Een zus van LM had een elektrische fiets. Al sinds 2002 of nog vroeger. 
’k Mocht die toen eens proberen op een binnenpleintje en ik was in de wolken.
Toen ik de elektrische ondersteuning aanzette ging het plots als vanzelf. Heel plezant,
ik voelde me precies terug 12 jaar, toen fietsen een feest werd. 
Was er in het leven van elke dag ook maar zo'n schakelaar voor efkes 'ondersteuning' .

Buiten het gesjoemel met de sportfietsen (de mechanische doping, of hoe heet het?)
waren ook de postfietsen heel even in het nieuws.
De batterijen van de postfietsen waren te zwak.
Nog voor het einde van de postronde lieten ze het afweten.

BRUSSEL, 04/01/14 - "De batterij van de elektrische postfietsen loopt te snel leeg.
Vaak zijn ze al leeg voor het einde van de postronde. De postbode moet dan zelf trappen. 
Dat is zwaar, want elektrische fietsen wegen makkelijk dertig kilogram
en met de brieven en pakjes komt er nog eens tien kilogram bij.
Dat maakt het werk te zwaar, zeggen de vakbonden."

foto van 't Net 

Jammer. Het krantenartikel is ondertussen van het Net verdwenen.
Ivm die batterijen werd geschreven : er werd gekozen voor goedkoop.
Of dat waar is weet ik niet,
maar waarom verbaast het me niet dat dit me niet zou verwonderen …

In de reacties onder het krantenartikel stonden twee commentaren die ik hier toch efkes wil neerpoten:

Op 04 januari 2014 om 22u34, zei (PG) :
"Ofwel zijn die postbodes te dom om met een elektrische fiets te rijden
en weten ze niet hoe ze de ondersteuning moeten bedienen,
want die kan je instellen naar gelang hoeveel ondersteuning je nodig hebt.
Ofwel zijn de fietsen op zich gewoon brol! " Scherpzinnige analyse van die PG, niet ?

Op 05 januari 2014 om 02u20, antwoordde (RB):
"Ik kan u verzekeren PG dat je 40 kilo wel zult voelen aan uw benen als de batterij leeg is.
En die postbodes weten heus wel hoe ze die ondersteuning moeten bedienen.
Daar wordt ook een opleiding voor gegeven.   
Het is niet omdat je zelf een elektrische fiets hebt
dat je daarom ook weet hoe je zo'n enorm gewicht kunt verplaatsen zonder ongevallen.
Ik durf zelfs zeggen dat u meteen tegen de vlakte zult liggen als u zelfs de fiets maar probeert recht te houden."
Heb het zelf ondervonden toen ik hulp-postbode was deze zomer." Een geloofwaardige repliek.

(…)

Zelf zou ik niet meer met een zware lading op de fiets durven.
Ik vraag me ook af hoe mensen met een kostbare lading als twee kinderen op de fiets,
zich nog in het verkeer wagen. Eigenlijk durf ik zelfs zonder lading de baan niet meer op.
Op de hometrainer ben ik wél een held, dan fiets ik van hier tot Lier. Alleen al omdat het rijmt.

m – EZW-02/2014, bijgewerkt -