Dinsdag, 5 februari 2008.
Mijn diertjes vinden heel dit huis een grote speeltuin. Boven en onder ... Vooral Caress vindt overal plaatsjes waar ik zelfs het bestaan niet van kende .
Ja, wij hebben al enkele keren het huis op stelten gezet omdat we haar kwijt waren, er van overtuigd dat ze weg was na alles, maar dan ook alles doorzocht te hebben: kasten, schuiven, wasmachine, diepvries, enz... Alles hadden we binnenste buiten gekeerd en van de muur getrokken. We lagen op onze buik en maar roepen: "kom Caressje" ...
In opperste ellende zijn we dan maar met een zaklamp buiten gaan zoeken, roepend, de ander met een bordje aan het rinkelen om haar te lokken, al konden we ons niet voorstellen hoe ze daar zou kunnen geraakt zijn ... Om de juffrouw daarna dan gewoon op haar troon te vinden in de keuken, ons bekijkend alsof we enkele vijzen verloren hadden ... Ach, welk mens die ooit een kitten in huis had kent dit ritueel niet??
Intussen ken ik al een geheim plaatsje. Het bed in onze slaapkamer reikt tot op de grond, ze kan er dus niet onder ... dacht ik. Toen ik haar weer eens niet vond hoorde ik heel eventjes haar belletje! Verraden, ze zat dus wel degelijk in de slaapkamer! Na een grondige inspectie zag ik dat de matras enkele centimeters verschoven was en dat ze door de openingen tussen de latten in haar schuilplaats kon klimmen.
Ja, ook dat is een wonder, een kitten heeft echt maar een paar centimeters nodig, je moet het zien om het te geloven en dat gebeurt dan nog zo snel dat je ogen het niet kunnen volgen !!
Vandaag zaten beiden in mijn buro te spelen. Ik betrapte Dré achter mijn PC terwijl Caress de wacht lag te houden op de grond ...
Het zijn zulke schatten!


|