|
Zand en Steenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn
liepen.
Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend
sloeg de ander in het gezicht.
Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder iets tezeggen
schreef hij in het zand:
'VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.'
Zij liepen verder totdat zij een oase vonden,waar zij besloten
een bad te nemen.
Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te
verdrinken, maar de vriend redde hem.
Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen:
'VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.'
De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hij hem:
Nadat ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je
op een steen, waarom?'
De andere vriend antwoordde:
'Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar
de wind van vergeving het kan uitwissen.
Maar als iemand iets goeds doet voor ons, moeten we het in steen
graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.'
LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE
ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN.
Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te
vinden.
Een uur om hen te waarderen.
Een dag om van hen te houden.
Maar daarna een heel leven om hen te vergeten.
Dit is een teks die ik ooit van een vriend kreeg
Het is een kort bericht om te laten weten dat je een echte vriendschap
nooit zal vergeten.
Neem de tijd om te leven!
|
