een krabbertje

Een tuin hebben we niet. Bewust niet. Wie op verplaatsing werkt
met contracten van 6 maanden (later 4 maanden) komt terug thuis in een wildernis.
Of in een woestenij, als het een droge zomer geweest is. Een tuin is niet echt iets voor zeelieden.
Tenzij het zoiets is, maar zelfs dan  ...

            
                     
In ons stuk van de straat is wel ruim groenvoorziening,
veel kleur en voor ons is er geen werk aan. Dat is het helemaal hé!
Het ziet er natuurlijk wel getrimd uit. Parkachtig. Helemaal niks wilds.
Maar dat is oké, we krijgen het zicht op heel die parkweelde cadeau,
gratis en voor niks, een ontwerp met veel kleur in al dat gebladerte.
Dus gaan we niet moeilijk doen over stijl of genre.

Planten hebben we evenmin. Dat is ook gekomen door de job.
Wanneer er al eens een noodvervanging moet gebeuren en
men moet binnen de 24hrs vertrokken zijn én het appartement afgesloten hebben,
dan blijft er geen tijd over om planten naar een tijdelijk onderdak te brengen.
Vandaar : geen planten.
Vermits we buiten omgeven zijn door groen missen we binnen geen planten. 

Wat we wel hebben zijn keien. 'k Bracht van zowat elke los- en laadterminal een steen mee.
Die krijgen dan met stift een datum en plaatsnaam.
Daarna gaan hij bij in een schotel of schoteltje. Voor als we een presse-papier nodig hebben.
In de zomer hebben we er veel nodig want dan staan ramen en deuren hier open.
Dreigt er iets weg te waaien? Leg er een steen op.

Die stenen liggen samen in schotels, grote en kleine bij elkaar.
'k Probeerde er al eens een patroon in te krijgen, in een van de twee schotels.
Maar dan had LM een presse-papier nodig, merkte niks van de schikking en nam wat hij nodig had.
Veel zaaks zal mijn schikking dus niet geweest zijn.

Nu is het al wat duidelijker, nu gebruik ik buiten de keien ook kiezel en zand.
Mos mag ook. Maar dat gebruik ik liever niet. Schelpjes mogen zogezegd niet. Die gebruik ik dan weer wel.
Ze noemen het zentuintjes, maar in mijn geval zal de benaming zandtuintje al goed zijn.

De foto's op 't Net  tonen desktoptuintjes meestal in rechthoekige recipiënten.
Hier thuis staan ze in ronde dingen. Soms groot, soms heel klein, maar altijd rond.
Er zijn al genoeg hoekige dingen in de woonkamer. 
En als het kan met een theelichtje of drie erin, maar dat hoeft niet echt.
De rijfjes heb ik niet. Ik gebruik keukengerei. Dat gaat ook.

            
            
Zo wat zitten krabben in zand vind ik plezant. Dat deed ik als kind al.
't Is misschien niet de meest spectaculaire manier van tuinieren, maar het houdt me rustig.
En ik vind die dingen al eens mooi. Nu ja, mooi, soms kan het er mee door. Dat is al iets.
Mijn dingen zijn ondertussen al iets strakker dan wat op het fotootje staat hoor. Dat is zo te zien nog niet af.
't Was maar om het gereedschap te laten zien. Een krabbertje. 

m - EZW-06/2012, HiH-10/2015 en zelf ook een krabbertje - http://www.smithsonianmag.com/lifelists/the-tranquil-zen-garden-of-kyoto-11696765/ ,
http://puppylovefrsq.info/mini-zen-garden-kit/ , Afbeeldingen van miniature desktop zen garden ,