klavierwerk

Ik hou nogal aan de Belgische klavierschikking. Mijn vingers kunnen niet anders en mijn hoofd weet niet beter.

Door omstandigheden moest ik aan boord het typewerk van LM op telkens andere computers typen,
op de PC die beschikbaar was in de cabine en qwerty is voor mij een ramp.
Niet alleen de schikking van de lettertekens maar ook de schikking van de leestekens. 
En het waren per schip telkens andere qwerty-schikkingen, ook dat nog.

De eerste keer dacht ik dat ik de oplossing gevonden had,
ik typte zijn paperassen op mijn laptop ipv op de PC van de cabine
en bracht de diskette naar boven, naar de chef mécanicien (de hoofdwerktuigkundige, HWTK)
Toen ging alles nog op diskette. Later op USB-stick en nu is er natuurlijk intranet.

Wat bleek, ik had een recentere versie van Excel en hetgeen ik kwam afgeven
was niet compatibel met de versie die de chef mécanicien had.
Hij kon er niks mee beginnen. Het bestand converteren lukte me ook niet, het resultaat was totaal onbruikbaar. 
Die nacht heb ik kunnen doorwerken op dat verdomd qwertyklavier van de scheepscomputer,
want ’s anderendaags moest de chef alles kunnen verzenden naar de rederij.

Vanaf toen hebben mijn vingers leren stuntelen op de qwertyklavieren van de computer die in de cabine stond.
Maar mijn hoofd wilde nog altijd niet mee. En ik was niet de enige.

Op een avond zat ik weer eens te foeteren op een qwerty-schikking en om mijn ellende samen te vatten zei ik:
- Kermille, op een qwerty is zelfs het woord azerty typen een corvee !
- Ahja, op een qwerty kunt ge dat niet typen hé, antwoordde LM languit en quasi meevoelend.

Toen moest ik heel hard nadenken of hij dat nu meende of niet. ‘k Heb het zo gelaten. 
Misschien was hij gewoon moe.

m – HiH-01/2016, herwerkt -