse. Terug naar Gierle centrum via Beerse industrie en de lilse Bergen. Totaal 69 km volgens teller.
(foto Pedro: KP26 antitankkanaal)

(foto: Pedro)

Het is lange tijd een raadsel gebleven waarom de wijnboeren in Frankrijk zelden vermoeide benen hadden, tot iemand op het lang bewaarde geheim van de kruidenleer stuitte. De Franse wijnboeren hadden de gewoonte om de rode wijnstokbladeren te verzamelen die tijdens de druivenoogst in overvloed aanwezig waren en hier aftreksels van te maken en pasta-achtige kompressen. De aftreksels werden in flessen gegoten en regelmatig in kleine hoeveelheden ingenomen. De pasta van de wijnbladeren werd gebruikt om de vermoeide benen mee in te smeren.Men had een waardevol kruidenmiddel ontdekt.

Inmiddels is vastgesteld wat de actieve bestanddelen van rode wijnstokbladeren zijn. De extracten zijn verder ontwikkeld tot een moderne zuiver plantaardig product. Deze periode markeerde de geboorte van het product Antistax®.
(info: Antistax)

Top 10 van de 'seniorenbloggers' op 9 oktober om 18.00 uur.

1. Ronny's kruidenhoekje		6. Luc de leuke fietser
2. Jules' Fibromyalgie		7. Nicolay's keukenweetjes
3. Jenthes keuken		8. Nicolay's keukenverhalen
4. Annie's Powerpoint		9. Georges zijn computertips
5. Jenny de speelster		10. Patrick op stap

Statistieken zijn momentopnamen die dienen om te vergelijken....
..........morgen kan het anders zijn.
(Om de blogs te bezoeken klik op de foto.)

Maïsveld, alleen de stoppels blijven..........


Kasteel van Vorselaar
(foto's: Pedro)

Herfsttafereel in Hof ter Lande
'de maïskolf'
(foto: Pedro)

Azalea, jouw verlegenheid heeft mij gewonnen
(foto: Pedro)

Leucothoe ‘Zeblid’, familie van de Ericeae. 
De Leucothoe is een fraaie tuinplant die gewaardeerd wordt om zijn prachtige bladverkleuring.
Kent een lage dichte groeiwijze.
Het blad is aanvankelijk bronskleurig, later groen, in de herfst opvallend lichtrood tot bronsrood verkleurend.
(Foto Pedro)

Uitslag van clubavond 7 oktober 2005

1. De Mey R - Adriaenssen R	62.05 %
2. Wolput W - Dyckmans L	58.48 %
3. Janssens K - Thijs H	57.14 %
4. Van Laer J - Wuyts P	52.23 %
5. De Meutter F- Vervoort J	48.66 %
6. Gerits M - Vanderhegghen P	47.32 %
7. Vervoort M - Woestenburg J	44.64 %
7. Peeters J - Van Heertum J	44.64 %
9. Hellemans M - Schrijvers W	42.86 %
10. Taelman D - Leys E	41.96 %

 
BOURVIL was de ACHTDUIZENDSTE pieper.
B. hou je mail in het oog. D'r is wat op komst.
Sponsored by myself.

Met dank aan ALLE piepers voor het bezoek aan mijn weblog.

"Sedum spectabile" in het Nederlands noemt men deze "hemelsleutel"
Sedum spectabile is afkomstig uit Centraal-China, Japan. Het is een drachtplant met de bijzondere leuke eigenschap van enorm veel vlinders aan te trekken. Hemelsleutel is een vlezige vaste plant met blauwgroene, zittende en omgekeerd eironde bladeren die soms lichtjes getand zijn of gewoon gaafrandig, 7,5 cm lang en 5 cm breed. Wit met groene nerven. De bloemen zijn typische stervormig gebundeld in 20 cm grote tuilen van brede, platte hoofden. Sedum spectabile is lichtrozig en telt een paar rassen die vooral donkerder van kleur zijn.
Het is een veel toegepaste borderplant vooral door zijn aantrekkingskracht voor vlinders, bijen en hommels. Bloemen zowel geschikt als verse snijbloem als voor droogboeketten.
Groeit op alle grondsoorten, maar liever toch voldoende kalkrijk. Liefst volle zon maar verdraagt ook lichte schaduw. Heel mooi in de voorste borderrij tussen kruipende tijmsoorten en Acaena.
(Op de foto: Sedum spectabile - 'Autumn Joy')

De
ACHTDUIZENDSTE pieper
mag zich melden in het gastenboek.

Op vraag van opapat, deze aankondiging:

"Gezien bepaalde bloggers aandringen om elkaar te ontmoeten, en gezien de officiële meeting slecht in 2006 zal doorgaan, heeft opapat samen met lana besloten om een kleine ontmoeting te organiseren.
Om de officiële organisatie geen geweld aan te doen zullen wij het zeer eenvoudig opvatten, de bedoeling is "elkaar eens zien". Er is een zaaltje vastgelegd in Burcht daar het centraal ligt voortgaande op de woonplaats van de bloggers die al reageerden op het Forum, daar kan men nog altijd terecht bij "meetings" dan "samenkomst bloggers" om reacties na te laten.
Verdere info zal de volgende dagen op dit blog van opapat en het blog van lana gemeld worden.
Gezien de beperking in capaciteit van de zaal, zal snel inschrijven de boodschap worden!"

(foto: Wikipedia)

O MIST

en de bergtop? en het huis? en de mens?
wil niet meer zuchten
wil het heden niet in slaap sussen
wil niet verjagen, nee
wil de mond niet opensperren
wil niet geloven dat lucht drijft

beschaam het vroegst oprecht verlangen
beschaam de uitgestoken hand
beschaam het stralende gezicht
beschaam de toverende taille
beschaam geheim gehouden ochtendlicht
beschaam stil brandende de deugd

ik met nat lijf op een middelbaar uur
ik met koortshart op middelbare leeftijd
ik zie mist vervliegen in zwak zonlicht
ik doorkruis een woud van beelden
ik open een boek waaruit het zetsel is gevlucht
ik troost een kleine wensdroom

(vertaald uit het Chinees door Maghiel van Crevel)

Zoo van Antwerpen. Leven en dood staan vaak dicht bij mekaar. Dat bleek ook afgelopen vrijdag toen de verzorgers van de nijlpaarden een dood jong uit het buitenzwembad haalden. Nijlpaardenvrouwtje Hermien was bevallen van een jong, een mannetje, maar het liep helaas fout af. Hermien, vader Hein en hun verzorgers zijn heel erg onder de indruk van het gebeuren en Hermien is voorlopig alle eetlust kwijt. Het belangrijkste, ook voor het kweekprogramma, is dat Hermien en Hein gezond zijn, mekaars gezelschap opzoeken en genieten van de extra aandacht van hun verzorgers........ (bron: zoo-nieuws)
.............en laat een nijlpaard nu juist mijn mascotte zijn.....
(zie foto verzameling miniatuurtjes)

De laatste bloei van onze 'Rosa Kent'
De roos die de hagelstorm van eind juli goed heeft doorstaan.

Roodbruin met een mooie staart
Klimt hij de boom in met een vaart!
Dol op nootjes is die guit!
Wel, hoe heet hij?
Vind dat eens uit!


 
(foto: beesies)
voor meer uitleg klik hier.

EEKHOORN
Knaagdier met rode of donkerbruine vacht en pluimstaart. De buik heeft een witte vacht en de ogen zijn groot. De oren hebben pluimpjes. De 4 tenen aan de voorpoten en de 5 tenen aan de achterpoten hebben scherpe nagels.
Bewegelijk dier, dat vooral in bomen leeft en in de vroeg ochtend en namiddag actief is. Legt voedselvoorraden aan in boomholten en in de grond. Houdt geen echte winterslaap. Eikels, noten en kegels van naaldbomen. Ook eten ze als aanvulling daarop (afhankelijk van het jaargetijde) knoppen, bladeren, bessen, paddestoelen, rupsen, vogeleieren en jonge vogels.

Gierle, het bruggetje over de AA
De riviervalleien van de Kleine Nete en de Aa vormen vóór hun samenloop aan de historische watermolen in Grobbendonk een aaneengesloten groengebied.

Watermolen van Retie
Op het gehucht Watermolen bevindt zich op de Witte Nete een schilderachtige, maalvaardige graanwatermolen. Alhoewel de oudste vermelding pas uit 1633 dateert, bestond deze molensite wellicht reeds in de 14de eeuw. Het huidige bakstenen molenhuis dateert uit 1765 en vervangt een houten constructie uit 1658. Bezoekers kunnen de molen elke laatste zondag van de maand aan het werk zien.

Aantal Alzheimerpatiënten stijgt snel

België telt momenteel naar schatting 85.000 Alzheimerpatiënten. Dat aantal zal tegen 2010 oplopen tot zowat 150.000. Elk jaar komen er in België bijna 20.000 nieuwe gevallen bij. De oorzaak van die spectaculaire stijging ligt bij de toenemende vergrijzing. De cijfers komen van de Nationale Alzheimer Liga.
Dementie is geen toestand, maar iets dat steeds in wording is:
een dement persoon is niet zomaar bepaalde — overwegend verstandelijke —
vermogens kwijt, maar is ze voortdurend — zij het zeer langzaam —
aan het verliezen. Deskundigen spreken trouwens meestal niet van “dementen”, maar van “dementerenden”.
Dementie staat erg in de actualiteit. De meest voorkomende vorm ervan werd in het begin van de 20ste eeuw ontdekt door Alois Alzheimer, een Duitse zenuwarts. In wat volgt zal het ook steeds, tenzij nadrukkelijk anders gezegd, over de ziekte van Alzheimer gaan.
Dementie komt tegenwoordig ook vaker voor, al was het maar omdat de mensen langer leven. 6% van de 65-plussers zouden “dementeren”. Boven de 85 jaar ligt dit percentage rond de 30 %.
Maar iedereen komt er mee in aanraking. Als je het niet zelf krijgt, zal ergens een familielid, een vriend, een kennis het krijgen. Iedereen zou bijgevolg een beetje moeten weten wat dement worden is, hoe het aanvoelt, hoe ermee kan omgegaan worden.Want dement worden is iets heel menselijks, iets waar je als gewoon mens op heel menselijke wijze mee kan omgaan.

(bron: V.A.L)