- Sinds de hond overleden is kan ik nergens nog mijn gedachten bijhouden, 
   ik laat alles uit mijn handen vallen ...
- Ge moet een hobby zoeken, zeiden ze, iets om te focussen,
  zorg dat ge iets om handen hebt, zeiden ze, koekjes bakken bijvoorbeeld.
  Ge hebt toch een keuken robot?
- Eh, ja, maar …
- Awel dan! riepen ze triomfantelijk.

En daarmee was het probleem dan opgelost want ze hadden een 'goed' gesprek gehad.

Toen ze weg waren begon ze onmiddellijk met die verdomde keukenrobot
om er van af te zijn, om bij het volgend bezoek van die doe-goeders
niet te moeten horen dat ze geen moeite deed.

En toen gebeurde dit :

foto van 't Net   

Nú had ze iets om handen ja …

RSL : Ocharme!... Ik heb het gevoel dat ik daar sta, want ik heb zulke toestanden meermaals voorgehad.

Zo hadden we vele jaren geleden eens bezoek van vrienden uit Frankrijk,
die zagen we maar ééns per jaar en dat was corvée, want het was dineren
en dan nog Frans spreken en vertalen voor degenen die het niet goed verstonden.

Ik ging gebraden kip maken met appelmoes en puree patatjes,
ik had het er goed afgebracht tot op het moment dat ik het ging opdienen,
want toen struikelde ik over de drempel van de keuken naar de living
en de pyrex schotel met de puree in duizend stukjes en de puree onbruikbaar...
Ik maak  de laatste tijd, nu ik slecht uit de voeten kan door mijn artritis
weer regelmatig van die toestanden mee.

Onlangs liet ik een vol glazen flesje eosine uit de apotheekkast vallen,
ik stond midden in een plas rode vloeistof en kon geen kanten uit,
bovendien waren de tegels, de WC, de lavabo en alles daarrond
vol grote rode spatten, die kun je afwassen maar de voegen blijven rood   

Een pot platte kaas en een pot mayonaise zijn ook al tegen de vloer gegaan,
en dat opkuisen is niet leuk hoor!!! RSL

Pyrex. Vreselijk hé, een Pyrex die uiteen spat.
En dan nog een volle, waar eten in zit. ‘k Moet er niet aan denken.
En dan nog terwijl hongerig volk aan tafel zit te wachten ook!
Verschrikkelijk. Mijn hart krimpt als ik er aan denk.
Hoe is dat afgelopen? Heeft het bezoek helpen opkuisen?

Eosine, ook zo iets.
Om de voegen weer schoon te krijgen, hebt ge al geprobeerd met bleekwater?
Niet met de grove borstel natuurlijk, maar met een wattenstaafje.
Laat het misschien door iemand doen met vaste hand.
want met bleekwater kunnen ook accidenten gebeuren.

Ergens in de jaren ’70 verwachtte een vriendin het bezoek van de ouders van haar lief.
Het kot hadden we de dag tevoren grondig schoongemaakt
en ik had haar aangeraden om de volgende ochtend
nog flink wat bleekwater in die oude wc-pot te doen.

Ze was tamelijk zenuwachtig want het was een eerste kennismaking.
Dé eerste kennismaking en ze moesten vertellen dat zij daar eigenlijk al bijna een jaar woonde, bij de zoon op kot.
Samenwonen heette toen nog samenhokken en was absoluut nog niet algemeen aanvaard.
Het was dus een beetje afwachten. En ze was een beetje zwanger ook.

Tegen de middag, toen zijn ouders zouden toekomen,
herinnerde ze zich plots het bleekwater voor de wc-pot.
Dat ging ze nog rap efkes doen.
Van de zenuwen morste ze javel op de wc-bril, op het matje en ook op haar jurk,
het enig stuk kledij dat min of meer verhulde dat ze al een tijdje zwanger was.

Het matje heeft ze weggemoffeld, de wc-bril heeft ze droog gemaakt
maar dat ze op haar kledij gemorst had, dat had ze niet gezien.
Dat werd later pas duidelijk, terwijl ze aan tafel het hoofd boog.
Ze hadden zojuist verteld over de zwangerschap.
Zo zag ze dat de kleur uit haar katoentje weg getrokken was
en ze voelde dat de kleur uit haar gezicht wegtrok ook.

Hoe dat alles afgelopen is weet ik niet meer precies. Naar het schijnt
heeft de vader van de jongen zijn echtgenote tamelijk kordaat in toom gehouden
omdat de moeder van zijn toekomstig kleinkind plots zo bleek werd.
Voor hem was de toekomstige moeder van het kleinkind meer dan welkom.

Jawel, er gaat niks boven javel!

m – EZW-02/2013, HiH-04/2017 - foto van ’t Net