Als LM de koffie zet ruikt die veel lekkerder dan wanneer ik het doe. Vooral 's morgens.
Wanneer ik zelf koffie maak ruik ik die eigenlijk niet. Zelfs 's morgens niet.

Met koken gaat het ook zo. Als iemand anders eten maakt ruikt het voor mij al interessant.
En als LM staat te knutselen met ovenschoteltjes, dan ruikt het feestelijk, zoals vroeger,
toen oma thuis kwamen koken voor een communiefeest. LM is al eens royaal met boter, vandaar.

Restaurantgeuren, nog zo iets.

Op een keer stonden LM en ik in het Statiekwartier bij een Spaans restaurant
te overdenken welke kant we zouden opgaan.
Op de hoek van de Breydelstraat en de Statiestraat stonden we.
En daar geurde het zalig, het rook er naar vakantie …

We stapten binnen, helemaal bereid om ons over te leveren aan Spaanse tafelgeneugten.
Het etablissement bleek een trendy, steriel gedoe, tamelijk koel van inrichting en
danig teleurstellend qua 'sfeer & gezelligheid'.
Binnen was niks te merken van de gemoedelijkheid die de aroma's buiten beloofd hadden.
Waar kwamen die dan vandaan ? Welke geuren waren bij de zijgevel zo sterk en uitnodigend geweest ?

Wel, LM & ik hadden als twee beginnelingen
staan overleggen onder de uitlaat van de dampkap van de keuken.
Natúúrlijk ruikt op die plek alles steviger en lekkerder dan in de zaal. Wahaddegedacht!

m - HiH-10/2016, bijgewerkt -