"De Tokèh Vertelt"
is een webpagina voor het voortzetten en het delen van verhalen, gemaakt voor en door Indische mensen.

“Omdat ik op leeftijd ben, ben ik aardiger voor mezelf, en minder kritisch op mezelf geworden.
Ik ben mijn eigen vriend geworden.

Ik heb te veel dierbare vrienden deze wereld zien verlaten, te vroeg; voordat zij konden begrijpen
hoe groot de vrijheid is met het ouder worden. Wiens zaak is het, als ik ervoor kies om te lezen,
of om op te computeren, tot 02:00 uur in de morgen, of slapen tot 's 12.00 uur 's-middags?

Ik zal dansen met mezelf op die prachtige muziek van de 50, 60 & 70 's,
en als ik op hetzelfde moment, zou willen huilen om een verloren liefde, dan zal ik dat doen.
Ik zal op het strand lopen, in een badpak dat strak is gespannen over een uitpuilend lichaam,
en ik duik met overgave in de golven, als ik daarvoor kies, ondanks de medelijdende blikken van de jetset.
Ook zij zullen er ooit oud uit gaan zien. 

Ik weet dat ik soms vergeetachtig ben. Maar nogmaals, een deel van het leven ben ik ook vergeten.
En misschien herinner ik me uiteindelijk de belangrijkste dingen.
Zeker, door de jaren heen, is mijn hart wel eens gebroken. Hoe kan je hart niet breken,
als je een geliefde verliest, of wanneer een kind lijdt,
of zelfs als iemand 's geliefde huisdier wordt aangereden door een auto?
Maar, gebroken harten geven ons kracht, begrip en mededogen.
Een hart dat nooit is gebroken, is ongerept en steriel, en zal nooit de vreugde kennen van het onvolmaakte. 

Ik ben gezegend lang genoeg geleefd te hebben om mijn haar grijs te zien worden,
en mijn jeugdige lachen is voor altijd geëtst in de diepe groeven op mijn gezicht.
Zo velen hebben nooit gelachen, en zo velen zijn gestorven voordat hun haar zilver kon worden.

Als je ouder wordt, is het makkelijker om positief te zijn.
Het kan je steeds minder schelen wat andere mensen van je denken.
Ik twijfel niet meer aan mezelf. Ik heb zelfs het recht verdiend om het fout te hebben.
Dus, om je vraag te beantwoorden, ik vind het fijn oud te zijn. Het heeft mij bevrijd.
Ik hou van de persoon die ik ben geworden. Ik zal niet eeuwig voortleven, maar in de mij resterende tijd,
zal ik geen tijd verspillen met klagen wat had kunnen zijn, of mij zorgen te maken over wat er nog zal komen.

En ik zal iedere dag een dessert eten als ik daar lust toe heb.”

via P² - HiH-12/2016, herwerkt – Radio Tokèh, ooit in Spijkenisse, Rotterdam
https://www.facebook.com/806629732764192/posts/-omdat-ik-op-leeftijd/823146471112518/ , een tokèh = https://nl.wikipedia.org/wiki/Tokeh