Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
als ik soms iets goed wil doen laat me begaan mischien krijg ik die kans nooit meer
Een van de mooiste dagen op weekend
Blankenbergen puur genieten
Wat schoonzussen voor elkaar kunnen betekenen,
Op zoek naar het geluk
Ieder mens zoekt een klein beetje geluk
in het zuiden of zelfs in het verre noorden
maar waarom maken we ons eigenlijk druk
het zit al verstopt in een paar lieve woorden
Ik schreef jouw naam in het zand maar de zee veegde hem weg
Ik schreef jouw naam in mijn hart Daar zal hij altijd blijven staan!
Moemoe pas negentig geworden herstellende van dubbele longontsteking de liefde voor achterkleinkind Felke overheerst het zware ziek zijn
van alles wat
Mijn ontspanningshoekje
31-01-2008
Ooit
Jij hebt mij aangekeken En ik ken jouw blik Ik heb jou zien en horen lachen En jouw lach klinkt in mijn oren Ik sluit mijn ogen en doe mijn best Om jou te zien en te horen
Ik heb jou nooit horen huilen En ook troosten kon ik je niet Maar jij huilt met mij Wanneer ik overloop van verdriet
Maar er komt ooit een dag dat jij mij in mijn ogen kijkt En dat je tevreden naar mij lacht Dan zal mijn hart zich vullen met geluk en vreugde Want daar heb ik zo lang op gewacht
Je zal dan naar me toe rennen En je armen om me heen slaan Samen huilen we van geluk En dan laat ik je nooit meer gaan
Dan kan ik je geven wat ik altijd al wilde En zal je zeggen wat ik altijd al wist "schat, ik hou van jou en ik heb je zo gemist!"
Men zegt wel eens dat door de jaren heen alle verdriet langzaam slijt Maar niets is echter minder waar Helemaal raak je het nooit kwijt Er zijn van die momenten dan komt alle pijn weer boven ben je eventjes terug bij af kun je niet meer in geluk geloven Maar achter de wolken schijnt altijd de zon Zo het gezegde luid Daar houd ik mij dan maar aan vast en krabbel langzaam mijn dalletje uit.
Het hele jaar sta ik in het bos. Niet in een pot, gewoon lekker los. De hele familie gezellig om me heen. En allemaal, net als ik, op een been. Maar dan komt december, fijn voor de mensen. Maar wij bomen kunnen ons wel iets anders wensen.
Mannen met bijlen om ons te kappen. Staan doodkalm de hele familie om te hakken. Daarna liggen we op een hoop in de wagen. Ik lig boven op, dus ik mag niet klagen. Bij de handelaar liggen we op de grond. Een nare ervaring als je eerst alleen stond.
Dan het gezeur van de klanten over ons figuur. We zijn te vol, te kaal en dan nog eens te duur. Er gebeurt heel wat voor men de koop sluit. Ze pakken je bij je nek en schelden je uit. Je verlangt naar de plek, waar ze je haalden. Want per klant verlies ik tientallen naalden.
Maar het ergste komt als je bent verkocht. Wat men dan uithaalt is zeer ver gezocht. Je wordt in de hoek van de kamer geplant. Met een piek op je kop en een bal in je hand. Pas tegen de avond is men met mij klaar. Ik zit onder de kaarsjes en engelen haar. En dan, terwijl ik geeuw. Komt ma met de spuit-sneeuw.
Zo sta ik dan een aantal weken voor gek. En dan halen ze mij opnieuw van mijn plek. Alles gaat eraf, ik word afgetuigd. Dan pakken ze mij beet, ik ben wat verwonderd. Want ik wordt zomaar uit het raam gedonderd. Zeker vijftien jongens rennen op mij af. En slepen mij naar huis in een snelle draf. Eindelijk zijn we er na een half uurtje. En dan gooien ze me weer in een schuurtje. Daar ben ik niet de enige boom. Ik ben bij familie en denk dat ik droom. Op een avond gaan we weer op een hoop. Ik lig op mijn buurman, dennenboom joop. En dat is het laatste wat ik weet. Want daarna werd het verschrikkelijk heet.
Zo plots was je daar weer, Ik had zo naar je verlangd, dacht dagen aan jou...aan ons ! En daar stond je opeens, en ja ik voelde mezelf weer... voelde dat ik een hart had voelde dat ik nog steeds van je hou. Zolang geleden kwam je bij me binnen, ik wist niet goed hoe of wat ik erme moest beginnen En nu,na zes jaar,zeg je nog steeds jij bent uniek voor mij En ik ...ik zie je dood graag.
Ik voel me zo verdrietig, Zo graag wil ik wat voor je doen, maar niemand kan je helpen, enkel je steunen en er voor je zijn De mensen razen aan het leven voorbij niemand beseft hoe vergankelijk geluk is De eendag ben je een reus de ander benje bitter klein Die dag dat je zo klein bent,is zo moeilijk. Er is zoveel in deze wereld,maar gezondheid moet er zijn Als alles tegen zit en je verdriet oneindig lijkt te zijn Dan kan je toch nog alles Pas als je gezondheid parten speelt is het leven een aaneen geregen ketting waar je geen schakels voor vindt. We kunnen enkel hopen en wensen Je bent zo stil,,zo stil tussen heel de familie ik zie je denken,het doet me pijn, je ogen kijken in de verte,daar waar je niet durft denken. Het leven kruipt voorbij, al vliegt het met momenten Je bent zo bang.... Kon ik enkel die schrik nog maar van je afnemen. Maar broertje van me...ik kan er alleen maar voor je zijn !:wink:
Kil in mijn hart,ik mis je enorm Al weet ik dat het niet verder kon Wij twee dromen van alles wat mooi was leven op wolken,alles roze steeds een lach. Nu is alles stil,alles is kil ... En inplaats van je stem ,zie ik je enkel in mijn dromen Daar ben je weer ...Je lacht... je zecht me dat alles weer beter wordt Maar ik mis je,en je stem dringt iet door want ik weet dat nooit alles goed zal zijn Mischien .. heel mischien had ik je beter niet gekend. Maar je bent er,heel diep in mijn hart ik hou van jou al voor ik je zag Jou stem herken ik uit duizende Jou woorden ... jou belangstelling...jou aandacht dit alles heeft me verlijd, zo dacht ik Maar ook al ben je zo ver weg ,ik mis je Heel vaak ben ik boos op mezelf en weet ik zeker,,nu niet meer Maar ik weet heel zeker Morgen als ik je weerzie,is alles weer net als toen en ik zal je altijd missen
ik wou dat ik een engel was, een engel alleen voor jou. Dan zou ik altijd op je schouder zitten, en je laten voelen hoeveel ik van je hou. Je zou geen pijn meer kennen, en ook geen verdriet. Ik zal je engel zijn, alleen de vleugels heb ik niet.
Te veel en te vaak. Geluk, is als de zon, Je mag er nooit met grote, Open ogen naar blijven kijken. Ook al geeft ze alle warmte, Lijken de stralen alleen voor jou, Wil je geen enkel moment nog missen, Alsof je anders bevriezen zou. Maar teveel en te vaak, Maken je ogen ooit blind, En nooit zie je iets, Van het vroegere geluk terug. Je kan het je enkel nog herinneren, Tot ook die beelden vervagen, Dan blijft er verder niets, Dan enkel kille, grauwe dagen, Met hopen en zoeken, Naar wat je niet ziet En nergens nog vind.
Op de driesprong van mijn leven ging ik in het midden staan, keek naar het verleden waar ik heel wat heb doorstaan Veel verdriet maar ook gevoelens waar ik nu nog van geniet
Het heden is een korte weg te kort om te omschrijven, te kort om lang te kunnen blijven dus wend mijn blik
toekomstgericht met in mijn hart vertrouwen en een lach op mijn gezicht
Jij bent de maan die waakt over de nacht. Ik ben de zon die eenzaam op je wacht. We kunnen elkaar niet bereiken. Liggen niet op dezelfde baan. Als jij opkomt. Zal ik ondergaan.
Lieve mensen, Het nieuwe jaar is weeral een weekje oud, Met zoveel wensen zal het hopelijk wel een goed jaar zijn. Ik wens jullie het aller liefste ,aller beste en daarbij een goede gezondheid. Een nieuw begin ook voor mijn blogje een dezer dagen neem ik en nieuwe start Veel liefs Maggy
Waarom ik de laatste tijd zoveel aan mijn vader terug denk , ik weet het niet Bij de minste gelegenheid grijp ik de kans om over hem te praten. Ik was nog zo jong toen hij stierf. Misschien is het gevoel iets gemist te hebben, dingen die ik nu wil bijeenschrapen, kleine herineringen,die langzaam groot worden. Toen hij gestorven was, mijn vader. vond ik moeder de volgende morgen wenend met haar hoofd op de roede van de kachel. Die kachel die altijd een bron van warmte kreeg in ons huis,kreeg een speciale waarde. Daar rond speelde zich talrijke huiselijke taferelen af die ik nooit meer vergeet. Ik geloof dat ik vroeger niet het gevoel heb gehad dat ik vader miste. Toch niet zoals ik dat nu voel. Moeder heeft dit altijd fantastich opgevangen. zij was een moedige en sterke vrouw. Nu meer dan ooit leiden mijn wandelingen naar het kerkhof,waar ik probeer te praten, troost te zoeken,en waar ik probeer ergens zijn aanwezichheid te voelen. Ik mis hem...meer dan ooit! Vadertje waarom ben je zo vroeg uit mijn leven verdwenen We hadden je nog zo nodig. Ik wilde nog zoveel met je doen. Samen met Jou ! Inplaats daarvan gaf je me wel mooie herinneringen, en die houd ik vast zolang ik leef.
Ik dacht bij mezelf op een dwaas moment. Stel nu dat God toch niet bestaat, dat Hij dus niet hoort wat ik tot hem zeg. Zelfs niet als ik het duizend keer uitleg.
En zie je wel !! Er kwam ook nu geen hemelse stem die mij op de goede weg weer riep.
Maar terwijl ik dit alles overdacht riep iemand beneden aan de trap Kom je eten ? En breng je vuile was mee naar beneden.
Het was mijn Mam. Of was het God ? Die me heel simpel liet weten Is je Mams dan geen Goddelijk wonder ?
Mag ik eens met je praten? Ik denk terug aan die tijd dat je tegen me zei 'Ik vind je lief ' Nog steeds vraag ik me af ,waarom je dit zei? Het kwam voor mij totaal onverwacht het was alsof ik iets kreeg,iets wat ik eigelijk niet verdient had. IETS HEEL KOSTBAARS Ik weet dat zulke dingen kwetsbaar en heel breekbaar zijn, en veel verzorging ,aandacht en liefde nodig hebben. Ik was bang dat ik dit niet zou kunnen dat ik soms tekort zou schieten. Jou aandacht was zo hartverwarmend. We leerde zoveel van het leven samen Nu na vele vele jaren,ben jij nog steeds dat kosbare,wat ik niet verwaarlozen mag. Al schiet ik soms te kort Jij bent er altijd weer en zecht me nog elke keer 'Ik vind je lief '
Tussen de droom van morgen en de spijt van gisteren ligt de kans van morgen
We zijn allemaal engelen met slechts één vleugel door elkaar te omhelzen kunnen we echt vliegen
Zoeken in blog
Lentebries, omarm dit lijf
Streel mijn haren
Speel woorden
op mijn lippen
verdrink mij
in de kleurengloed
van
nieuwe warmte
geluid der stilte
verdringt verleden
met een zucht
rilt mijn huid
trilt mijn hart
langzaam
ontwaak ik
uit de winterkilte
door lokkende ballet
op dauwtapijt
verleidelijk vleugelspel
klanken klinken
ademloos
luister ik
naar
LENTE
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
De zon verwarmt 
