Dit is de laatste roos,diep in oktober
als laatbloeier weerstond ze alle wind en weer.
Haar lieflijke verwanten verloren alle tover.
Klaar zijn ze om weg te snijden.Wat 'n ommekeer....
Bloemen of rozenknoppen : je vind ze nergens meer.
Niemand kijkt naar ze om. Is 't avontuur dan over???
'Ik wil je niet zo zien,gans weggekwijnd,
je bloem zo uitgedroogd daar op de stengel.
Nu iedereen rondom verdween of...net verdwijnt,
Ga mee met mij,ik....je gezelschapengel.
Je blaadjes worden best meteen verstrooid
over de weide,op een bed,uiteindelijk in rust.
Het album van het leven wordt liefst toegeplooid.
Voorbij heerlijke geuren ! En al fel vuur uitgeblust !!
Als van vriendschap alle sprankels zijn vervlogen
wordt zulke rozenafgang ook mijn lot;
de vlinders zijn weg en de gensters doven zienderogen,
gedaan elk onverwacht gelegenheidsgenot
En als vervlogen jeugd nu met eigen rimpels spot,
rest ons dan enkel nog het klagend zieletongen ?


|