'k Heb nog maar twee keer écht de maan zien opkomen op zee.
Meestal zijn we met iets bezig of worden we verondersteld aan tafel te verschijnen. 
Die Moonrise was twee keer spectaculair.

De tweede keer zag er ongeveer uit zoals op de onderste foto (van het Net geplukt)
maar de maan was die keer niet zilverig, wel stevig donkergeel. Ongeveer deze kleur :

foto = wiki  

Het was een reusachtige maan, groter dan de twee patrijspoorten samen en die zijn elk 50cm op 80cm.

van 't Net  
      
LM en ik zijn De Maan boven gaan bekijken, op de wing. In haar volle glorie.
Ze was zo groot dat ik dacht dat ze het schip zou verzwelgen.
En het was zo licht dat we langs buiten naar boven konden gaan.

'k Vroeg me af of de stuurman van wacht wel de navigatielichten van andere schepen kon zien,
want zo helder was de donkerte. Het was ter hoogte van Borneo. Daar moesten we gaan laden.
'k Kan me niet herinneren of er al land in zicht was, maar we konden het al wel ruiken. 
Het rook niet zoals land op onze breedtegraden.
Dat ruikt als pas afgereden gras. Of als vers omgeploegde grond. Of als mos. 
Dit land geurde als specerijen.
Het was niet de Mediterrane lucht die kruiderijen draagt. 
Het was niet het droge vleugje dat we ruiken wanneer thuis een keukenkast opengaat. 
We voeren door een immense koepel van levende exotische geuren,
die versterkt werden door de tropische vochtige warmte. We proéfden die lucht.

Dat enorme maanlicht, die adembenemende warmte,
de bedwelmende aroma's en het stil geruis van het boegwater daar beneden ...
Dan denkt men van alles te denken maar toen dacht ik eigenlijk niks. Het was te overweldigend.

m - EZW-12/2011, HiH-02/2015, bijgewerkt -
van 't Net : Wanneer de Maan in het perigeum staat, staat deze dichter bij en heeft een grotere schijnbare diameter (Grieks: peri: (dicht)bij, Gaia: Aarde).
Wanneer een perigeum van de Maan (bijna) samenvalt met Volle Maan wordt dit wel een supermaan genoemd. (Wiki, denk ik)