Een kaartje of een groet een wens of een email het kan je zo goed doen
Een geste van"hier ben ik"in gedachte bij jou, even een teken van, ik ben je niet vergeten. De meeste mensen lopen elkaar zomaar voorbij, haastig en geen tijd meer voor gezeur
Het is allemaal ik ,ik en ik ,en zelden nog wij van ik wil erbij, dus jij moet opzij
Even wat aandacht en een lach kan zoveel veranderen met die andere zijn dag
Ik vind tijd geen excuus, en te druk evenmin want echte liefde daar steek je je tijd heel graag in. .
Houden van, is verdrinken in je bruine ogen Houden van, is alles kunnen verdragen. Houden van, is dat lieve gezicht strelen. Houden van, is mijn vuur voor je laten branden.
Houden van, is met je praten, Houden van, is voelen wat jij voelt. Houden van, is aanvoelen wat jij bedoeld.
Houden van, is dansen met je tot een stuk in de nacht. Houden van, is je verrassen op een moment dat je dit niet verwacht. Houden van, is samen ons liefd en leed delen Houden van, is samen door een vuur gaan... .
Wat kan de toekomst voor mij nog betekenen, ik kan het niet verlengen , misschien kan ik dan mijn rust terug krijgen , in een andere wereld, wat het ook moge betekenen .
Als ik aan je lig te denken en ik doe mijn ogen dicht. Krijg ik een warm gevoel vanbinnen dan is het net of je naast me ligt.
Jouw armen om me heen en ben ik niet meer zo alleen . De weerstand is bijna voorbij je kan er niet aan ontkomen in de wereld waar je leeft door iedereen verlaten.
Het is een mooie tijd met jou Wie weet hoelang ik er nog ben Langzaam wordt onze wereld anders, Ik leef mijn leven met je, jij die mij zoveel gaf
De liefde,het kind, Jij gaf mij waar ik nood aan had (liefde)
Jij bent er,en blijft diep in mijn hart Eens in de toekomst, die zo snel aan het afkorten is, zal afscheid nemen nog het meest pijn doen, ik ga wel,maar verlaat je niet, hoop nog een hele tijd ik in je herrinneringen verder te mogen leven. ....
Ja deze nacht weer goed doorgekomen Een waterzonnetje piept door het raam. Hoor reeds een tortelduif roepen, vroeg voor deze tijd van het jaar,
Zal wel van geluk zijn denk ik. Sta langzaam op, en ja hij zit hoog in de nog kale lindeboom. Voor de rest hoor ik niets, zo vroeg in de morgen, voel weer die rot traan in mijn ogen, voel me zo eenzaam.
Dan hoor ik je stil de kamer inkomen, neemt me zachtjes in je armen en kust yep deze dag die kan niet meer stuk...
