het boodschappenlijstje van iemand anders ~ 2015 

Vanmorgen heb ik mijn prikbord nog eens opgeruimd. Het was weer lang geleden.
En deze keer zeer grondig opgeruimd, er kwam nog een boodschappenlijstje ergens van onder.
Een boodschappenlijstje van iemand anders.

Eind 2012, begin 2013 hielden we ons op de toenmalige mailgroep bezig met
vertelsels verzinnen bij achtergelaten boodschappenlijstjes, de achtergelaten papiertjes die men
in de winkelwagens en in de lage karretjes vindt. 
Dat was een plezierige bezigheid, een dag uit het leven van een onbekende verzinnen op basis van diens aankopen.
En als oefening vond ik het tamelijk sterk en het bracht veel plezier in die  (toen bruisende) groep. 

Dat ene briefje nu, dat allerlaatste briefje, mocht nog niet zomaar de papierdoos in.
Ik wou het nog efkes bijhouden, zo na drie jaar. Ik legde het opzij, op de rechterkant van LM zijn schrijftafel.

Vanmiddag zou LM boodschappen doen en hij kwam vragen : 

- Die abrikoos, is dat vers of gedroogd of in blik?
- Abrikoos? Heb ik abrikoos bij de boodschappen gezet?
- Ja, champignons, room 2x, kroketten, abrik met een punt achter …
- Kroketten? Hoe komt ge erbij, we hebben geen fritketel meer!
- Eh … 

Hij toonde me het lijstje.
Het lijstje dat hier op het hoekje van zijn werktafel gelegen had.
Een lijstje dat geeneens in mijn handschrift was. 

- Die Griekse yoghurt en die pistache nootjes dan ook niet? vroeg hij teleurgesteld.
- Ja, doe maar, zei ik want mijn hart smolt, behalve voor die kroketten dan.

Hier in huis neemt LM de boodschappen voor zijn rekening. Dat doet hij zeer gewetensvol.
Deze keer was hij naast de kwestie bezig, maar toch zeer gewetenvol. 
Mijn Dierbare is zó'n plichtsgetrouwe huisgenoot dat hij zelfs een lijstje dat ergens ligt waar het niet hoort te liggen
-onze boodschappenlijstjes liggen vooraan in de woonkamer op het buffetje-
au sérieux neemt en er werk van maakt. Een lijstje dat drie jaar oud is en dat niet eens mijn handschrift is … 

'k Was helemaal vertederd. Wat een gouden momentje.

En alzo kwam drie jaar na datum het leven van een onbekende
weer een beetje ons leven binnen. Via abrikoos en pistachenootjes.

m – HiH-01/2016, herwerkt