Dréke is mijn Bichon Frisé, Caress is een Blauwe Britse Korthaar,
Maurice is een zwart zwervertje dat zijn gouden mandje vond.
05-06-2007
Broederlijk ...
Dinsdagavond, 5 juni 2007. Het was een mooie, zonnige dag hier in het Hageland.
Ik heb veel van mijn burowerk buiten aan de tuintafel gedaan. Ondertussen kon ik genieten van mijn beestjes en hoe zij aan elkaar gewoon raken. Spelen doet Coco nog niet maar hij wordt toch al socialer naar Dréke toe. Ook met Nest gaat het goed. Deze laatste zou graag het kat en muisspel dat hij met Dréke speelt, ook met Coco spelen, maar dat probeer ik toch te verhinderen want daarvoor is onze Spaanse jongen nog niet klaar. Maar ze lagen gezellig rustig te soezen in de zon en ze aten broederlijk hun bordjes leeg .
Vanavond rond 8u in de tuin
04-06-2007
Een rustige maandag ...
Maandagavond, 4 juni 2007. Vandaag was Coco al vroeg present. Om half zeven hoorde ik hem de trap af gaan en dus wist ik dat ik beter de deur kon gaan open maken. Coco is zindelijk dus dat is geen probleem. Wel is hij gewend op stenen zijn behoefte te doen want zelfs als ik hem op het gras zet weet hij niet hoe snel hij zich daar af moet haasten. Dréke zelf gaat ergens op de houtschilfers achter de struiken, ik vind daar nooit wat van terug. Zwarte kater Nest doet hetzelfde dus ik hoop dat Coco hun voorbeeld vlug zal volgen . Vanochtend had Coco echter diaree (antibiotica, nieuw dieet?) en heel mijn terras van klinkers was bruin gevlekt dus was ik om 7u in de ochtend al stenen aan het schrobben.
Maar deze middag was alles weer normaal. Coco heeft weer veel geslapen en het laatste uur zit hij te genieten van een stevig kauwbeen. Daar moet Dréke dan wel ver van af blijven want anders laat Coco zijn tandjes zien. Dus houdt Dréke het tafereel van op veilige afstand in de gaten.
Dréke kijkt toe ...
Coco geniet ...
Maar verder vlot het stilletjes aan met de verstandhouding. Beiden testen elkaar wat uit. Vandaag probeerde Coco Dréke te domineren maar dat laat Dréke, hoe lief hij ook is, niet toe. Vechten doet hij niet, hij neemt liever de benen ! Soms vraag ik mij af waar hij al zijn wijsheid vandaan haalt. Hij geeft zich onder zonder zijn waardigheid te verliezen.
Nest kwam ook op bezoek en alhoewel hij en Coco elkaar met argusogen bekijken, ze schijnen zich niet te veel zorgen te maken over elkaars aanwezigheid. Dat komt ook nog wel inorde.
We zijn op goede weg!
03-06-2007
Ninne op bezoek ...
Zondagavond, 3 juni 2007. Coco heeft vandaag vooral geslapen, gegeten, gedronken en ... geslapen.
Deze namiddag kwam Ninne, wiens zus vlak in de buurt woont, even langs om Coco te bewonderen. Hij had haar al vlug ingepakt en hij sliep rustig in haar armen.
Het was prachtig weer en terwijl wij zaten te keuvelen bij een tasje koffie met een stuk taart, sliep Coco, lekker ingeduffeld in een mandje. Dréke was altijd vlak in de buurt en kwam geregeld even checken of alles nog ok was met zijn vriend. Nu ja ... vriend is misschien al een groot woord maar het gaat absoluut de goede kant uit!
De eerste nacht ...
Zondagmiddag, 3 juni 2007. De eerste nacht is goed verlopen. Toen Dréke nog klein was kocht ik een zacht mandje met tijgermotief. Hij past er nu nog nauwelijks in maar toch gebruikt hij het nog graag. Ook Daisy, de zwarte poes, sliep er graag in en Nest de zwarte buurkater komt zich geregeld in dit mandje nestelen om wat komen bij te slapen.
Coco deze middag ...
Het was dus echt geen wonder toen bleek dat Coco ook dadelijk verkocht was toen hij het mandje uitbrobeerde. Deze nacht stond het aan het voeteinde van het bed en de lieverd is er geen enkele keer uitgekomen, totdat we rond half negen opstonden.
Hij en Dréke zijn dadelijk de tuin ingelopen om een plasje te maken en Coco maakte ook een mooi hoopje, nadat hij gisteren heel goed gegeten had. Dat zag er allemaal prima uit.
Coco zijn agressiviteit naar Dréke is al geminderd maar geregeld krijgt die laatste nog een snauw. Toch zie ik al vooruitgang ... Dus wie weet?
Coco is thuis!
Zaventem, zaterdag 2 juni 2007 om 13u00. Vol ongeduld sta ik te wachten op de aankomst van Coco. Mijn man blijft er heel rustig onder en Ann van Spaanse Honden In Nood is het wel gewend dat lange wachten. Maar ik ... ik sta daar met een kronkel in de maag, als een kip die een ei moet leggen .
14u15 ... Eindelijk zie ik ze verschijnen. Een kooi met 3 hondjes er in en daarachter een klein wit kopje. Al van ver heb ik het gezien: dat is onze Coco!
Hij is lief ... kijkt steeds weer naar zijn begeleidster op wiens schoot hij tijdens de vlucht mocht zitten. Ze neemt hem op en een beetje later neem ik hem over. Het was een schok hem te zien, zo veel kleiner dan ik gedacht had maar vooral ZO MAGER!! Zijn normale gewicht zou 4-5 kg moeten zijn, maar hij weegt amper 2,5 kg! Wat moet dit 3 weken geleden geweest zijn, toen men hem in het Refugio van Fabiënne in Spanje binnenbracht, meer dood dan levend ...
Op de parking zie ik ook het hondje dat door Cooltje zal worden opgevangen. Het is een lieverdje maar ik merk meteen dat ze mankt. Als ik haar nadien even wil oppakken jankt ze van de pijn. Met dat pootje is er duidelijk wat mis. Ann beslist om er later op de dag eerst mee naar de dierenarts te gaan. We hebben nog steeds geen nieuws en Cooltje is natuurlijk ontgoocheld want ze had zich zo op haar komst verheugd. Morgen weten we meer.
Chiqui heeft een kwetsuur aan haar pootje en moet eerst naar de dierenarts.
Tijdens de terugweg naar huis zit Coco op mijn schoot. Hij ziet er dan wel zielig uit maar zijn oogjes staan helder, zijn neusje is nat en hij is heel alert en heel kalm. Hij doet alsof hij mij al jaren kent.
Bij Utta stappen we uit en zij komt met Dréke naar buiten. Dréke is al dadelijk aan het kwispelstaarten als hij Coco in het oog krijgt en probeert direct vriendschap te sluiten. Coco ziet dat absoluut niet zitten. De hele dag, tot nu op dit moment zit Dréke met heel veel diplomatie en heel subtiel te proberen om toenadering te zoeken. Hoe lief Coco ook is tegen mensen, hoe mager hij ook is, verdorie, die weet van zich af te bijten. In het eerste uur dat ze samen zijn wordt Dréke meermaals door Coco aangevallen en gebeten. Ik hoorde Dréke enkele malen serieus piepen. Ik kom er tussen, wijs Coco terecht maar die blijft zijn tandjes laten zien tegen Dréke ...
En toch, Dréke geeft geen moment op, net zoals ik al meemaakte met de poezen Daisy en Nest geeft hij zelfs na weken niet op, totdat hij uiteindelijk overwint. Ik hoop dat dit ook nu zo zal zijn want Coco is er in de eerste plaats als vriendje voor Dréke. Als het echt niet klikt met hem, wel dan zal het met geen enkele hond klikken en zullen we moeten uitzien naar een baasje zonder andere honden in huis. Maar waar hij ook gaat, ik zal er persoonlijk zorg voor dragen dat hij een prinsenleventje zal leiden!
Laat ons hopen dat het lukt tussen die twee! Coco is op die enkele uren al onafscheidelijk van mij en ook Utta die meeging naar de dierenarts voor zijn controle, heeft hem op amper een uurtje in haar hart gesloten. Zonder overdrijven: dit hondje is hartveroverend! Morgen schrijf ik meer en vertel dan ook van zijn ontmoeting met de buurkater Nest.
Bekijk de aankomst van Coco in Zaventem!
02-06-2007
De grote dag is aangebroken!
Vandaag, zaterdag 2 juni, zal Coco op Zaventem arriveren! Ook Chiqui, het hondje dat door Cooltje zal opgevangen worden, komt mee uit Spanje! Vanavond breng ik verslag uit. Viva
. 
dus was ik om 7u in de ochtend al stenen aan het schrobben.
