te gast bij Wim Helsen, Tinneke Beeckman met een fragment uit 1984 van George Orwell

       
          Hij zou graag verder hebben willen vertellen over zijn moeder. Afgaande op wat hij zich van haar kon herinneren, 
        veronderstelde hij niet dat zij een bijzondere vrouw was geweest en nog minder een intelligente vrouw; 
        en toch had ze een soort edelheid bezeten, een soort van zuiverheid, eenvoudig omdat 
        de normen waaraan zij gehoorzaamde persoonlijke standaarden waren. 
        Haar gevoelens waren van haarzelf en konden niet van buiten af veranderd worden. 
        Het zou niet in haar hoofd zijn opgekomen dat een handeling, die geen doel dient, daardoor betekenisloos wordt. 
        Wanneer je iemand liefhad, dan had je hem lief en wanneer je niets anders te geven had, dan gaf je hem liefde. 
        Toen het laatste stukje chocolade verdwenen was, had zijn moeder het kind in haar armen geklemd. 
        Het gaf niets, het bracht geen enkele verandering teweeg, het bracht niet meer chocolade op, 
        het wendde de dood van het kind niet af noch die van haarzelf; maar het scheen haar natuurlijk om dat te doen.

  

De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
Beeckman in gesprek met Helsen,
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a47/
11min12
 

Over Tinneke Beeckman : https://nl.wikipedia.org/wiki/Tinneke_Beeckman
Over Georges Orwell : https://nl.wikipedia.org/wiki/George_Orwell 
Over het boek 1984 : https://nl.wikipedia.org/wiki/1984_(boek)